Robert McCammon „Słuchacz” („The Listener”) – recenzja przedpremierowa

 

Luizjana w 1934 roku to miejsce mocno dotknięte skutkami Wielkiego Kryzysu. Ludzie chwytają się różnych zajęć, by przeżyć. Niektórzy także tych niezgodnych z prawem. W tym gronie znajduje się John „Bielutki” Partlow. Gdy na jego drodze pojawia się inna oszustka, Ginger LaFrance, razem zaczynają planować poważny skok, który przyniesie im fortunę. Jednak może im w tym przeszkodzić czarnoskóry Curtis Mayhew, mężczyzna obdarzony niezwykłym darem.

Słuchacz Roberta McCammona w bardzo sugestywny sposób odmalowuje obraz tych niełatwych czasów. Autor ma przyjemny, gawędziarski styl, który sprawia, że jego książki czyta się bardzo lekko i nie inaczej jest w tym przypadku. Pisząc o okresie, w którym przekonanie o wyższości rasy białej i nietolerancja miały się świetnie, nie stosuje nowomowy, nie tonuje wypowiedzi ani zachowań i moim zdaniem słusznie, gdyż tylko w taki sposób można oddać ducha tamtych czasów.

Sama intryga kryminalna jest jednak prosta i rozwija się przewidywalnym torem. Wątek fantastyczny nie odgrywa większej roli, zwłaszcza że McCammon traktuje go dość ogólnikowo. Największą zaletą książki jest opis życia w Ameryce w latach trzydziestych XX wieku oraz tamtejszej mentalności. To powieść o wielkich nierównościach społecznych, które są przyczyną buzujących w społeczeństwie konfliktów. Zaglądamy w różne jego warstwy, tych bogatych i mniej bogatych, a także różne odcienie biedy. W tym świecie stereotypy mają się świetnie i biały oszust o anielskiej twarzy przez wielu zawsze będzie pozytywnie postrzegany. McCammon nie uległ przy tym pokusie wtłoczenia swoich bohaterów w określone szufladki i na przykład bogaty przemysłowiec wcale nie jest człowiekiem pozbawionym serca i skrupułów.

Bohaterowie Słuchacza są dobrze skonstruowani. I Bielutki, i Ginger, to czarne charaktery, ale autor postarał się, by dopisać im odpowiednie motywacje. Oni sami uważają się za ludzi pokrzywdzonych przez los, oszukanych przez bogatych, którzy zagarniają wszystkie dobra dla siebie.

Słuchacz Roberta McCammona to powieść napisana w przyjemnym gawędziarskim stylu, która stoi przede wszystkim ciekawie odmalowanym tłem społecznym i barwnymi bohaterami.

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Vesper.


Autor: Robert McCammon    

Tytuł: Słuchacz

Tytuł oryginalny: The Listener  

Tłumaczenie: Adam Robert Winnicki

Wydawnictwo: Vesper

Liczba stron: 367

Data wydania: 2023

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kosmos już nigdy nie będzie taki sam – „The Expanse”

Ostatnie lata nie były łaskawe dla fanów serialowych produkcji science fiction. Po spektakularnych klapach twórcy niezbyt chętnie patrzyli na produkcję takich dzieł – bo nie dość, że drogie, to jeszcze nie spełniały oczekiwań widzów. Cóż więc pozostawało fanom gatunku? Chyba oglądanie tylko po raz kolejny znakomitego „Battlestar Galactica”. Na szczęście jednak każda zła passa kiedyś się kończy. „The Expanse”, serial wyprodukowany przez stację SyFy, udowadnia, że science fiction wciąż ma wiele do zaoferowania. Produkcję oparto na serii książek „Ekspansja” Jamesa S. A. Coreya. W Polsce wydano tylko pierwszy tom „Przebudzenie lewiatana” i to w dodatku rozbity na dwie części, co jak łatwo można się domyślić, nie przysporzyło książce popularności. Reszta tomów dostępna jest tylko w wersji oryginalnej. Jako ciekawostkę dorzucę fakt, że pod pseudonimem James S. A. Corey ukrywa się dwóch autorów – Daniel Abraham i Ty Franck. Obaj współpracowali z George’m R. R. Martinem. W 2010 r. ukazała
Czytaj więcej

Pożegnanie z braćmi Winchester – recenzja 15 sezonu „Supernatural”

