Camilla Läckberg „Niemiecki bękart”


Pisarska przygoda Szwedki Camilli Läckberg zaczęła się od kursu na pisanie kryminałów. Tam właśnie udzielono jej bezcennej rady – by umieszczała akcję swych dzieł w miejscu, które doskonale zna. Autorka posłuchała i tłem dla jej kryminałów stało się rodzinne miasto – Fjällbacka. Rozpoczęte w czasie kursu opowiadanie stało się kanwą powieści, a potem posypały się następne, co sprawiło, że niektórzy nazywają Läckberg „nową królową skandynawskiego kryminału”. Głównymi bohaterami jej książek są: pisarka Erika i policjant Patrik Hedström.
W „Niemieckim bękarcie”, piątym tomie sagi kryminalnej, są już razem. Ich córeczka, Maja, skończyła rok. W związku z tym Patrik udaje się na urlop ojcowski, a Erika zaczyna pisać kolejną powieść. Na strychu, w rzeczach zmarłej matki, znajduje hitlerowski medal z II wojny światowej i zakrwawiony dziecięcy kaftanik. Historyk, specjalista, któremu pisarka oddał medal do zbadania zostaje zamordowany. Co ukrywała matka Eriki? Kto jest mordercą? Na te pytania Erika i Patrik będą poszukiwali odpowiedzi.
         Jak to zazwyczaj bywa w skandynawskich kryminałach, teraźniejszość splata się z przeszłością. Zbrodnia dokonana dziś tkwi korzeniami w zbrodni popełnionej przed laty. Akcja „Niemieckiego bękarta” toczy się we współczesnej Fjällbace oraz tej w czasach wojny, gdy dorastała matka Eriki, Elsy. Läckberg spróbowała stworzyć obraz szwedzkiego społeczeństwa w dobie hitleryzmu. Szwecja zachowała neutralność (teoretycznie) i nie podzieliła losu okupowanej Norwegii. Ale wobec III Rzeszy nie można było pozostać obojętnym. Jedni pomagali, jak mogli i płacili za to wysoką cenę (Axel Frank), dla innych liczył się tylko zysk i marzyli o zagładzie Żydów (Vilgot Ringholm). Zastanawiam się jednak, czy rzeczywiście tak było. Czy rzeczywiście wszyscy Szwedzi tak interesowali się tym, co dzieje się na świecie? Otóż śmiem wątpić i w tym momencie akurat nie wierzę pisarce. Dlaczego? Bo na pewno większość żyła własnymi sprawami. A przepływ informacji nie był tak dobry jak dziś.
         Sporo miejsca w tej książce autorka poświęciła odradzającym się ruchów neonazistowskim, kwestiom tolerancji wobec osób różniących się pochodzeniem, religią czy orientacją seksualną. Oprócz akcji kryminalnej „Niemiecki bękart” to także powieść obyczajowa. Mnóstwo tu scenek dotyczących na przykład „znakomitych” relacji między teściową a synową, problemów z tyciem, trudności dotykających rodziców wychowujących małe dziecko. Jest tego sporo, ale o dziwo, nie przeszkadza mi to aż tak bardzo. Ponieważ sama autorka wywodzi się z takiego środowiska, a Erika musi mieć sporo jej cech, uznaję to za prawdziwe, odzwierciedlające rzeczywistość. I jest to całkiem zabawne, choć, przyznaje, trafiały mi się przy lekturze momenty (rzadko, ale jednak), gdy chciałam złapać za nożyce i trochę przyciąć tekst. Jako niepotrzebne wątki wymieniłabym tutaj przede wszystkim spacerki Patrika z Kristiną czy kurs salsy Melberga.
         Ale to w sumie drobiazgi. „Niemiecki bękart” to wciągający kryminał. Zachęcam.

Autor: Camilla Läckberg
Tytuł: „Niemiecki bękart”
Wydawnictwo: Czarna Owca
Liczba stron: 568
Data wydania: 2011

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Karl Edward Wagner „Kane. Bogowie w mroku”

Obraz
  Kane. Bogowie w mroku Karla Edwarda Wagnera to pierwszy z trzech zaplanowanych tomów poświęconych tej postaci, jakie mają ukazać się w serii Eony wydawnictwa Vesper. Znajdują się w nim: powieść Sploty mroku , opowiadania: Zaduma nad żalem w mym sercu , Zimne światło , Miraż oraz wiersz Cień Anioła Śmierci . Ponadto Marcin Pągowski przygotował dodatki pozwalające bliżej poznać ten świat. Kane to modelowy wręcz przykład postaci splecionej nie z dobra i zła, ale z szarości. Zainspirowany postacią biblijnego Kaina, przyniósł światu przemoc, za którą został ukarany długowiecznością. Owszem, można go zabić, ale to niewdzięczne zadanie, ponieważ walczy doskonale i szybko się regeneruje. Tym niemniej, jest to możliwe. Ale Kane to także buntownik sprzeciwiający się szalonemu bóstwu, które stworzyło ludzi wyłącznie dla własnej rozrywki i przyjemności. To koncept, o którym wspominał H. P. Lovecraft w opowiadaniu W górach szaleństwa , zaczerpnięty z mitologii sumeryjskiej, która tak właśni
Czytaj więcej

