Winston Graham „Jeremy Poldark”


Niezbyt często zdarza mi się najpierw obejrzeć ekranizację, a potem sięgnąć po książkę. Jednak w przypadku „Dziedzictwa rodu Poldarków” jestem w pełni usprawiedliwiona. Gdy oglądałam serial, nie było jeszcze polskiego tłumaczenia powieści Winstona Grahama. Czuję się teraz niemal jak prorok (nie żeby specjalnie mi na takowej sławie zależało), bo recenzując w 2015 r. pierwszy sezon serialu, wyraziłam nadzieję, że jego sukces zaowocuje polskim wydaniem z filmowymi okładkami.
Moja recenzja pierwszego sezonu "Poldarka"


         „Jeremy Poldark” to trzeci (z 12) tom „Dziedzictwa rodu Poldarków”. Jego akcja rozgrywa się w Kornwalii w latach 1790 – 1791. Ross Poldark i Demelza mają jak zwykle pod górkę. Oboje są w żałobie po śmierci córki, Julii, a lada dzień rozpocznie się proces Rossa, oskarżonego o przewodzenie rabunkowi dwóch statków.     Ich kłopoty finansowe rosną. Podobnie jak ilość ludzi, z którymi są skłóceni. Należy do nich druga gałąź rodu, Poldarkowie z Trenwith, a także bankier George Warleggan.
         Ponieważ obejrzałam serial, rozwój wypadków nie był dla mnie zaskoczeniem. Tym, którzy jeszcze nie oglądali, oszczędziłam spoilerów. No może prócz tytułu ;)
         Czym więc zaciekawiła mnie książka, której fabułę znam? Na pewno stylem pisania Winstona Grahama. To się czyta, ba, to się czyta bardzo dobrze. Jest indywidualizacja języka bohaterów, sceny zabawne przeplatają się ze śmiertelnie poważnymi, życie wyższych sfer z nędzą biedoty. Pisarz nie maluje przeszłości w jasnych barwach. Kładzie nacisk na to, że oprócz zamożnych gentelmanów i dam, istnieli także mniej bogaci ziemianie, którzy musieli walczyć o to, by nie upaść. Tak jak Poldarkowie, którym prócz starego nazwiska i siedzib przodków niewiele pozostało z dawnej chwały. A przecież i tak wiodą luksusowe życie w porównaniu z robotnikami, których trapią przeróżne choroby, głód, przemoc i alkohol.
         Na kartach powieści wyczuwa się strach przed rewolucją francuską. I nie ma w tym nic dziwnego. Bogaci doskonale zdają sobie sprawę, że ich przywileje i styl życia muszą kłuć w oczy biednych egzystujących w rozwalających się chatach i przymierających głodem.
         Ogromną zaletą są bohaterowie stworzeni przez Winstona Grahama. Ross jest tu tak samo porywczy i nieobliczalny jak w serialu, Demelza uparta i urocza, a Warleggan knuje jak najęty. To relacje między nimi napędzają akcję.

         Autor serwuje nam też udane scenki obyczajowe z życia Kornwalii w latach 1790 – 1791. Polecam opis wyborów po których nie wiadomo, kto wygrał, a nade wszystko opis stypy przygotowanej przez Prudie. Szczególnie motyw z niesieniem trumny przez czterech mężczyzn, którzy co 100 metrów piją kolejkę i ideałem byłoby, gdyby  w ogóle nie byli w stanie dojść do kościoła, powalił mnie na kolana.
         Wcale się nie dziwię, że Brytyjczycy wzięli się za ponowną ekranizację „Dziedzictwa rodu Poldarków”. Trzeci tom serii przeczytałam jednym tchem i czekam na więcej. Czegóż tu nie ma? Wielka miłość z jej zawirowaniami, dwójka nienawidzących się rywali, intrygi, romanse, wzloty i upadki. Wszystko, czym karmi się życie i literatura.
          
Autor:  Winston Graham          
Tytuł:  „Jeremy Poldark”
Cykl: Dziedzictwo rodu Poldarków
Tłumaczenie: Tomasz Wyżyński   
Wydawnictwo: Czarna Owca
Liczba stron: 400

Data wydania: 2016

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Karl Edward Wagner „Kane. Bogowie w mroku”

Obraz
  Kane. Bogowie w mroku Karla Edwarda Wagnera to pierwszy z trzech zaplanowanych tomów poświęconych tej postaci, jakie mają ukazać się w serii Eony wydawnictwa Vesper. Znajdują się w nim: powieść Sploty mroku , opowiadania: Zaduma nad żalem w mym sercu , Zimne światło , Miraż oraz wiersz Cień Anioła Śmierci . Ponadto Marcin Pągowski przygotował dodatki pozwalające bliżej poznać ten świat. Kane to modelowy wręcz przykład postaci splecionej nie z dobra i zła, ale z szarości. Zainspirowany postacią biblijnego Kaina, przyniósł światu przemoc, za którą został ukarany długowiecznością. Owszem, można go zabić, ale to niewdzięczne zadanie, ponieważ walczy doskonale i szybko się regeneruje. Tym niemniej, jest to możliwe. Ale Kane to także buntownik sprzeciwiający się szalonemu bóstwu, które stworzyło ludzi wyłącznie dla własnej rozrywki i przyjemności. To koncept, o którym wspominał H. P. Lovecraft w opowiadaniu W górach szaleństwa , zaczerpnięty z mitologii sumeryjskiej, która tak właśni
Czytaj więcej

