Witold Jabłoński „Ślepy demon. Sieciech”


Stary świat przemija, jednak bogowie nie zamierzają odejść bez walki. Żywia i Czcibor, za życia para kochanków, teraz upiory w służbie Pasterza Zmór, Chorsa, przybywają nad jezioro Gopło, by odnaleźć Szczurzy Stołp i obudzić śpiącego w nim potężnego maga, Kościeja. Ma on do wykonania specjalną misję, a narzędziami w jego rękach staną się magia i ludzie, których będzie przestawiał jak pionki na szachownicy.
Kazimierz Odnowiciel umiera, dosięgnięty klątwą Miecława. Na tronie polskim zasiada młody i zapalczywy Bolesław, którego historia nazwie Śmiałym. W jego cieniu pozostaje zazdrosny brat Władysław Herman. Obok niech dorasta Sieciech, sierota z możnego rodu Toporów.

Zbigniew, nieprawy syn Władysława Hermana i Krystyny, ukochanej Sieciecha, jest dzieckiem mroku i wybrańcem. Niedowidzi, ale posiada o wiele cenniejszy dar.
Kościej starannie wybiera swoje zabawki i realizuje plany, o których nikt nie ma pojęcia. Tymczasem w krainie bogów trwają zmagania z jednookim demonem Korgsem. Odpryski tej walki uderzą w Synów Drzew.
Druga część opowieści o słowiańskiej apokalipsie, po „Słowie i mieczu” podobnie jak poprzednią spięta jest narracyjną klamrą. Czytelnik wraz z bohaterem cofa się do przeszłości, by poznać wydarzenia, które doprowadziły do punktu wyjścia. Ponownie pojawią się bohaterowie znani z poprzedniego tomu – Żywia, Czcibor, biskup Aron i Andaj.
Mam wrażenie, że w tej części autor lepiej wyważył proporcje niż w poprzedniej. Odciął się nieco od ideologii i nadawania wszystkim Piastom jak leci samych demonicznych cech. O wiele ciekawszy jest Bolesław Śmiały ze wszystkimi swoimi wadami, ale i zaletami, niż jednoznacznie stojący po ciemnej stronie mocy jego przodkowie.
Sieciech zazwyczaj piętnowany jako zły duch i szara eminencja tamtych czasów, tym razem jest przedstawiany w nieco łaskawszym świetle. Może nie jako obrońca, ale mściciel dawnych bogów. U jego boku pojawia się Krystyna, o której pisali także inni autorzy powieści historycznych dotyczących panowania Bolesława Śmiałego. W „Imienniku” Bunsch przedstawił ją jako kochankę władcy i matkę jego nieślubnego syna. W „Ślepym demonie” odgrywa jeszcze ważniejsza rolę.
Teraz kilka słów o Kościeju. Postać pojawiająca się w mitologii słowiańskiej jako potężny czarodziej, u W. Jabłońskiego bardzo ładnie została spleciona z legendą o jeziorze Gopło i słynnym Popielu, którego zjadły myszy. W. Jabłoński często zresztą puszcza oko do czytelnika, wplatając w tekst kryptocytaty z innych dzieł. Jest i Goplana, królowa Gopła, powołana do życia przez J. Słowackiego w Balladynie i kronikarz skrzatów, Opałek.
Jeszcze wyraźniejsze niż w poprzedniej części są aluzje do Tolkiena. Podobieństwo elfów do Synów Drzew jest w tym tomie uderzające. Podobnie jak elfom w Śródziemu, tak i czcicielom dawnych bóstw, kończy się czas. Mogą oni odwlekać porażkę, ale nie mogą jej zapobiec. Ów smutek i świadomość nieuchronnego przemijania przepajający fabułę zastąpił znany z poprzedniej części gniew. I moim zdaniem jest to zmiana na lepsze. Fragmenty dotyczące walki z Gandami, poplecznikami Korsa, są najbardziej klimatyczne w tej części. Może z wyjątkiem całkiem egzotycznej dla nas magii ruskich wołchw.
Tematem wiodącym jest tak samo jak w poprzednim tomie walka o władzę, tym razem na dwóch poziomach. Nieśmiertelni mają własną wojnę, która oczywiście wpływa także na losy naszego świata. „Ślepy demon. Sieciech” to dopiero początek historii, więc trudno przewidzieć, jak ona się potoczy. Rozpoczętych zostało kilka wątków, które na razie toczą się swoim rytmem i czas pokaże, jak autor wykorzysta tkwiący w nich potencjał. Ciekawi mnie także, jak przedstawi wydarzenia związane z zabójstwem biskupa krakowskiego Stanisława. Bo i on sam, i Piotrawin pojawili się już w fabule, więc podejrzewam, że autor ma już pewien plan.
W. Jabłoński konsekwentnie staje po stronie przegranych, pokazując walkę czcicieli dawnych bóstw z chrześcijanami w nieco innym świetle niż znamy z lekcji historii. Umniejszenie roli tak nachalnej ideologii jaka była w poprzednim tomie, wyszła książce na dobre. „Ślepy demon. Sieciech” to klimatyczne, czerpiące z mitologii słowiańskiej, naszych narodowych baśni, legend i historii fantasy. Na razie prezentuje się dobrze, ale jak wiadomo, to koniec wieńczy dzieło – wiec czekam na zakończenie.
Wpis bierze udział w wyzwaniu Edyty z Zapisków spod poduszki http://zapiskispodpoduszki.blogspot.com/p/mitologia-w-literaturze.html