Pożegnanie z braćmi Winchester – recenzja 15 sezonu „Supernatural”

  Po trzęsieniu ziemi i znakomitym finałowym odcinku czternastej serii przed braćmi Winchester stanął najpotężniejszy antagonista ze wszystkich. Walczyli już z aniołami, demonami, sekretnymi organizacjami i potężnymi istotami, ale teraz ich przeciwnikiem jest Bóg. A właściwie Chuck, który obraził się na swoje ulubione zabawki, kiedy nie zgodziły się tańczyć tak jak im zagra. On już wymyślił swoje idealne zakończenie i chce je dostać, nie zważając na koszty. Na dobry początek zesłał na Sama i Deana wszystkie dusze znajdujące się w piekle. A że łowcy przez lata swej działalności wysłali tam wiele z nich, to pałają one żądzą zemsty. Sam i Dean są mocno wkurzeni na Chucka, gdy staje się jasne, że cały czas byli marionetkami w jego rękach. Wolna wola o którą tak zaciekle walczyli, ponosząc ogromne koszty, okazała się nic niewartą mrzonką. Jak jednak walczyć z istotą wszechmocną i wszechwiedzącą? Jeżeli chcą uniknąć wymarzonego zakończenia Chucka, Sam i Dean będą musieli rozwiązać ten para
Czytaj więcej

A zaczęło się od kotła – Sarah J. Maas „Dwór cierni i róż”

Obraz
„Dwór cierni i róż” Sarah J. Maas przeczytali już chyba wszyscy, więc i ja potrafiłam nadrobić zaległości. Jest to pierwsza książka tej autorki po jaką sięgnęłam, więc nie bardzo wiedziałam czego się spodziewać. Dziewiętnastoletnia Feyra mieszka z ojcem i dwójką starszych sióstr w nędznej chacie. Jest łowczynią, poluje, by wyżywić rodzinę. A zima tego roku jest wyjątkowo sroga. Toteż Feyra nie waha się przed zabiciem potężnego, szarego wilka. Niebawem w jej chacie zjawia się Tamlin i żąda, by dziewczyna zapłaciła za swój czyn. Wilk był mieszkańcem Prythianu, magicznej krainy z drugiej strony Muru. Zgodnie z zapisami pradawnego Traktatu Feyra musi odpokutować swoją winę, udając się na resztę życia do Prythianu.
Czytaj więcej

Niech was Pustka pochłonie – „The Originals” sezon 4

Twórcy „The Originals” zaserwowali nam spory przeskok czasowy. Od wydarzeń przedstawionych w finale trzeciego sezonu minęło pięć lat. I nadchodzi to, co było formalnością – Mikaelsonowie zostają przebudzeni. Dobrze, że twórcy odhaczyli to szybko i bezboleśnie. Bo w to, że Mikaelsonowie powstaną, chyba nikt nie wątpił? Z tym, że nie mają już tak łatwo jak wcześniej. Zostali pokonani, a Marcel, nowy król Orleanu, może zabić ich bez trudu. To dla nich zupełnie nowa sytuacja.          Klaus chce nadrobić stracony czas i zbliżyć się do całkiem już sporej Hope. Tymczasem nadciąga poważne zagrożenie, plaga, która nęka Nowy Orlean od wielu lat. Za sprawą demona o imieniu The Hollow (Pustka) zaczynają znikać dzieci. W kręgu jego zainteresowań jest też Hope. A stary znajomy demona to kierujący obecnie sabatami Nowego Orleanu Vincent.          Czwarty sezon „The Originals” liczy tylko trzynaście odcinków i jest zbudowany wokół jednego głównego wątku – walki z Hollow. Sam pomysł twórców na t
Czytaj więcej

…i do kotła wraca – Sarah J. Maas „Dwór mgieł i furii”

Obraz
Baśnie kończą się ślubem bohaterów, którzy żyją potem długo i szczęśliwie, i nie dotykają ich kłopoty dnia codziennego. Sarah J. Maas zostawiła bohaterów „Dworu cierni i róż” w takiej właśnie sytuacji. Główny czarny charakter, Amarantha, została pokonana, a Feyra znów wpadła w ramiona Tamlina. Wydaje się więc, że wszystko zmierza do szczęśliwego zakończenia. Jednak Feyra nie może zapomnieć o tym, co musiała zrobić pod Górą. Niezbyt dobrze odnajduje się w roli skrępowanej zasadami etykiety księżnej. Nie pomaga nowe, nieśmiertelne ciało, do którego wciąż nie może się przyzwyczaić. No i jest jeszcze Rhysand, książę Dworu Nocy, który nie zamierza zrezygnować z praw, wynikających z jego umowy z Feyrą.
Czytaj więcej