Narodziny nienawiści - Grażyna Plebanek „Pani Furia”

Alia urodziła się 26 lipca 1975 r. w Kinszasie. Imię nadał jej ojciec Eddy, gawędziarz, na pamiątkę zwycięskiego starcia Muhammada Ali z Foremanem. Jednak Alia nic nie zapamiętała z rodzinnego kraju. Jako dziecko wyjechała do Belgii. Ta przeprowadzka na zawsze zmieniła życie dziewczynki, napiętnowała ją stygmatem obcej i innej.
Fabuła „Pani Furii” Grażyny Plebanek to w istocie opowieść o dziewczynce, potem kobiecie, która nie przystaje do żadnej z ról, jakie pisze dla niej świat. Jest po prostu inna. Nie zna swoich korzeni, języka przodków, nie pamięta Kinszasy, miasta, które było natchnieniem jej ojca. Ale w rzekomo tolerancyjnej i multikulturowej Belgii także jest obca.
Ale owa inność Alii przejawia się nie tylko w pochodzeniu. Nie przystaje także do ról społecznych przypisywanych dziewczynkom, a później kobietom. Ubiera się jak chłopak i boksuje. Małżeństwo traktuje jak kontrakt dla pieniędzy. Nie chce mieć dzieci. Nie planuje się wiązać na stałe. Ważnym wzorem kobiecości nie jest dla Alii matka, leniwa Mrówka, która zrzuca na córkę opiekę nad swoimi młodszymi dziećmi, ale siostra ojca, Mama Issa, o nowoczesnych poglądach, pracująca zawodowo i nakłaniająca dziewczynkę do nauki.
Autorka, Grażyna Plebanek, która mieszka w Belgii, postanowiła stworzyć powieść, która nie będzie się skupiać na problemach polskich imigrantów, ale wyjrzeć dalej zza róg – do Afryki. I choć wątki polskie przewijają się przez powieść, są tylko dodatkiem. Na pierwszy plan wysuwa się Alia, uparcie boksująca się z życiem, nietolerancją, seksizmem, ludzką niewiedzą, a w końcu z gniewem, który zaczyna coraz mocniej krążyć w jej żyłach.
Alia jest niezwykle ciekawą postacią. Chłopczyca, bokserka, ale także poetka kontynuująca formę tradycyjnej gawędy. Wraz z nią czytelnik dorasta, upada i podnosi się, raz po raz.
„Pani Furia” ma swój charakterystyczny rytm. Jest to proza ciężka, w której kipi od problemów współczesnego świata. Całość fabuły została upleciona z dwóch wątków. Jeden dotyczy życia Alii, drugi wzmianek z 2014 r. o szajce brutalnie torturującej nielegalnych imigrantów. Na splecenie tych wątków przyjdzie czytelnikowi trochę poczekać i – co typowe dla tej książki – złamie to jeden z popularnych stereotypów. To nie jest przyjemna ani rozrywkowa proza – ma poruszyć i rozdrapywać rany, traktuje o narodzinach nienawiści. Mocne.

Autor:  Grażyna Plebanek
Tytuł:  „Pani Furia”
Wydawnictwo: Znak
Liczba stron: 368

Data wydania: 2016

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Top 5 książek fantastycznych z motywem zimy

Obraz
Piękna, majestatyczna, magiczna, ale także groźna, przytłaczająca i śmiertelnie niebezpieczna. Zima ma bardzo bogatą symbolikę. W mitologiach, zgodnie z odwiecznym cyklem natury, postrzegano ją jako czas pustki, snu i śmierci. Martwa przyroda czekała uśpiona, by wiosną znów powrócić do życia. Krótkie dni, długie noce, zimno – te zagrożenia były jak najbardziej realne, ale ludzka wyobraźnia dodawała do tego dodatkowe strachy. Zimą lęgło się zło. W fantastyce motyw zimy pojawia się bardzo często. I nie chodzi tu tylko o porę roku, ale także o wykorzystanie jej symbolicznego znaczenia. Zapraszam na subiektywny wybór pięciu książek fantastycznych, w których motyw zimy odgrywa ważną rolę. C. S. Lewis Opowieści z Narnii. Lew, czarownica i stara szafa Gdy myślę o książkach związanych z zimą, pierwsze skojarzenie to pogrążona w zimowym śnie Narnia i Łucja podążająca za światłem latarni błyskającym w śnieżnym lesie. To także modelowe przedstawienie zimy jako czasu, gdy ziemią rządzi zło
Czytaj więcej

Kosmos już nigdy nie będzie taki sam – „The Expanse”

