Książka to okno na świat

  Mars od wieków fascynuje ludzkość. Jego kolonizacja staje się koniecznością dla przeludnionej, targanej konfliktami i niemal pozbawionej już surowców naturalnych Ziemi. Na Czerwoną Planetę wyrusza starannie wyselekcjonowana setka osób. Mają oni być pionierami, którzy przygotują nowy świat. Każdy z nich ma inne marzenia, plany i poglądy. Gdy na Marsie pojawia się coraz więcej ludzi, rozdźwięki przybierają na sile. Czerwony Mars Kima Stanleya Robinsona to pierwsza część Trylogii marsjańskiej . Pierwsze polskie wydanie to już biały kruk, na szczęście wydawnictwo Vesper pokusiło się o wznowienie . Czerwony Mars to książka napisana z rozmachem, jej akcja obejmuje kilkadziesiąt lat. Robinson zdecydował się też na dość nietypowy zabieg, ponieważ początkowy rozdział z istotnym dla całości wydarzeń momentem, w linii czasowej powinien znaleźć się znaczenie później. Pozornie mogłoby się wydawać, że w ten sposób autor chce pokazać główne motywacje postaci, jednak tak nie jest. Oddając głos

  Śmigiel to niewielkie miasteczko w Wielkopolsce, słynące z tego, że ponoć kiedyś stało w nim aż sto wiatraków. Jednak w wyobraźni Konrada Możdżenia to niezbyt urokliwe miasto, gdyż pod uroczą powierzchnią czają się motywy doskonale znane z literatury grozy: tajne stowarzyszenia, nawiedzone przedmioty, szaleni eksperymentatorzy, mroczne siły wypełzające z zaświatów, a wreszcie nie mniej przerażające tragedie ludzi, którym przyszło żyć w wyjątkowo trudnych czasach i podejmować decyzje, w których nie było dobrego wyboru. Ze Śmigla jednak nie wyjechałem. Mówiłem już – jestem częścią tego miasta, ono zaś jest częścią mnie. Należymy do siebie nawzajem, jesteśmy związani nicią, której nie można dostrzec ani przeciąć. Wrosłem w tę ziemię wraz ze wszystkimi tajemnicami, zagadkami i z całym bólem, który spotkał mnie, kiedy miałem zaledwie piętnaście lat ( Błękit , s. 257). „Listy z Miasta Wiatraków” to zbiór ośmiu opowiadań, które w większości toczą się w niezbyt odległej przeszłości. Raz

  Wielkanoc 1342 roku. Thomas z Hookton chciałby być łucznikiem, ale ojciec przeznaczył go na księdza. Spokojne życie wioski zostaje zburzone przez brutalny napad francuskich wojsk. Nie była to przypadkowa grabież. Tajemniczy czarny rycerz miał konkretny cel – kradzież starodawnej włóczni, która rzekomo należała do św. Jerzego. Thomas, który jako jedyny ocalał z rzezi, przyłącza się do angielskich wojsk i rusza do walki we Francji. Zaczyna się bowiem wojna stuletnia. Krok po kroku Thomas zaczyna odkrywać zagadkę swojego pochodzenia i historii rodu, która łączy się nie tylko z włócznią św. Jerzego, ale i Świętym Graalem. Rycerz Bernarda Cornwella to pierwszy tom serii o Świętym Graalu. Pisarz ma dar do tworzenia ciekawych historycznych dzieł i nie inaczej jest w tym przypadku. Na kartach jego powieści odżywają czasy średniowiecza, burzliwe i bardzo brutalne. Cornwell nie stara się idealizować mrocznych wieków, wręcz przeciwnie, pokazuje, jak ideały rycerskie zderzają się z rzeczywist

  Powiadają, że lepiej zapalić świecę, niż przeklinać ciemność, ale w Nowym Jorku w roku 1702 można było robić obie te rzeczy jednocześnie, bo świece były małe, a ciemności gęste (s. 7).   Osiemnastowieczny Nowy Jork to rozwijające się w błyskawicznym tempie miasto. Niektórzy już przeczuwają, że może to być główny ośrodek nowego świata. Matthew Corbett po wydarzeniach, które rozegrały się na dusznych bagnach Karoliny, czuje się gotowy do tego, by po latach rozprawić się z szefem sierocińca dla chłopców, w którym się wychował. Gdy Corbett zajęty jest obserwacją Ausleya i zbieraniem dowodów jego winy, Nowy Jork żyje w strachu przed Maskerem – seryjnym mordercą. Wkrótce młody prawnik zostaje wciągnięty w śledztwo, które nie tylko ma odkryć, kim jest Masker, ale i odpowiedzieć na pytanie: „dlaczego zabija”? Królowa Bedlam Roberta McCammona to drugi, po Zewie nocnego ptaka , tom przygód Matthew Corbetta, młodego i błyskotliwego detektywa. Mimo zupełnej zmiany scenerii z miejscowości