Niech was Pustka pochłonie – „The Originals” sezon 4

Twórcy „The Originals” zaserwowali nam spory przeskok czasowy. Od wydarzeń przedstawionych w finale trzeciego sezonu minęło pięć lat. I nadchodzi to, co było formalnością – Mikaelsonowie zostają przebudzeni. Dobrze, że twórcy odhaczyli to szybko i bezboleśnie. Bo w to, że Mikaelsonowie powstaną, chyba nikt nie wątpił? Z tym, że nie mają już tak łatwo jak wcześniej. Zostali pokonani, a Marcel, nowy król Orleanu, może zabić ich bez trudu. To dla nich zupełnie nowa sytuacja.          Klaus chce nadrobić stracony czas i zbliżyć się do całkiem już sporej Hope. Tymczasem nadciąga poważne zagrożenie, plaga, która nęka Nowy Orlean od wielu lat. Za sprawą demona o imieniu The Hollow (Pustka) zaczynają znikać dzieci. W kręgu jego zainteresowań jest też Hope. A stary znajomy demona to kierujący obecnie sabatami Nowego Orleanu Vincent.          Czwarty sezon „The Originals” liczy tylko trzynaście odcinków i jest zbudowany wokół jednego głównego wątku – walki z Hollow. Sam pomysł twórców na t
Czytaj więcej

…i do kotła wraca – Sarah J. Maas „Dwór mgieł i furii”

Obraz
Baśnie kończą się ślubem bohaterów, którzy żyją potem długo i szczęśliwie, i nie dotykają ich kłopoty dnia codziennego. Sarah J. Maas zostawiła bohaterów „Dworu cierni i róż” w takiej właśnie sytuacji. Główny czarny charakter, Amarantha, została pokonana, a Feyra znów wpadła w ramiona Tamlina. Wydaje się więc, że wszystko zmierza do szczęśliwego zakończenia. Jednak Feyra nie może zapomnieć o tym, co musiała zrobić pod Górą. Niezbyt dobrze odnajduje się w roli skrępowanej zasadami etykiety księżnej. Nie pomaga nowe, nieśmiertelne ciało, do którego wciąż nie może się przyzwyczaić. No i jest jeszcze Rhysand, książę Dworu Nocy, który nie zamierza zrezygnować z praw, wynikających z jego umowy z Feyrą.
Czytaj więcej

Pożegnanie z braćmi Winchester – recenzja 15 sezonu „Supernatural”

  Po trzęsieniu ziemi i znakomitym finałowym odcinku czternastej serii przed braćmi Winchester stanął najpotężniejszy antagonista ze wszystkich. Walczyli już z aniołami, demonami, sekretnymi organizacjami i potężnymi istotami, ale teraz ich przeciwnikiem jest Bóg. A właściwie Chuck, który obraził się na swoje ulubione zabawki, kiedy nie zgodziły się tańczyć tak jak im zagra. On już wymyślił swoje idealne zakończenie i chce je dostać, nie zważając na koszty. Na dobry początek zesłał na Sama i Deana wszystkie dusze znajdujące się w piekle. A że łowcy przez lata swej działalności wysłali tam wiele z nich, to pałają one żądzą zemsty. Sam i Dean są mocno wkurzeni na Chucka, gdy staje się jasne, że cały czas byli marionetkami w jego rękach. Wolna wola o którą tak zaciekle walczyli, ponosząc ogromne koszty, okazała się nic niewartą mrzonką. Jak jednak walczyć z istotą wszechmocną i wszechwiedzącą? Jeżeli chcą uniknąć wymarzonego zakończenia Chucka, Sam i Dean będą musieli rozwiązać ten para
Czytaj więcej

A zaczęło się od kotła – Sarah J. Maas „Dwór cierni i róż”

Obraz
„Dwór cierni i róż” Sarah J. Maas przeczytali już chyba wszyscy, więc i ja potrafiłam nadrobić zaległości. Jest to pierwsza książka tej autorki po jaką sięgnęłam, więc nie bardzo wiedziałam czego się spodziewać. Dziewiętnastoletnia Feyra mieszka z ojcem i dwójką starszych sióstr w nędznej chacie. Jest łowczynią, poluje, by wyżywić rodzinę. A zima tego roku jest wyjątkowo sroga. Toteż Feyra nie waha się przed zabiciem potężnego, szarego wilka. Niebawem w jej chacie zjawia się Tamlin i żąda, by dziewczyna zapłaciła za swój czyn. Wilk był mieszkańcem Prythianu, magicznej krainy z drugiej strony Muru. Zgodnie z zapisami pradawnego Traktatu Feyra musi odpokutować swoją winę, udając się na resztę życia do Prythianu.
Czytaj więcej