Okienko – Luty 2022

Ciężko pisać podsumowanie minionego miesiąca w obliczu tego, co dzieje się za naszą granicą. To świat jakiego miałam nadzieję nigdy nie oglądać i słowa wydają się niekiedy puste i zetlałe.

Mam jednak nadzieję, że podobnie jak mnie, także i Wam książki dają nieco spokoju.

Książkowo:

W lutym przeczytałam pięć książek. Jak na mnie, gatunkowo było dość nietypowo, bo tylko dwie z nich to fantastyka. Do tego thriller/kryminał, literatura piękna ożeniona z realizmem magicznym oraz mieszanka kryminału, powieści historycznej i literatury grozy.

1.  Szpony i kły

2. Robert McCammon Zew nocnego ptaka

3. Joanna Bator Gorzko, gorzko

4. Elise Kova Upadek ognia

Seria o przygodach Vhalli Yarl to takie lekkie fantasy, ale z dominującym wątkiem romansowym. Właściwie to bardziej romans niż fantasy, ponieważ nacisk jest tu położony na perypetie uczuciowe głównej bohaterki, chociaż w tle przewija się wiele ważnych tematów. Bo przecież w końcu bohaterka wyrusza na wojnę i to właściwie jako niewolnik cesarstwa. Jednak autorkę bardziej niż wszystko inne interesuje rozwój uczucia Vhalli i jej księcia, a ten wątek prowadzi dość sztampowo. W sumie szkoda.

5. Rene Denfeld Poszukiwaczka dzieci

Dziwna to książka i nietypowe podejście do tematu porwań, przemocy i wykorzystywania dzieci. Główna bohaterka, Naomi, w dzieciństwie straciła pamięć. Znaleziono ją w szczerym polu. Teraz sama zajmuje się poszukiwaniem zaginionych dzieci. Obecnie zajmuje się sprawą małej Madison. A wszystko to w surowych, zimowych warunkach stanu Oregon.

Co w Poszukiwaczce dzieci nietypowego? Otóż Denfeld, która sama pracuje jako detektyw, opisuje przeżycia porwanej dziewczynki w konwencji baśni. Wyobraźnia ma pomóc Madison w radzeniu sobie z tragicznymi doświadczeniami. Nie spotkałam się jeszcze z takim zabiegiem i wywarł on na mnie duże wrażenie. Książka mocna i budząca niepokój.

Najlepsze książki przeczytane przeze mnie w minionym miesiącu, to Zew nocnego ptaka i Gorzko, gorzko.

Trzymajcie się w tych trudnych czasach.

Komentarze

  1. Dominika S.8 marca 2022 11:16

    Mnie udało się w lutym przeczytać tylko jedną książkę, ale teraz staram się nadrabiać i uciekać w fikcyjny świat. Dawno temu czytałam jedna powieść Bator i czuję, że miałabym ochotę wrócić do jej twórczości. Może właśnie przyszedł czas na "gorzko gorzko".

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zarzyczka8 marca 2022 23:02

      Fikcyjne światy są teraz bardzo potrzebne i przynajmniej na chwilę pomagają mi oderwać myśli od tego, co się dzieje.
      "Gorzko, gorzko" polecam jak najbardziej :)

      Usuń
  2. Agnieszka Kaniuk8 marca 2022 15:25

    Książki Gorzko, gorzko oraz Poszukiwaczka dzieci, chciałabym przeczytać.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Rok 2020 w książkach i serialach – podsumowanie

Obraz
    Rok 2020 wywrócił wiele rzeczy do góry nogami i okazał się niemile zaskakujący, ale to już za nami. Na szczęście, nie wszystko było w nim złe. Nie brakowało bowiem dobrych lektur i wciągających seriali. No to przechodzimy do tego, co tygrysy lubią najbardziej, czyli statystyk. Pomocą jak co roku służy Goodreads. Moje czytelnicze wyzwanie – 52 książki w ciągu roku – tym razem udało mi się zrealizować i to z naddatkiem, bo przeczytałam 53 książki. W sumie daje to 28 706 stron. Brawo ja. W porównaniu z zeszłym rokiem to o dwie książki więcej, ale w przeliczeniu na strony już sześć tysięcy na plus. Jednak kwarantanna sprzyjała czytaniu. Średnia długość książki to 541 stron . Jak wiecie, na te, które mają mniej niż 500, patrzę lekko podejrzliwie. Najkrótsza książka to Serce Świata Utraconego – 304 strony, a najdłuższa Korona z czarodrzewu – 896 stron. Obie autorstwa Tada Williamsa, który jeszcze powróci w tym zestawieniu. Wśród książek, jakie przeczytałam w 2020 roku, na...
Czytaj więcej

Nowy, wspaniały świat – Christelle Dabos „Pamięć Babel” („La Mémoire de Babel”)