  Usherland to ogromna posiadłość położona w mrocznych lasach Karoliny Północnej, u stóp góry Briartop. Jej sercem jest położona nad jeziorem gigantyczna Twierdza, rozbudowywana przez kolejne pokolenia potężnego rodu Usherów, którzy dorobili się ogromnych pieniędzy na handlu bronią. Nigdy nieukończony budynek przypomina labirynt i cieszy się ponurą sławą. Miejscowi opowiadają legendy o porywającym dzieci Dyniowatym i olbrzymiej czarnej panterze zwanej Żarłocznym Bebechem. Obecnie Usherowie nie zamieszkują Twierdzy. Rix Usher, zbuntowany syn, który opuścił rodzinę i zajął się tworzeniem powieści grozy, zostaje wezwany do łóżka umierającego ojca. Senior ma zdecydować, któremu z trojki dzieci przypadnie w udziale rodzinny majątek i zarządzanie firmą. Mimo traumatycznych rodzinnych doświadczeń Rix decyduje się na powrót. Tymczasem dociekliwa reporterka Raven Dunstan prowadzi śledztwo w sprawie zaginionych dzieci. W czasie dochodzenia poznaje New, nastoletniego brata ostatniej z zaginiony

Chełmno, rok 1942. Saul Laski jest więźniem hitlerowskiego obozu. Lecz to nie będzie najgorszy koszmar, jakiego doświadczy. Zetknie się z przerażającym złem, bez trudu łamiącym wolę człowieka i dokonującym gwałtu na jego umyśle. Saulowi udaje się przetrwać, ale tych przeżyć nigdy nie zapomni. Charleston, rok 1980. Trójka starych przyjaciół spotyka się, aby podsumować swoje osiągnięcia w Grze. Na pozór wydaje się to nieszkodliwym zajęciem, szybko jednak okazuje się, że pod niewinnym kryptonimem ukrywa się zdobywanie punktów za zbrodnie dokonywane za pomocą pionków, osób kontrolowanych przez trójkę starych przyjaciół. Posiadają oni szczególną umiejętność, Talent, jak sami go nazywają, dzięki któremu mogą przejmować kontrolę nad umysłami innych ludzi. W Charleston dochodzi do serii morderstw. Natalie, córka jednej z ofiar, miejscowy szeryf i Saul Laski, który zetknął się już z osobami obdarzonymi Talentem, łączą siły, by powstrzymać te groźne istoty. Trupia otucha to jedna z wcześnie

Na dnie oceanu grupa ludzi zamieszkuje Stację Beebe. Została ona wybudowana przez potężną korporację w celu pozyskiwania energii geotermalnej. Praca w takim miejscu nie jest łatwa, dlatego zajmują się nią tylko ryfterzy – ludzie poddani licznym modyfikacjom, dzięki którym mogą między innymi oddychać pod wodą czy widzieć w całkowitych ciemnościach. Co jednak istotniejsze, ryfterzy odznaczają się bardzo szczególnymi cechami psychicznymi. To ludzie straumatyzowani, złamani, którzy doświadczyli przemocy lub sami byli jej sprawcami, egzystujący na obrzeżach człowieczeństwa. Czy ludzie, którzy do końca już nawet ludźmi nie są, będą w stanie (lub będą chcieli) rozprawić się z zagrożeniem czyhającym w morskich głębinach, a mogącym przynieść zgubę całej ludzkości? Rozgwiazda to debiutancka powieść Petera Wattsa i pierwszy tom trylogii Ryfterów. Książka emanuje niezwykle depresyjnym klimatem klaustrofobii, niepokoju i grozy wywołanej samym miejscem akcji – niewielka zamknięta przestrzeń na

  Artemizja żyje w świecie, w którym ciała zmarłych wymagają szczególnej opieki. Jeżeli odpowiednie rytuały zostaną zaniedbane, zmarli powrócą, by dręczyć żywych. To obowiązek Szarych Sióstr do grona których ma nadzieję dołączyć także Artemizja. Jednak pewnego dnia klasztor atakują opętani żołnierze, a dziewczyna podejmuje rozpaczliwą decyzję o uwolnieniu demona najwyższego, Piątego Rzędu, mimo że nie ma ku temu odpowiednich kwalifikacji. Lecz to nie koniec kłopotów. Ktoś ponownie korzysta ze Starej Magii, a jedyną istotą z pomocy której Artemizja może skorzystać, jest uwolniony przez nią demon. A układy z nim to niebezpieczna rzecz. Wespertyna Margaret Rogerson to young adult o gotyckim zacięciu. Autorka stara się wykreować lekko mroczny klimat (to jest jednak książka pisana z myślą o starszej młodzieży, więc nie jest przerażająca), korzystając z często wykorzystywanych w literaturze tego typu tropów. Głównym motywem książki jest opętanie, ale ograne w dość interesujący i nietypow

