Książka to okno na świat

Proza Ambrose’a Bierce’a w Stanach Zjednoczonych jest znana i ceniona, u nas pozostaje on raczej autorem anonimowym. Tematy podejmowane w jego twórczości są ściśle powiązane z biografią autora. Bierce miał spory bagaż traumatycznych doświadczeń. Weteran wojny secesyjnej, z trudnymi relacjami rodzinnymi. Wszystkie te doświadczenia przeniósł na karty swoich dzieł, w których co i rusz pojawiają się motywy ojcobójstwa i matkobójstwa oraz brutalne obrazy wojny. Bierce zakończył swój burzliwy żywot wyjazdem w nieznanym kierunku, podczas którego słuch o nim zaginął. Jeździec na niebie i inne opowiadania to zbiór tekstów starających się przybliżyć twórczość Ambrose’a Bierce’a polskiemu czytelnikowi. Jest tu grupa opowiadań wojennych, ale także teksty dotyczące zjawisk nadprzyrodzonych, duchów i strachów. Pisarz był prekursorem horroru i inspirował wielu późniejszych twórców. Jego teksty są krótkie, oszczędne w słowach, lecz każde ma swoją wagę. Bierce lubuje się w zaskakiwaniu czytelnika b

Literatura grozy zazwyczaj straszy nas poprzez zagrożenie nadciągające z zewnątrz, które przybiera formę potworów zamieniających świat w jatkę. Anna Maria Wybraniec w Wilgości podąża inną ścieżką. W opowiadaniach zawartych w zbiorze nie ma makabry, jest za to groza czająca się gdzieś na obrzeżach tego, co widzi człowiek. Czasem można ją dostrzec kątem oka, a czasem nie da się rozstrzygnąć, czy zagrożenie jest rzeczywiste, czy narodziło się tylko w głowie człowieka. Czasem, kiedy gwałtownie odwracała głowę, widziała coś kątem oka. Lęk zagnieździł się pod swędzącymi strupkami. Nie myśl o tym, przejdzie. Nieracjonalne, nieodgadnione ( Lanie ołowiu , s. 22). Świat przedstawiony przez Wybraniec z jednej strony trafnie oddaje kondycję współczesnego człowieka, często zagubionego i samotnego, uwikłanego w toksyczne relacje rodzinne i zawodowe. Pojawiają się więc typowe problemy naszych czasów – kryzys wiary, zwątpienie w sens czegokolwiek, przekonanie o degeneracji ludzkiego gatunku, pa

Ciężko pisać podsumowanie minionego miesiąca w obliczu tego, co dzieje się za naszą granicą. To świat jakiego miałam nadzieję nigdy nie oglądać i słowa wydają się niekiedy puste i zetlałe. Mam jednak nadzieję, że podobnie jak mnie, także i Wam książki dają nieco spokoju. Książkowo: W lutym przeczytałam pięć książek. Jak na mnie, gatunkowo było dość nietypowo, bo tylko dwie z nich to fantastyka. Do tego thriller/kryminał, literatura piękna ożeniona z realizmem magicznym oraz mieszanka kryminału, powieści historycznej i literatury grozy. 1.   Szpony i kły 2. Robert McCammon  Zew nocnego ptaka 3. Joanna Bator Gorzko, gorzko 4. Elise Kova Upadek ognia Seria o przygodach Vhalli Yarl to takie lekkie fantasy, ale z dominującym wątkiem romansowym. Właściwie to bardziej romans niż fantasy, ponieważ nacisk jest tu położony na perypetie uczuciowe głównej bohaterki, chociaż w tle przewija się wiele ważnych tematów. Bo przecież w końcu bohaterka wyrusza na wojnę i to właściwie jako

  Berta wychowywana jest tylko przez ojca, który od dzieciństwa szkoli ją w przygotowywaniu mięsnych wyrobów. Oprócz pracy dziewczyna namiętnie pochłania podrzędne romanse i marzy o wspaniałym życiu w złotej Pradze. Gdy na jej drodze staje przystojny wędrowny handlarz, który z niejednego pieca chleb jadał, naiwna dziewczyna przepada z kretesem. Niechciana córka Berty, Barbara, wychowuje się w niemieckim sierocińcu prowadzonym przez siostry zakonne. Potem przychodzi II wojna światowa, a Barbara trafia do polskiej rodziny. Zawsze chowa się po kątach, przekonana, że na nic w życiu nie zasługuje i chomikuje fanty na czarną godzinę. Za to Violetta – przez V i dwa t – ma zupełnie inne oczekiwania. Nigdy nie zadowala się tym, co ma, marzy się jej wielki świat i przystojny gwiazdor, który wreszcie dostrzeże jej ukryty potencjał i zakocha się bez pamięci. Violetta nigdy nie żyje tu i teraz, zawsze czeka na coś, co ma nadejść, zatraca się w złudzeniach i własnej wyobraźni, wiecznie kogoś gra