Autor: Witold Jabłoński  
Tytuł: „Ślepy demon. Sieciech”
Wydawnictwo: SuperNowa
Liczba stron: 333
Data wydania: 2015

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Karl Edward Wagner „Kane. Bogowie w mroku”

Obraz
  Kane. Bogowie w mroku Karla Edwarda Wagnera to pierwszy z trzech zaplanowanych tomów poświęconych tej postaci, jakie mają ukazać się w serii Eony wydawnictwa Vesper. Znajdują się w nim: powieść Sploty mroku , opowiadania: Zaduma nad żalem w mym sercu , Zimne światło , Miraż oraz wiersz Cień Anioła Śmierci . Ponadto Marcin Pągowski przygotował dodatki pozwalające bliżej poznać ten świat. Kane to modelowy wręcz przykład postaci splecionej nie z dobra i zła, ale z szarości. Zainspirowany postacią biblijnego Kaina, przyniósł światu przemoc, za którą został ukarany długowiecznością. Owszem, można go zabić, ale to niewdzięczne zadanie, ponieważ walczy doskonale i szybko się regeneruje. Tym niemniej, jest to możliwe. Ale Kane to także buntownik sprzeciwiający się szalonemu bóstwu, które stworzyło ludzi wyłącznie dla własnej rozrywki i przyjemności. To koncept, o którym wspominał H. P. Lovecraft w opowiadaniu W górach szaleństwa , zaczerpnięty z mitologii sumeryjskiej, która tak właśni
Czytaj więcej

Niech was Pustka pochłonie – „The Originals” sezon 4

Twórcy „The Originals” zaserwowali nam spory przeskok czasowy. Od wydarzeń przedstawionych w finale trzeciego sezonu minęło pięć lat. I nadchodzi to, co było formalnością – Mikaelsonowie zostają przebudzeni. Dobrze, że twórcy odhaczyli to szybko i bezboleśnie. Bo w to, że Mikaelsonowie powstaną, chyba nikt nie wątpił? Z tym, że nie mają już tak łatwo jak wcześniej. Zostali pokonani, a Marcel, nowy król Orleanu, może zabić ich bez trudu. To dla nich zupełnie nowa sytuacja.          Klaus chce nadrobić stracony czas i zbliżyć się do całkiem już sporej Hope. Tymczasem nadciąga poważne zagrożenie, plaga, która nęka Nowy Orlean od wielu lat. Za sprawą demona o imieniu The Hollow (Pustka) zaczynają znikać dzieci. W kręgu jego zainteresowań jest też Hope. A stary znajomy demona to kierujący obecnie sabatami Nowego Orleanu Vincent.          Czwarty sezon „The Originals” liczy tylko trzynaście odcinków i jest zbudowany wokół jednego głównego wątku – walki z Hollow. Sam pomysł twórców na t
Czytaj więcej