  Luizjana w 1934 roku to miejsce mocno dotknięte skutkami Wielkiego Kryzysu. Ludzie chwytają się różnych zajęć, by przeżyć. Niektórzy także tych niezgodnych z prawem. W tym gronie znajduje się John „Bielutki” Partlow. Gdy na jego drodze pojawia się inna oszustka, Ginger LaFrance, razem zaczynają planować poważny skok, który przyniesie im fortunę. Jednak może im w tym przeszkodzić czarnoskóry Curtis Mayhew, mężczyzna obdarzony niezwykłym darem. Słuchacz Roberta McCammona w bardzo sugestywny sposób odmalowuje obraz tych niełatwych czasów. Autor ma przyjemny, gawędziarski styl, który sprawia, że jego książki czyta się bardzo lekko i nie inaczej jest w tym przypadku. Pisząc o okresie, w którym przekonanie o wyższości rasy białej i nietolerancja miały się świetnie, nie stosuje nowomowy, nie tonuje wypowiedzi ani zachowań i moim zdaniem słusznie, gdyż tylko w taki sposób można oddać ducha tamtych czasów. Sama intryga kryminalna jest jednak prosta i rozwija się przewidywalnym torem. Wąt

  Rok 1893. Amerykański pisarz Henry James przeżywa poważny kryzys. Czuje się samotny, a jego twórczość nie jest doceniana. Od samobójczej śmierci ratuje go niespodziewane pojawienie się Sherlocka Holmesa. Wciąga on pisarza w sprawę dotyczącą śmierci Clover Adams. Wszyscy sądzą, że było to samobójstwo, czy aby jednak na pewno? Śledztwo doprowadzi dwójkę detektywów do spisku o światowym zasięgu. A gdzieś w cieniach majaczy największy wróg Sherlocka Holmesa – profesor Moriarty. Piąty Kier to kolejna z powieści Dana Simmonsa, która rekonstruuje konkretną epokę, a do faktycznych wydarzeń i postaci dopisuje fikcyjne wątki. Tym razem punktem kulminacyjnym jest Wielka Wystawa Światowa w Chicago. Na kartach powieści roi się od historycznych postaci. Pierwsze skrzypce gra Henry James, ale pojawiają się tu także Mark Twain, Theodore Roosevelt, Henry Adams i długo by jeszcze wymieniać. Simmons przyzwyczaił we wcześniejszych powieściach do niezwykle starannie odmalowanego tła i nie inaczej jes

  Spokój wioski Iping zakłóca pojawianie się tajemniczego nieznajomego. Jest szczelnie opatulony w taki sposób, że nie widać nawet skrawka jego ciała. Do tego charakteryzuje go upodobanie do samotności i niezbyt dobre maniery. Jednak wścibska właścicielka gospody nie zamierza ustąpić tak łatwo i jest zdecydowana dowiedzieć się wszystkiego na temat przybysza. Prawda okazuje się znacznie bardziej zaskakująca niż mogła przypuszczać. Nieznajomy jest naukowcem, który na skutek swoich eksperymentów stał się niewidzialny. Niewidzialny człowiek to powieść prekursora science fiction, H. G. Wellsa, która po raz pierwszy została opublikowana w 1897 roku. W Polsce przypomina ją wydawnictwo Vesper w tłumaczeniu Krzysztofa Sokołowskiego, z ilustracjami Jana Wojciechowskiego. Historia opowiedziana przez Wellsa wykorzystuje motyw szalonego naukowca, któremu z początku czytelnik może nawet trochę współczuć. Griffin doświadczył licznych upokorzeń, musiał prowadzić swoje badania w tajemnicy, a niewid

  Rzadko czytam literaturę azjatycką, a zauważyłam, że zdobywa ona coraz więcej zwolenników i ma bardzo pozytywne recenzje. Postanowiłam więc spróbować. Zaczęłam od japońskiej pisarki Yōko Ogawy i jej dwóch książek: Grobowej ciszy, żałobnego zgiełku oraz Ukochanego równania profesora . Grobowa cisza, żałobny zgiełk to zbiór krótkich opowiadań, które na początku nie wydają się ze sobą połączone. Ale szybko okazuje się, że to tylko pozorne wrażenie, bo w miarę czytania nici między nimi stają się coraz mocniejsze. Misterna kompozycja, nakładanie się kolejnych warstw opowieści, budzi zachwyt. Bohater jednego tekstu może być wspomniany w drugim, a w trzecim stać się narratorem . Opowiadanie o kobiecie hodującej w ogródku przedziwne marchewki w kształcie ludzkiej dłoni, powraca we wspomnieniach mężczyzny jadącego na pogrzeb mamy, która napisała na ten temat opowiadanie, odczytane w jeszcze innym tekście. Ale nie tylko ludzie są łącznikiem – także miejsca, muzyka, a nawet owoce. Ogawa