Okienko – Kwiecień 2018


I przyszedł maj, zrobiło się gorąco… A w tym roku kwiecień zrobił nam pogodową niespodziankę, dzięki której wydaje się, że to już lato. A zatem w tym roku wyjątkowo wcześnie zaczęłam sezon czytania w plenerze. I takim też zdjęciem, które w minionym miesiącu cieszyło się największą popularnością na moim Instagramie, otwieram wpis podsumowujący to, co działo się u mnie w kwietniu.


Książkowo:
Przeczytałam pięć książek i wszystkie recenzje możecie znaleźć na blogu.
1. Margaret Atwood "Rok potopu"
2. Margaret Atwood "MaddAddam"
3. Nathan Hill "Niksy"
4. Radosław Lewandowski "Najeźdźcy z Północy"
5. Radosław Lewandowski "Topory i sejmitary"

Ostatnio mam to szczęście, że wybieram książki, które nie zawodzą moich oczekiwań. Jeżeli chodzi o lekturę, którą z kwietniowego stosiku najbardziej polecam, stawiam na trylogię „MaddAddam” Margaret Atwood. Połączenie literackiego kunsztu z dystopijną wizją przyszłości, mocno zakotwiczonej w problemach aktualnie trapiących ludzkość.

Serialowo:
1. „Forbrydelsen” („The Killing”)

Kwiecień spędziłam w towarzystwie tylko jednego serialu, ale za to jakiego! Duńska produkcja ma wszystko to, co uwielbiam w skandynawskich kryminałach – ciężki klimat, prawdziwych do bólu bohaterów i rozbudowane tło społeczno-polityczne. Nic więcej nie piszę, bo niebawem będzie recenzja.

A jak kwiecień minął u Was?

Komentarze

  1. Sylwka | unserious.pl1 maja 2018 21:40

    Fajnie, że wszystkie przeczytane przez Ciebie książki nie zawiodły Twoich oczekiwań. Żadnej z przeczytanych przez Ciebie nie miałam okazji poznać, ale intensywnie myślę o "Wikingach". :)

    U mnie kwiecień zaczytany. Przeczytałam 13 książek, z których najlepiej wypadły "Elantris" i "Czwarta małpa".

    Zaczytanego! :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zarzyczka2 maja 2018 10:14

      Świetny wynik - gratuluję :) Jak wiesz, "Elantris" przypadło mi do gustu, "Czwartej małpy" nie czytałam, ale widziałam tak dużo pozytywnych recenzji, że pewnie się skuszę. Kiedyś :)

      Usuń
  2. ultramaryna3 maja 2018 21:53

    "Niksy" sobie grzecznie czekają. I "MaddAddam" może też kiedyś przeczytam. Między "Oryks i derkacz" a "Rokiem potopu" miałam chyba kilkuletnią przerwę :P Generalnie czytanie w kwietniu nie szło najlepiej, ale no cóż, może w maju się poprawię :D

    OdpowiedzUsuń
  3. Zarzyczka4 maja 2018 10:55

    To mówisz, że Atwood sobie ostrożnie dawkujesz ;) "Oryks i Derkacza" też przeczytałam kilka lat temu, ale dwa ostatnie tomy to już hurtem poszło. Ja ze swojego kwietniowego wyniku jestem zadowolona, ale tylko do momentu, gdy popatrzę na półkę i zorientuję się, ile zalega tam nieprzeczytanych książek.

    OdpowiedzUsuń
  4. Kirima5 maja 2018 14:18

    Za Atwood dopiero będę się brać, ale zacznę od osławionej Opowieści podręcznej. Uwielbiam dystopie/antyutopie i nie przepuszczę tej autorki. Fajnie, że trafiły Ci się same dobre książki. :) Życzę równie udanego maja!

    ...a kwiecień minął mi za szybko. :(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zarzyczka5 maja 2018 23:07

      W ogóle te miesiące jakoś tak szybko mijają. Nie wiem, co to się dzieje ;)

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Top 5 książek fantastycznych z motywem zimy

Obraz
Piękna, majestatyczna, magiczna, ale także groźna, przytłaczająca i śmiertelnie niebezpieczna. Zima ma bardzo bogatą symbolikę. W mitologiach, zgodnie z odwiecznym cyklem natury, postrzegano ją jako czas pustki, snu i śmierci. Martwa przyroda czekała uśpiona, by wiosną znów powrócić do życia. Krótkie dni, długie noce, zimno – te zagrożenia były jak najbardziej realne, ale ludzka wyobraźnia dodawała do tego dodatkowe strachy. Zimą lęgło się zło. W fantastyce motyw zimy pojawia się bardzo często. I nie chodzi tu tylko o porę roku, ale także o wykorzystanie jej symbolicznego znaczenia. Zapraszam na subiektywny wybór pięciu książek fantastycznych, w których motyw zimy odgrywa ważną rolę. C. S. Lewis Opowieści z Narnii. Lew, czarownica i stara szafa Gdy myślę o książkach związanych z zimą, pierwsze skojarzenie to pogrążona w zimowym śnie Narnia i Łucja podążająca za światłem latarni błyskającym w śnieżnym lesie. To także modelowe przedstawienie zimy jako czasu, gdy ziemią rządzi zło
Czytaj więcej

Pożegnanie z braćmi Winchester – recenzja 15 sezonu „Supernatural”