Ostatnie lata nie były łaskawe dla fanów serialowych produkcji science fiction. Po spektakularnych klapach twórcy niezbyt chętnie patrzyli na produkcję takich dzieł – bo nie dość, że drogie, to jeszcze nie spełniały oczekiwań widzów. Cóż więc pozostawało fanom gatunku? Chyba oglądanie tylko po raz kolejny znakomitego „Battlestar Galactica”. Na szczęście jednak każda zła passa kiedyś się kończy. „The Expanse”, serial wyprodukowany przez stację SyFy, udowadnia, że science fiction wciąż ma wiele do zaoferowania. Produkcję oparto na serii książek „Ekspansja” Jamesa S. A. Coreya. W Polsce wydano tylko pierwszy tom „Przebudzenie lewiatana” i to w dodatku rozbity na dwie części, co jak łatwo można się domyślić, nie przysporzyło książce popularności. Reszta tomów dostępna jest tylko w wersji oryginalnej. Jako ciekawostkę dorzucę fakt, że pod pseudonimem James S. A. Corey ukrywa się dwóch autorów – Daniel Abraham i Ty Franck. Obaj współpracowali z George’m R. R. Martinem. W 2010 r. ukazała
Czytaj więcej

Strzeż się węża – H. P. Lovecraft, Zealia Bishop „Kopiec”

Obraz
Od jakiegoś czasu na polskim rynku pojawiają się coraz to nowe wydania dzieł H. P. Lovecrafta. I dobrze, bo to jeden z tych autorów, których bardzo lubię, więc mogę uzupełniać biblioteczkę. Kopiec wydany przez wydawnictwo C&T zawiera trzy opowiadania: tytułowy Kopiec (we wcześniejszych polskich tłumaczeniach – Wzgórze ), Klątwę Yiga oraz Sploty Meduzy . Wszystkie były efektem współpracy H. P. Lovecrafta z Zealią Bishop, która miała miejsce w latach 1927-1930. Cień z Providence miał poprawiać nadesłane przez autorkę teksty, skończyło się jednak na tym, że zmienił je tak gruntownie i obudował nawiązaniami do stworzonego przez siebie świata, iż sama Bishop uznała to za swoją pisarską porażkę. Bo w istocie trudno uznać, by cokolwiek w tych tekstach było jej pomysłem, są one tak bardzo lovecraftowskie . Wszystkie trzy teksty łączy jednak także coś innego – w każdym pojawia się motyw węża. Najmniej widoczny jest w Kopcu , ale absolutnie kluczowy dla pozostałych dwóch opowiadań.   Kl
Czytaj więcej

Pożegnanie z braćmi Winchester – recenzja 15 sezonu „Supernatural”

  Po trzęsieniu ziemi i znakomitym finałowym odcinku czternastej serii przed braćmi Winchester stanął najpotężniejszy antagonista ze wszystkich. Walczyli już z aniołami, demonami, sekretnymi organizacjami i potężnymi istotami, ale teraz ich przeciwnikiem jest Bóg. A właściwie Chuck, który obraził się na swoje ulubione zabawki, kiedy nie zgodziły się tańczyć tak jak im zagra. On już wymyślił swoje idealne zakończenie i chce je dostać, nie zważając na koszty. Na dobry początek zesłał na Sama i Deana wszystkie dusze znajdujące się w piekle. A że łowcy przez lata swej działalności wysłali tam wiele z nich, to pałają one żądzą zemsty. Sam i Dean są mocno wkurzeni na Chucka, gdy staje się jasne, że cały czas byli marionetkami w jego rękach. Wolna wola o którą tak zaciekle walczyli, ponosząc ogromne koszty, okazała się nic niewartą mrzonką. Jak jednak walczyć z istotą wszechmocną i wszechwiedzącą? Jeżeli chcą uniknąć wymarzonego zakończenia Chucka, Sam i Dean będą musieli rozwiązać ten para
Czytaj więcej

Co poszło nie tak w serialu „Przeklęta” („Cursed”)

  Jeżeli czytacie mojego bloga, wiecie, że uwielbiam legendy arturiańskie i wszelkie wariacje na ich temat. Dlatego informację, że Netflix przygotowuje serial, którego główną bohaterką ma być Nimue i zaprezentuje odświeżoną wersję mitu, w której miecz wybiera królową, a nie króla, byłam zaintrygowana. Jednak po fali niepochlebnych recenzji, które pojawiły się tuż po premierze, mój zapał do oglądania znacznie osłabł. Ale że w grudniu nachodzi mnie na klimaty fantasy i baśniowe, a wybór nie jest aż tak duży, jak by się wydawało, postanowiłam dać szansę Przeklętej . Kim jest Nimue? Jak to zwykle w legendach arturiańskich bywa, odpowiedź na to pytanie nie jest ani prosta ani jednoznaczna. Najprościej byłoby odpowiedzieć, że różnie to bywa, ale najczęściej podkreślane są dwie rzeczy – związki z Merlinem i Excaliburem. Nimue bywa też nazywana Panią Jeziora albo Vivianą. Niekiedy przyjmuje się, że ona i Morgana to ta sama osoba. Niektórzy sugerują, że Pani Jeziora to nie imię, ale drui
Czytaj więcej