Książka to okno na świat

  Pierwszy miesiąc 2021 roku już za nami. Styczeń przygotował dla nas piękną zimę, która wciąż trwa i nie mam nic przeciwko temu, by została jeszcze trochę. Nieco nagięłam tradycję publikowania najpopularniejszego zdjęcia na Instagramie w minionym miesiącu, ponieważ to, które widzicie wyżej, nie jest najchętniej serduszkowanym, ale drugim w kolejności. Jest jednak ważne, bo znalazła się na nim dziesiątka moich ulubionych książek. Oczywiście, wybór to symboliczny i umowny, bo ja bym się nie zmieściła nawet w dwudziestce. Książkowo: W styczniu przeczytałam trzy książki. Gatunkowo – tylko fantastyka i zgodnie z planem na ten rok kontynuacje zaczętych serii. O ile trzeci tom Lustrzannnej Christelle Dabos trzyma poziom, to o czwartej części Powiernika światła Brenta Weeksa nie mogę napisać tego samego. Przeczytałam też połowę piątego, finałowego tomu (w Polsce Gorejącą biel podzielono na dwie części) i niestety, nie jest wiele lepiej. Tak że na początku roku muszę przełknąć gorzk...

  Wojna w Siedmiu Satrapiach rozgorzała na dobre. Biały Król zdobywa coraz większą przewagę i szykuje się do zadania decydującego ciosu. Człowiek, który mógłby go powstrzymać, Gavin Guile, Pryzmat, nie tylko stracił moc, ale i został zamknięty w więzieniu. Kip Guile w towarzystwie świeżo poślubionej żony Tisis i Mocarzy ruszył do rozpaczliwej walki z najeźdźcami w Krwawym Lesie. Karris, nowa Biel, nie ustaje w wysiłkach, by ocalić Chromerię. W tym celu musi współpracować z przebiegłym teściem, Androssem. Teia przeniknęła do Zakonu Złamanego Oka, legendarnego stowarzyszenia skrytobójców, lecz zdobycie ich zaufania i ukończenie szkolenia może okazać się zadaniem ponad jej siły. Krwawe zwierciadło Brenta Weeksa to czwarty tom sagi Powiernik Światła . Ta książka ma jeden zasadniczy problem. Początkowo autor planował zamknąć całość w trzech częściach, potem w czterech, skończyło się na pięciu. I to widać. Krwawe zwierciadło , mimo pokaźnej objętości (niemal 680 stron tekstu, bez doda...

  Ofelia i ciotka Rozalina wróciły do domu. Od dwóch lat i siedmiu miesięcy nie otrzymały żadnych wiadomości z Bieguna – ani od Thorna, ani od Berenildy. Ofelia próbuje rozwiązać zagadkę Boga, ale Nestorki bacznie śledzą każdy jej krok. Monotonię i poczucie beznadziei rozprasza pojawienie się Archibalda. Poszukuje on Łuku Tęczy, arki Arkadyjczyków, którzy są ludźmi doskonale poinformowanymi i zapewne będą znali odpowiedzi na nurtujące ich pytania. Jednak Ofelia wybiera własną ścieżkę i udaje się na inną arkę – Babel. Dzięki wskazówkom zawartym w wizjach uważa, że właśnie na Babel wszystko się zaczęło – historia Boga, Ksiąg, duchów rodzin i Rozdarcia. Ofelia ma także nadzieję, że Thorn podążył tym tropem i spotkają się na miejscu. Pamięć Babel to trzeci tom, po Zimowych zaręczynach i Zaginionych z Księżycowa sagi Lustrzanna Christelle Dabos. Dla mnie ta seria była największym pozytywnym zaskoczeniem ubiegłego roku i byłam bardzo ciekawa, jak autorka dalej poprowadzi akcję. Na ...

  Po trzęsieniu ziemi i znakomitym finałowym odcinku czternastej serii przed braćmi Winchester stanął najpotężniejszy antagonista ze wszystkich. Walczyli już z aniołami, demonami, sekretnymi organizacjami i potężnymi istotami, ale teraz ich przeciwnikiem jest Bóg. A właściwie Chuck, który obraził się na swoje ulubione zabawki, kiedy nie zgodziły się tańczyć tak jak im zagra. On już wymyślił swoje idealne zakończenie i chce je dostać, nie zważając na koszty. Na dobry początek zesłał na Sama i Deana wszystkie dusze znajdujące się w piekle. A że łowcy przez lata swej działalności wysłali tam wiele z nich, to pałają one żądzą zemsty. Sam i Dean są mocno wkurzeni na Chucka, gdy staje się jasne, że cały czas byli marionetkami w jego rękach. Wolna wola o którą tak zaciekle walczyli, ponosząc ogromne koszty, okazała się nic niewartą mrzonką. Jak jednak walczyć z istotą wszechmocną i wszechwiedzącą? Jeżeli chcą uniknąć wymarzonego zakończenia Chucka, Sam i Dean będą musieli rozwiązać ten ...

    Rok 2020 wywrócił wiele rzeczy do góry nogami i okazał się niemile zaskakujący, ale to już za nami. Na szczęście, nie wszystko było w nim złe. Nie brakowało bowiem dobrych lektur i wciągających seriali. No to przechodzimy do tego, co tygrysy lubią najbardziej, czyli statystyk. Pomocą jak co roku służy Goodreads. Moje czytelnicze wyzwanie – 52 książki w ciągu roku – tym razem udało mi się zrealizować i to z naddatkiem, bo przeczytałam 53 książki. W sumie daje to 28 706 stron. Brawo ja. W porównaniu z zeszłym rokiem to o dwie książki więcej, ale w przeliczeniu na strony już sześć tysięcy na plus. Jednak kwarantanna sprzyjała czytaniu. Średnia długość książki to 541 stron . Jak wiecie, na te, które mają mniej niż 500, patrzę lekko podejrzliwie. Najkrótsza książka to Serce Świata Utraconego – 304 strony, a najdłuższa Korona z czarodrzewu – 896 stron. Obie autorstwa Tada Williamsa, który jeszcze powróci w tym zestawieniu. Wśród książek, jakie przeczytałam w 2020 roku, na...

  Zanim przejdę do posumowania całego roku 2020, czas na krótkie przyjrzenie się temu, co działo się w grudniu. A okazał się on naprawdę udanym miesiącem. Ikonką wpisu jest tradycyjnie najpopularniejsze zdjęcie na moim Instagramie w minionym miesiącu, a na nim – zima w pełni. Co prawda, właściwie taka cudowna pogoda utrzymała się przez jeden dzień, bo potem śnieg zaczął topnieć, ale wystarczyło, by zrobić kilka fajnych ujęć. Zimowa sceneria ma w sobie coś magicznego. To zdjęcie zrobiłam z dala od zgiełku, w ciszy przerywanej tylko skrzypieniem śniegu pod butami. Piękna chwila. Książkowo: W grudniu przeczytałam aż siedem książek. Gatunkowo – kompletny miszmasz. Trochę fantastyki, trochę kryminałów, dziecięca opowieść z dreszczykiem, powieść historyczna i dzieło wymykające się gatunkowym szufladkom.   1. Max Czornyj Grzech 2. Søren Sveistrup   Kasztanowy ludzik 3. Rebecca F. Kuang Republika Smoka Drugi tom Wojny makowej . Byłam bardzo ciekawa, jak autorka pora...