  Po trzęsieniu ziemi i znakomitym finałowym odcinku czternastej serii przed braćmi Winchester stanął najpotężniejszy antagonista ze wszystkich. Walczyli już z aniołami, demonami, sekretnymi organizacjami i potężnymi istotami, ale teraz ich przeciwnikiem jest Bóg. A właściwie Chuck, który obraził się na swoje ulubione zabawki, kiedy nie zgodziły się tańczyć tak jak im zagra. On już wymyślił swoje idealne zakończenie i chce je dostać, nie zważając na koszty. Na dobry początek zesłał na Sama i Deana wszystkie dusze znajdujące się w piekle. A że łowcy przez lata swej działalności wysłali tam wiele z nich, to pałają one żądzą zemsty. Sam i Dean są mocno wkurzeni na Chucka, gdy staje się jasne, że cały czas byli marionetkami w jego rękach. Wolna wola o którą tak zaciekle walczyli, ponosząc ogromne koszty, okazała się nic niewartą mrzonką. Jak jednak walczyć z istotą wszechmocną i wszechwiedzącą? Jeżeli chcą uniknąć wymarzonego zakończenia Chucka, Sam i Dean będą musieli rozwiązać ten para
Czytaj więcej

Strzeż się węża – H. P. Lovecraft, Zealia Bishop „Kopiec”

Obraz
Od jakiegoś czasu na polskim rynku pojawiają się coraz to nowe wydania dzieł H. P. Lovecrafta. I dobrze, bo to jeden z tych autorów, których bardzo lubię, więc mogę uzupełniać biblioteczkę. Kopiec wydany przez wydawnictwo C&T zawiera trzy opowiadania: tytułowy Kopiec (we wcześniejszych polskich tłumaczeniach – Wzgórze ), Klątwę Yiga oraz Sploty Meduzy . Wszystkie były efektem współpracy H. P. Lovecrafta z Zealią Bishop, która miała miejsce w latach 1927-1930. Cień z Providence miał poprawiać nadesłane przez autorkę teksty, skończyło się jednak na tym, że zmienił je tak gruntownie i obudował nawiązaniami do stworzonego przez siebie świata, iż sama Bishop uznała to za swoją pisarską porażkę. Bo w istocie trudno uznać, by cokolwiek w tych tekstach było jej pomysłem, są one tak bardzo lovecraftowskie . Wszystkie trzy teksty łączy jednak także coś innego – w każdym pojawia się motyw węża. Najmniej widoczny jest w Kopcu , ale absolutnie kluczowy dla pozostałych dwóch opowiadań.   Kl
Czytaj więcej

Życie ponad śmiercią. Siła ponad słabością. Podróż ponad celem. – Brandon Sanderson „Droga królów”

Obraz
Takich powieści jak „Droga królów” Brandona Sandersona dziś już się prawie nie wydaje. Pokaźna bryła, licząca niemal tysiąc stron i to w dodatku zadrukowanych dość drobną czcionką. Tak długie powieści (a nieraz i znacznie krótsze) wydawcy mają w zwyczaju dzielić na dwie części. Jednak nie w tym przypadku.          „Droga królów”, pierwszy tom cyklu „Archiwum Burzowego Światła” zaczyna się podwójnym prologiem. Rycerze postanawiają zdradzić jednego ze swoich braci, porzucić Ostrza i złamać przysięgę. 4500 lat później Szeth-syn-syn-Vallano, Kłamca z Shinovaru, zabija Gavilara Kholina, władcę Alethkaru. Z polecenia Parshendich, którzy właśnie zawarli z Gavilarem pokój. To nie mogło skończyć się inaczej, jak krwawą wojną. „Droga królów” koncentruje się na losach czterech postaci. Kaladin nosił niegdyś przydomek Burzą Błogosławiony. Zasłynął jako wojownik, choć ojciec pragnął, by przejął jego praktykę i został chirurgiem. Ale to dawne dzieje. Zdradzony i oszukany Kaladin jest ni
Czytaj więcej

Kosmos już nigdy nie będzie taki sam – „The Expanse”

Ostatnie lata nie były łaskawe dla fanów serialowych produkcji science fiction. Po spektakularnych klapach twórcy niezbyt chętnie patrzyli na produkcję takich dzieł – bo nie dość, że drogie, to jeszcze nie spełniały oczekiwań widzów. Cóż więc pozostawało fanom gatunku? Chyba oglądanie tylko po raz kolejny znakomitego „Battlestar Galactica”. Na szczęście jednak każda zła passa kiedyś się kończy. „The Expanse”, serial wyprodukowany przez stację SyFy, udowadnia, że science fiction wciąż ma wiele do zaoferowania. Produkcję oparto na serii książek „Ekspansja” Jamesa S. A. Coreya. W Polsce wydano tylko pierwszy tom „Przebudzenie lewiatana” i to w dodatku rozbity na dwie części, co jak łatwo można się domyślić, nie przysporzyło książce popularności. Reszta tomów dostępna jest tylko w wersji oryginalnej. Jako ciekawostkę dorzucę fakt, że pod pseudonimem James S. A. Corey ukrywa się dwóch autorów – Daniel Abraham i Ty Franck. Obaj współpracowali z George’m R. R. Martinem. W 2010 r. ukazała
Czytaj więcej