Obraz
  Ofelia i ciotka Rozalina wróciły do domu. Od dwóch lat i siedmiu miesięcy nie otrzymały żadnych wiadomości z Bieguna – ani od Thorna, ani od Berenildy. Ofelia próbuje rozwiązać zagadkę Boga, ale Nestorki bacznie śledzą każdy jej krok. Monotonię i poczucie beznadziei rozprasza pojawienie się Archibalda. Poszukuje on Łuku Tęczy, arki Arkadyjczyków, którzy są ludźmi doskonale poinformowanymi i zapewne będą znali odpowiedzi na nurtujące ich pytania. Jednak Ofelia wybiera własną ścieżkę i udaje się na inną arkę – Babel. Dzięki wskazówkom zawartym w wizjach uważa, że właśnie na Babel wszystko się zaczęło – historia Boga, Ksiąg, duchów rodzin i Rozdarcia. Ofelia ma także nadzieję, że Thorn podążył tym tropem i spotkają się na miejscu. Pamięć Babel to trzeci tom, po Zimowych zaręczynach i Zaginionych z Księżycowa sagi Lustrzanna Christelle Dabos. Dla mnie ta seria była największym pozytywnym zaskoczeniem ubiegłego roku i byłam bardzo ciekawa, jak autorka dalej poprowadzi akcję. Na ...
Czytaj więcej

Rymowanki w ciemności – Alex North „Szeptacz”

Obraz
Pisarz Tom Kennedy znajduje się na życiowym zakręcie. Niedawno niespodziewanie stracił żonę i został sam z synkiem, Jake’em. Nie zawsze potrafią się ze sobą dogadać i Tom martwi się, że nie jest dobrym ojcem. Do tego dręczą go wspomnienia szczęśliwej przeszłości. Postanawia zatem zacząć wszystko od nowa – kupuje dom w uroczym miasteczku Featherbank. Lecz szybko okazuje się, że zarówno miejscowość jak i nowy dom mają swoje mroczne sekrety. Dochodzi do zaginięcia małego chłopca, a sprawa szybko zostaje powiązana z grasującym tu przed laty seryjnym zabójcą, któremu prasa nadała przydomek Szeptacz, ponieważ nocami przesiadywał pod oknami swoich ofiar i prowadził z nimi długie rozmowy. Pewnego dnia syn Toma, Jake, zwierza mu się, że ktoś szeptał do niego w ciemności… O książce Szeptacz Alexa Northa było swego czasu bardzo głośno i zbierała ona świetne recenzje, dlatego gdy wpadła mi w oko, chętnie zabrałam się do czytania, ciekawa, czy rzeczywiście jest warta tego całego rozgłosu. ...
Czytaj więcej

Okienko – Sierpień 2020

Obraz
Najpopularniejsze zdjęcie na Instagramie w minionym miesiącu dobrze oddaje to, jaki był sierpień: ciepło, kwieciste sukienki, przesiadywanie w plenerze i kolejne czytanie Tolkiena. Jednym słowem, było dobrze. Wrzesień przywitał już odmienioną aurą: zrobiło się chłodniej, a ranki są mgliste. Jesień nadeszła, jesień. Ale zanim o jesieni, czas na podsumowanie minionego miesiąca. Książkowo: W sierpniu przeczytałam sześć książek. Większość to fantastyka, z wyjątkiem Abominacji Dana Simmonsa, którą należałoby chyba zaliczyć do powieści historycznych doprawionych elementami thrillera i sensacji. 1. Christelle Dabos  Zaginieni z Księżycowa 2. Dan Simmons  Abominacja 3. Marta Krajewska  Zaszyj oczy wilkom 4. Witold Jabłoński  Popiel 5-6. John. R. R. Tolkien Władca Pierścieni t. I Bractwo Pierścienia, tom II Dwie Wieże Tolkien to pisarz, do którego książek wracam bardzo chętnie, bo zawsze znajduję w nich coś nowego i nigdy mi się on...
Czytaj więcej

Co poszło nie tak w serialu „Przeklęta” („Cursed”)

  Jeżeli czytacie mojego bloga, wiecie, że uwielbiam legendy arturiańskie i wszelkie wariacje na ich temat. Dlatego informację, że Netflix przygotowuje serial, którego główną bohaterką ma być Nimue i zaprezentuje odświeżoną wersję mitu, w której miecz wybiera królową, a nie króla, byłam zaintrygowana. Jednak po fali niepochlebnych recenzji, które pojawiły się tuż po premierze, mój zapał do oglądania znacznie osłabł. Ale że w grudniu nachodzi mnie na klimaty fantasy i baśniowe, a wybór nie jest aż tak duży, jak by się wydawało, postanowiłam dać szansę Przeklętej . Kim jest Nimue? Jak to zwykle w legendach arturiańskich bywa, odpowiedź na to pytanie nie jest ani prosta ani jednoznaczna. Najprościej byłoby odpowiedzieć, że różnie to bywa, ale najczęściej podkreślane są dwie rzeczy – związki z Merlinem i Excaliburem. Nimue bywa też nazywana Panią Jeziora albo Vivianą. Niekiedy przyjmuje się, że ona i Morgana to ta sama osoba. Niektórzy sugerują, że Pani Jeziora to nie imię, ale ...
Czytaj więcej