Lynda La Plante „Wdowy”

Idealne plany mają to do siebie, że rzadko się udają. Harry Rawlins opracowywał takie wielokrotnie i zawsze wszystko kończyło się po jego myśli, ale nie tym razem. Szczegółowo zaplanowany napad na transport przewożący pieniądze kończy się fiaskiem. W napadzie giną Harry Rawlins, Joe Pirrelli i Terry Miller. Ich żony – Dolly, Linda i Shirley – zostają wdowami. Niemal się nie znają, ale ich sytuacja jest tak samo nieciekawa. Interesują się nimi gangsterzy, którzy przejęli rewir Rawlinsa oraz policja, a do tego z dnia na dzień pozostają niemal bez pieniędzy. Dolly jednak ma pomysł, jak temu zaradzić, a inspiracją są wskazówki zostawione przez jej zmarłego męża.

Wdowy Lyndy La Plante to historia, która przede wszystkim ciekawymi kobiecymi postaciami stoi. Opowieści o męskiej przyjaźni jest wiele, o tej damskiej jakby trochę mniej. Tymczasem autorka zestawia ze sobą kobiety o różnych charakterach i doświadczeniach życiowych. W odmienny sposób radzą sobie z żałobą po stracie mężów. Dolly jest dojrzałą, elegancką kobietą, Linda sierotą z nędzną pracą, a Shirley pięknością z dysfunkcyjnej rodziny. Do ich grona dołącza czwarta do brydża – Bella – striptizerka i prostytutka. Zanim hasło wszystkie za jedną stanie się rzeczywistością, sporo między nimi niedowierzania, nieufności i żalów. Życie ich nie oszczędzało, więc nie ufają nikomu. La Plante celowo wybrała na bohaterki kobiety, których charaktery tak bardzo się od siebie różnią. Dzięki temu mogła pokazać dynamikę ich relacji, a także odmienne błędy, które popełniają. Bo nie są idealne, w żadnym wypadku. Jednak w decydujących momentach pokazują siłę, której nawet najbliżsi się po nich nie spodziewali.

Na tle silnych bohaterek słabo wypadają postacie męskie. Są nakreślone raczej dość sztampowo – prymitywni bracia gangsterzy, chłodny zawodowy morderca, opętany obsesją złapania gangstera zmęczony życiem glina czy cyniczny mąż. Takie postacie widzieliśmy już wielokrotnie. Ale nie da się ukryć, że we Wdowach są oni tylko dodatkiem do całej historii, a uwaga skupia się na kobietach.

Akcja powieści osadzona została w Londynie, w 1984 roku, ale mimo to nadal czyta się ją świetnie. Oczywiście, cała intryga czasem jest dość przewidywalna, bo jednak klisz tu sporo, ale główne bohaterki sprawiają, że Wdowy wciągają i kartki właściwie przewracają się same. Podział na stróżów prawa i przestępców nie istnieje, mamy za to świat męski i kobiecy. I bardziej kibicowałam przygotowującym się do wielkiego skoku bohaterkom niż tym, którzy próbowali je złapać bądź im przeszkodzić. A tych przeszkód na ich drodze pojawia się naprawdę sporo.

Powieść nabrała dodatkowego znaczenia w dzisiejszych czasach, gdy tak mocno dyskutuje się o równości płci. Niedawno na ekrany kin trafiła uwspółcześniona wersja Wdów w reżyserii Steve’a McQueena (wcześniej powstały dwa seriale – w 1983 i 2002 roku), ale i książka La Plante nie zestarzała się ani trochę. Bo czuć, że pod płaszczykiem sensacyjno-gangsterskiej historii, jest to po prostu opowieść o walce kobiet ze zdominowanym przez mężczyzn światem. Oni ustanowili własne reguły gry i jeżeli niewiasty chcą wygrać ze światem urządzonym po męsku, muszą przyjąć te zasady. Najlepiej widać to na przykładzie Dolly. Postępuje według wskazówek Harry’ego, zanim podejmie działania zastanawia się, jak postąpiłby jej mąż i tak dalej. To podobieństwo jeszcze podkreśla połączenie dwóch linii czasowych, w których można obserwować niemal identyczne działania podejmowane przez Dolly i Harry’ego oraz problemy, które oboje dzielą.

Dolly to najciekawsza, najbardziej skomplikowana ze wszystkich kobiecych bohaterek wykreowanych przez Lyndę La Plante. Dla niej i jej wspólniczek warto przeczytać Wdowy, nawet jeżeli na co dzień nie gustujecie w takich klimatach.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu W.A.B.  

Autor:  Lynda La Plante   

Tytuł:  Wdowy  

Tytuł oryginalny: Widows

Tłumaczenie: Agnieszka Patrycja Wyszogrodzka-Gaik

Wydawnictwo: W.A.B.

Liczba stron: 429

Data wydania: 2018