  Po trzęsieniu ziemi i znakomitym finałowym odcinku czternastej serii przed braćmi Winchester stanął najpotężniejszy antagonista ze wszystkich. Walczyli już z aniołami, demonami, sekretnymi organizacjami i potężnymi istotami, ale teraz ich przeciwnikiem jest Bóg. A właściwie Chuck, który obraził się na swoje ulubione zabawki, kiedy nie zgodziły się tańczyć tak jak im zagra. On już wymyślił swoje idealne zakończenie i chce je dostać, nie zważając na koszty. Na dobry początek zesłał na Sama i Deana wszystkie dusze znajdujące się w piekle. A że łowcy przez lata swej działalności wysłali tam wiele z nich, to pałają one żądzą zemsty. Sam i Dean są mocno wkurzeni na Chucka, gdy staje się jasne, że cały czas byli marionetkami w jego rękach. Wolna wola o którą tak zaciekle walczyli, ponosząc ogromne koszty, okazała się nic niewartą mrzonką. Jak jednak walczyć z istotą wszechmocną i wszechwiedzącą? Jeżeli chcą uniknąć wymarzonego zakończenia Chucka, Sam i Dean będą musieli rozwiązać ten para
Czytaj więcej

Zagłada domu Sharpe’ów – „Crimson Peak. Wzgórze krwi”

Czekałam na ten film, od kiedy zobaczyłam pierwsze zdjęcia. Przepiękne, oryginalne i niepokojące. Wyjątkowo byłam zadowolona także z całej obsady, bo Mia Wasikowska, Jessica Chastain i Tom Hiddleston to aktorzy, których cenię i lubię. Zapowiadało się bardzo dobrze. I jeszcze jedno. W recenzji będę posługiwała się angielskim tytułem, bo polskie tłumaczenie wydaje mi się wyjątkowo niefortunne, całkiem łopatologiczne. O wiele lepiej brzmiałoby purpurowe lub szkarłatne wzgórze. No więc udajemy, że „Wzgórza krwi” nie ma.
Czytaj więcej

Gang Brekkera - Leigh Bardugo „Szóstka wron” („Six of Crows”)

Obraz
No dobra, przyznaję się. Kupiłam „Szóstkę wron”, bo spodobało mi się wydanie. Pomyślałam, że nawet jeżeli treść mnie rozczaruje, to zawsze mogę postawić książkę w widocznym miejscu na półce, by cieszyła oko, lub opchnąć komuś w prezencie ślubnym ;) Potem przypomniało mi się, że pozytywnie wypowiadała się o niej na swoim blogu „Kochajmy książki” Ultramaryna. Klamka zapadła, biorę. I utonęłam. Ketterdam. Tętniące życiem portowe miasto. W luksusowych dzielnicach kwitną biznesy szanownych kupców, w tych biedniejszych nie mniej lukratywne interesy robią członkowie gangów. A wśród nich Kaz Brekker zwany Brudnorękim. Chłopak jest miejską legendą Ketterdamu. Złodziejem i przestępcą o inteligencji ostrej jak brzytwa. Nic dziwnego, że zgłaszają się do niego ketterdamscy kupcy, gdy chcą wykonania niemożliwego zadania. Nagrodą jest bajeczny majątek. Ale wiadomo, gdy ktoś płaci tak wiele, wiele także wymaga. Kaz ma, bagatela, włamać się do Lodowego Dworu – niezdobytej i świetnie strzeż
Czytaj więcej

Donna Tartt „Tajemna historia”

Obraz
Jak większość młodych ludzi, Richard Papen nie miał starannie zaplanowanej wizji swojego życia. Wiedział za to, że w pozostanie w rodzinnym miasteczku i pójście ścieżką rodziców, z którymi delikatnie rzecz ujmując, nie dogadywał się najlepiej, nie przyniesie mu nic dobrego. Dopiero z perspektywy czasu, dostrzega to, czego wcześniej nie widział. Przeoczył kluczowe momenty swego życia, decyzje, przez które wszystko potoczyło się tak, a nie inaczej. Kiedyś, jak przypuszczam, nosiłem w sobie różne historie, ale teraz nie mam już innych. Nie będę nigdy w stanie opowiedzieć żadnej historii – oprócz tej jednej (s. 12). Richard trafia do college’u w Hampden. Niemal od razu zaczyna się interesować kursem starogreckiego prowadzonym przez ekscentrycznego Juliana Morrowa. Krąży na jego temat mnóstwo plotek. Niezwykle starannie dobiera studentów i przejmuje całkowitą kontrolę nad ich edukacją. Piątka jego uczniów zdecydowania wyróżnia się na tle innych studentów. Wskutek zbiegu okoliczn
Czytaj więcej