„Duma i uprzedzenie” 1995 („Pride and Prejudice”)


„Duma i uprzedzenie” to najpopularniejsza i najczęściej ekranizowana powieść Jane Austen. Przy czym niektóre wariacje na jej temat są trochę przerażające. Nie wiadomo, śmiać się czy płakać. O ile wersję bolywoodzką można było przeboleć, to takie kwiatki jak przenoszenie współczesnej wielbicielki „Dumy i uprzedzenia” do świata wykreowanego przez pisarkę („W świecie Jane Austen”) czy książka pod wiele mówiącym tytułem „Duma i uprzedzenie i zombi” budzą we mnie niesmak. Ale do rzeczy. Ostatnio, w związku z dłuższymi jesiennymi wieczorami po raz kolejny obejrzałam najlepszą moim zdaniem ekranizację powieści, miniserial BBC z 1995 r. z Jennifer Ehle i Colinem Firthem w rolach głównych.


Fabuła jest chyba znana, ale dla formalności. Anglia, przełom XVIII i XIX wieku. Pan i Pani Bennet (Alison Steadman i Benjamin Whitrow) mają pięć córek – Jane, Elizabeth, Mary, Lydię i Kitty. Po śmierci ojca córki nie odziedziczą nic z jego majątku, który może być przekazywany wyłącznie męskim potomkom rodu. Jedyną szansą dla dziewcząt na życie na wysokim poziomie jest zatem upolowanie odpowiedniego męża. Dlatego, gdy w okolicy zjawia się kawaler, Charles Bingley z dochodem 5 tys. funtów rocznie i jego przyjaciel, Fitzwilliam Darcy, z imponującym dochodem 10 tys., zabawa zaczyna się na dobre.
         Zaletą ekranizacji BBC z 1995 jest dobre aktorstwo i znakomite dobranie odtwórców ról. No może z jednym wyjątkiem, Jane Bennet (Susannah Harker), która miała być olśniewającą pięknością, a wcale taką nie jest, moim zdaniem oczywiście. Główna para bohaterów, Ehle – Firth w czasie kręcenia serialu byli ze sobą związani i to chyba wpłynęło też na widoczną chemię między nimi ;) Pan i Pani Bennet to klasa sama w sobie, a ich rozmowy zawsze są powodem do radości. Dzielnie sekunduje im pan Collins (David Bamber), z którym nieodmiennie kojarzy mi się kominek w salonie lady Katarzyny.

Wickham kłamie tak, że nawet mu brewka nie tyknie i nigdy nie ma zamiaru okazać skruchy, nawet gdy uwodzi Lydię, nieokrzesaną (wedle aktualnych standardów) kokietkę. 

Bingley (Crispin Bonham – Carter) to typowy poczciwina, który nie za bardzo ma własne zdanie, a jego siostry pod pozorami uprzejmości skrywają głębokie pokłady pogardy dla innych.

Kiedy myślę o tym serialu, zawsze nasuwa mi się skojarzenie, że jest tak bardzo angielski jak to tylko możliwe. Kwintesencją tego jest Firth jako pan Darcy. Do tego majątki, kostiumy, scenografia, realia – wszystko pasuje. Cały czas coś się dzieje, jest romantycznie, a do tego wiele scen iskrzy się humorem, tym typowo angielskim.
         Serdecznie zachęcam do obejrzenia. Jeden z moich ulubionych seriali.


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Niech was Pustka pochłonie – „The Originals” sezon 4

Twórcy „The Originals” zaserwowali nam spory przeskok czasowy. Od wydarzeń przedstawionych w finale trzeciego sezonu minęło pięć lat. I nadchodzi to, co było formalnością – Mikaelsonowie zostają przebudzeni. Dobrze, że twórcy odhaczyli to szybko i bezboleśnie. Bo w to, że Mikaelsonowie powstaną, chyba nikt nie wątpił? Z tym, że nie mają już tak łatwo jak wcześniej. Zostali pokonani, a Marcel, nowy król Orleanu, może zabić ich bez trudu. To dla nich zupełnie nowa sytuacja.          Klaus chce nadrobić stracony czas i zbliżyć się do całkiem już sporej Hope. Tymczasem nadciąga poważne zagrożenie, plaga, która nęka Nowy Orlean od wielu lat. Za sprawą demona o imieniu The Hollow (Pustka) zaczynają znikać dzieci. W kręgu jego zainteresowań jest też Hope. A stary znajomy demona to kierujący obecnie sabatami Nowego Orleanu Vincent.          Czwarty sezon „The Originals” liczy tylko trzynaście odcinków i jest zbudowany wokół jednego głównego wątku – walki z Hollow. Sam pomysł twórców na t
Czytaj więcej

Kosmos już nigdy nie będzie taki sam – „The Expanse”

