Okienko – Listopad 2021

Listopad bywa dla mnie trudnym miesiącem. Krótkie, często pozbawione słońca dni, plucha i ziąb. Na szczęście w tym roku listopad okazał się bardziej łaskawy i zleciał szybko. Pogoda była całkiem niezła – dość ciepło i dużo słońca, więc było więcej ochoty na czytanie. Ikonką dzisiejszego podsumowania jest zdjęcie, które pasuje jak ulał – pierwsze litery tytułów książek ze stosiku układają się w słowo listopad. 

Książkowo:

W listopadzie przeczytałam pięć książek i jak to zazwyczaj u mnie bywa, królowała fantastyka.

1. Christina Henry http://ksiazkatooknonaswiat.blogspot.com/2021/11/alicja-w-krainie-iluzji-christina-henry.html

2. Marek Oramus Senni zwycięzcy

3. James Islington Echo przyszłych wypadków

Ta seria to książkowy sztos. Już pierwszy tom Cień utraconego świata zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie, ale w drugim tomie Trylogii Licaniusa jest jeszcze lepiej. Opowieść o dalszych losach Daviana, Wirra, Ashy, a przede wszystkim Caedena (którego przeszłość w tym tomie odegra dużą rolę) wciąga i emocjonuje. Nie ma tu klasycznego podziału na dobro i zło, jest za to sporo szarości, większego dobra i mniejszego zła, a końcowy cliffhanger sprawia, że od razu chciałabym czytać dalej. Widać, że Islington ułożył sobie w głowie fabułę i odsłania przed nami kolejne karty. Mam nadzieję, że asów w rękawie nie zabraknie mu w finale.

4. Kwame Mbalia Tristan Strong wybija dziurę w niebie

Tristan Strong to chłopiec, który nie ma lekko. Zmarł jego przyjaciel, a do tego zawiódł ojca i dziadka, przegrywając pierwszą bokserską walkę. Tristan nie może się przemóc, by przeczytać dziennik, który zostawił mu przyjaciel, a wokół niego zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Pewnej nocy chłopiec trafia do innego świata, robiąc tam przy okazji wielkie zamieszanie. Tak wielkie, że grozi jego zagładą, a Tristan musi wszystko naprawić.

Tristan Strong wybija dziurę w niebie sięga po rzadko wykorzystywane w literaturze motywy z wierzeń zachodnioafrykańskich i folkloru Afroamerykanów. Najbardziej znaną postacią jest Anansi, który jak to ma w zwyczaju, potrafi nieźle namieszać. Ale i tak nie dorównuje charakterem Gumowej Małej. Nie zadzierajcie z nią! Książka oparta jest na znanym schemacie: hej, musimy uratować świat przed zagładą i to szybko, ale czyta się ją bardzo płynnie i z przyjemnością.

5. H. P. Lovecraft, August Derleth Obserwatorzy spoza czasu 

Nie tak dawno pisałam wam o Masce Cthulhu Derletha TUTAJ, a tymczasem na rynku zawitało wznowienie omnibusa z najbardziej znanymi wspólnymi utworami Lovecrafta i Derletha. Czyta się je naprawdę świetnie, jest groza, obcość, klimat, nawiedzone domy, potworne istoty, okna zaglądające w inne wymiary i trochę inna wizja w której konflikt Wielkich Przedwiecznych i Starszych Bóstw odgrywa kluczową rolę. Tym niemniej jest to klimatyczny powrót do Nowej Anglii z dzieł Lovecrafta i ja bawiłam się przednio.

Najlepsze książki przeczytane przeze mnie w listopadzie to Echo przyszłych wypadków Jamesa Islingtona i Obserwatorzy spoza czasu H. P. Lovecrafta i Augusta Derletha.

Serialowo:

W listopadzie pojawiły się pierwsze odcinki serialu na który czekałam od dawna – ekranizacji Koła Czasu Roberta Jordana. Na razie jestem bardzo zadowolona, widać, że w produkcję włożono niemałe pieniądze. Nie brakuje pięknych, szerokich ujęć plenerowych ani świetnych efektów specjalnych. Dzięki temu trolloki i inne stwory Czarnego nie wyglądają tanio, a wręcz przeciwnie, bardzo realistycznie. Pokaz posługiwania się Jedyną Mocą przez Moiraine także robi duże wrażenie. Twórcy nieźle radzą sobie z pokazywaniem bogactwa tego świata i nadają historii mroczny charakter.

A jak Wam minął listopad?