…i do kotła wraca – Sarah J. Maas „Dwór mgieł i furii”

Obraz
Baśnie kończą się ślubem bohaterów, którzy żyją potem długo i szczęśliwie, i nie dotykają ich kłopoty dnia codziennego. Sarah J. Maas zostawiła bohaterów „Dworu cierni i róż” w takiej właśnie sytuacji. Główny czarny charakter, Amarantha, została pokonana, a Feyra znów wpadła w ramiona Tamlina. Wydaje się więc, że wszystko zmierza do szczęśliwego zakończenia. Jednak Feyra nie może zapomnieć o tym, co musiała zrobić pod Górą. Niezbyt dobrze odnajduje się w roli skrępowanej zasadami etykiety księżnej. Nie pomaga nowe, nieśmiertelne ciało, do którego wciąż nie może się przyzwyczaić. No i jest jeszcze Rhysand, książę Dworu Nocy, który nie zamierza zrezygnować z praw, wynikających z jego umowy z Feyrą.
Czytaj więcej

Pożegnanie z braćmi Winchester – recenzja 15 sezonu „Supernatural”

  Po trzęsieniu ziemi i znakomitym finałowym odcinku czternastej serii przed braćmi Winchester stanął najpotężniejszy antagonista ze wszystkich. Walczyli już z aniołami, demonami, sekretnymi organizacjami i potężnymi istotami, ale teraz ich przeciwnikiem jest Bóg. A właściwie Chuck, który obraził się na swoje ulubione zabawki, kiedy nie zgodziły się tańczyć tak jak im zagra. On już wymyślił swoje idealne zakończenie i chce je dostać, nie zważając na koszty. Na dobry początek zesłał na Sama i Deana wszystkie dusze znajdujące się w piekle. A że łowcy przez lata swej działalności wysłali tam wiele z nich, to pałają one żądzą zemsty. Sam i Dean są mocno wkurzeni na Chucka, gdy staje się jasne, że cały czas byli marionetkami w jego rękach. Wolna wola o którą tak zaciekle walczyli, ponosząc ogromne koszty, okazała się nic niewartą mrzonką. Jak jednak walczyć z istotą wszechmocną i wszechwiedzącą? Jeżeli chcą uniknąć wymarzonego zakończenia Chucka, Sam i Dean będą musieli rozwiązać ten para
Czytaj więcej

A zaczęło się od kotła – Sarah J. Maas „Dwór cierni i róż”

Obraz
„Dwór cierni i róż” Sarah J. Maas przeczytali już chyba wszyscy, więc i ja potrafiłam nadrobić zaległości. Jest to pierwsza książka tej autorki po jaką sięgnęłam, więc nie bardzo wiedziałam czego się spodziewać. Dziewiętnastoletnia Feyra mieszka z ojcem i dwójką starszych sióstr w nędznej chacie. Jest łowczynią, poluje, by wyżywić rodzinę. A zima tego roku jest wyjątkowo sroga. Toteż Feyra nie waha się przed zabiciem potężnego, szarego wilka. Niebawem w jej chacie zjawia się Tamlin i żąda, by dziewczyna zapłaciła za swój czyn. Wilk był mieszkańcem Prythianu, magicznej krainy z drugiej strony Muru. Zgodnie z zapisami pradawnego Traktatu Feyra musi odpokutować swoją winę, udając się na resztę życia do Prythianu.
Czytaj więcej