Ostatnie lata nie były łaskawe dla fanów serialowych produkcji science fiction. Po spektakularnych klapach twórcy niezbyt chętnie patrzyli na produkcję takich dzieł – bo nie dość, że drogie, to jeszcze nie spełniały oczekiwań widzów. Cóż więc pozostawało fanom gatunku? Chyba oglądanie tylko po raz kolejny znakomitego „Battlestar Galactica”. Na szczęście jednak każda zła passa kiedyś się kończy. „The Expanse”, serial wyprodukowany przez stację SyFy, udowadnia, że science fiction wciąż ma wiele do zaoferowania. Produkcję oparto na serii książek „Ekspansja” Jamesa S. A. Coreya. W Polsce wydano tylko pierwszy tom „Przebudzenie lewiatana” i to w dodatku rozbity na dwie części, co jak łatwo można się domyślić, nie przysporzyło książce popularności. Reszta tomów dostępna jest tylko w wersji oryginalnej. Jako ciekawostkę dorzucę fakt, że pod pseudonimem James S. A. Corey ukrywa się dwóch autorów – Daniel Abraham i Ty Franck. Obaj współpracowali z George’m R. R. Martinem. W 2010 r. ukazała
Czytaj więcej

Mrok w szarym człowieku – „Upadek” („The Fall”)

„Upadek” to rozpisana na trzy sezony historia jednego śledztwa. W Belfaście, w Irlandii Północnej, dochodzi do morderstw młodych, atrakcyjnych i robiących kariery kobiet. Przysłana z Londynu nadinspektor Stella Gibson (Gillian Anderson) ma skontrolować prawidłowość prowadzonych przez policję działań. Stella szybko dochodzi do wniosku, że śledztwa w sprawie morderstw należy połączyć, gdyż stoi za nimi seryjny morderca. Okazuje się nim Paul Spector (Jamie Dornan), przykładny mąż i ojciec, pracujący jako terapeuta. Między nim a Stellą szybko zaczyna się psychologiczna gra.          Wydaje się wam, że wcześniejszy akapit zawierał spoiler? Nie w tym przypadku. „Upadek” jest jednym z seriali kryminalnych, które nie mają na celu dochodzenie do tego, kto zabił. Rozwiązanie zagadki twórcy odkrywają na samym początku. I choć nie jest to już szokujące, podobne pomysły wykorzystywano, to „Upadek” idzie jeszcze dalej. W tym serialu spędzamy równie wielu czasu z mordercą, co próbującym go złap
Czytaj więcej

Przeznaczenie jest wszystkim – „Upadek królestwa”

A tak, znowu będzie o wikingach. Konkretnie o brytyjskiej produkcji „Upadek królestwa” („The Last Kingdom”), adaptacji książek Bernarda Cornwella, za które, przyznaję ze wstydem, zabieram się od kilku lat (mam na myśli „Trylogię arturiańską” i cykl „Wojny wikingów”), jednak bez powodzenia. Ale przynajmniej obejrzałam serial i wiecie co? To miało być takie moje pocieszenie po zakończeniu czwartego sezonu „Wikingów”. Jednak po obejrzeniu „Upadku królestwa” z czystym sumieniem stwierdzam, że jest to bardzo dobry serial. Czy lepszy od „Wikingów”? Pod pewnymi względami tak. Głównym bohaterem jest Uthred z Bebbanburga, sierota z rodu angielskich wielmożów, wychowany przez wikingów jak swój. Gdy jednak krwawa zemsta zabiera mu przybranych rodziców, Uthred staje się persona non grata wśród Danów. Wówczas zwraca się w stronę władcy Wesseksu, Alfreda, który opętany jest ideą stworzenia jednej wielkiej Anglii z małych, słabych królestw, które nie stawiają najazdom wikingów większego oporu. T
Czytaj więcej

Co poszło nie tak w serialu „Przeklęta” („Cursed”)

  Jeżeli czytacie mojego bloga, wiecie, że uwielbiam legendy arturiańskie i wszelkie wariacje na ich temat. Dlatego informację, że Netflix przygotowuje serial, którego główną bohaterką ma być Nimue i zaprezentuje odświeżoną wersję mitu, w której miecz wybiera królową, a nie króla, byłam zaintrygowana. Jednak po fali niepochlebnych recenzji, które pojawiły się tuż po premierze, mój zapał do oglądania znacznie osłabł. Ale że w grudniu nachodzi mnie na klimaty fantasy i baśniowe, a wybór nie jest aż tak duży, jak by się wydawało, postanowiłam dać szansę Przeklętej . Kim jest Nimue? Jak to zwykle w legendach arturiańskich bywa, odpowiedź na to pytanie nie jest ani prosta ani jednoznaczna. Najprościej byłoby odpowiedzieć, że różnie to bywa, ale najczęściej podkreślane są dwie rzeczy – związki z Merlinem i Excaliburem. Nimue bywa też nazywana Panią Jeziora albo Vivianą. Niekiedy przyjmuje się, że ona i Morgana to ta sama osoba. Niektórzy sugerują, że Pani Jeziora to nie imię, ale drui
Czytaj więcej