Okienko – Sierpień 2018


Niby wciąż ciepło, nawet upalnie, ale w powietrzu czuć już jesień. Ranki i wieczory coraz chłodniejsze, pająki rozciągają swoje sieci – to w końcu wrzesień! A zatem najwyższy czas na podsumowanie tego, co działo się u mnie w sierpniu. Zaczynamy od zdjęcia z liściem paproci i starymi książkami, bo ono cieszyło się największą popularnością na Instagramie w minionym miesiącu.


Książkowo:
W sierpniu przeczytałam cztery książki, a recenzje dwóch z nich możecie przeczytać na blogu:
1. Margaret Atwood Grace i Grace
2. Amy Harmon Biegając boso
3. Hideo Yokoyama Sześć Cztery
Książka, która była dla mnie zagadką. Nigdy nie czytałam japońskiego kryminału, a widziałam sporo pozytywnych opinii, więc pomyślałam „dlaczego nie”? Sześć Cztery było dla mnie sporym zaskoczeniem, bo fabuła nie kręci się tylko wokół wyjaśnienia nierozwiązanej sprawy sprzed lat. Autor skupił się na przedstawieniu japońskiej policji, gier i gierek toczących się między poszczególnymi wydziałami oraz policją i mediami. Ale jest to napisane w taki sposób, że pochłaniałam strony jedna za drugą. Książka Hideo Yokoyamy przypadnie do gustu tym wszystkim, którzy szukają w kryminałach czegoś niebanalnego i oryginalnego.
4. Anna Kańtoch Tajemnica godziny trzynastej
Trzeci tom młodzieżowego cyklu polskiej pisarki podobnie jak poprzednie czaruje niesamowitym klimatem. Tym razem Nina rozwiązuje zagadkę Wilczych Dołów, opustoszałego miasteczka odciętego od świata przez zimę. Choć to książka skierowana do młodszego czytelnika, sprawiła mi dużo frajdy. Polecam.
Recenzję pierwszego tomu możecie przeczytać
Tajemnica Diabelskiego Kręgu

Najlepszą książką sierpnia uroczyście ogłaszam Grace i Grace Margaret Atwood. To powieść, która z jednej strony rekonstruuje prawdziwą historię nastoletniej morderczyni i wiernie oddaje ducha epoki – z jej klasowością, konwenansami oraz zainteresowaniem ludzką psychiką. Z drugiej autorka bawi się obecnymi od lat w literaturze kliszami na temat kobiecości – anioła i demona. 

Serialowo:
1. Poldark Sezon 4

2. Przygody Merlina (The Adventures of Merlin)

To nic, że na mojej liście seriali do obejrzenia jest milion pięćset sto dziewięćset tytułów. Zamiast nadrabiać, robię sobie powtórkę z Przygód Merlina i wiecie co? Świetnie się bawię! Ponieważ już pisałam o nim na blogu, planuję obejrzeć Camelot, do którego przymierzam się od dawna i porównać oba.

I Poldarka i Przygody Merlina gorąco polecam.

A jak Wam minął sierpień?

Komentarze

  1. Anna2 września 2018 20:53

    Hideo Yokoyamy jeszcze nie czytałam, ale też słyszałam sporo pozytywnych opinii, więc chciałabym po tę pozycję siegnąć. Za to Anna Kańtoch podbiła mnie pierwszą częścią przygód Niny, dlatego kolejne przeczytam na sto procent:)

    Co do serialowych powtórek, to bardzo je lubię. Człowiek może się przy nich rozluźnić o wiele lepiej niż przy nowościach. Ja najczęściej wracam do Criminal Minds, pierwsze parę sezonów widziałam już pewnie z dziesięć razy 😅

    Miłego, zaczytanego września życzę!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zarzyczka2 września 2018 20:59

      "Sześć Cztery" jest dość specyficzne, więc jestem ciekawa, czy tobie też się spodoba. Kańtoch - wiadomo, nic tylko czytać.

      "Zabójczych umysłów" nie oglądałam, ale nigdy nie wiadomo, co mi strzeli do głowy ;)

      Usuń
  2. ultramaryna5 września 2018 20:22

    Czytałam ostatnio kryminały od Anny Kańtoch i bardzo mi się podobały, może spróbuję z tą serią?
    Kiedyś zaczynałam "Camelot", ale jakoś... :/ A "Przygód Merlina" nie oglądałam. Czy to "Mgły Avalonu" Cię tak nastroiły? :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zarzyczka5 września 2018 22:49

      Myślę, że seria Kańtoch przypadnie ci do gustu :)

      Przejrzałaś mnie ;) Chcę się przekonać, czy "Camelot" rzeczywiście jest tak zły jak piszą. A jeżeli znajdziesz czas, to obejrzyj "Przygody Merlina". Polecam :)

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Top 5 książek fantastycznych z motywem zimy

Obraz
Piękna, majestatyczna, magiczna, ale także groźna, przytłaczająca i śmiertelnie niebezpieczna. Zima ma bardzo bogatą symbolikę. W mitologiach, zgodnie z odwiecznym cyklem natury, postrzegano ją jako czas pustki, snu i śmierci. Martwa przyroda czekała uśpiona, by wiosną znów powrócić do życia. Krótkie dni, długie noce, zimno – te zagrożenia były jak najbardziej realne, ale ludzka wyobraźnia dodawała do tego dodatkowe strachy. Zimą lęgło się zło. W fantastyce motyw zimy pojawia się bardzo często. I nie chodzi tu tylko o porę roku, ale także o wykorzystanie jej symbolicznego znaczenia. Zapraszam na subiektywny wybór pięciu książek fantastycznych, w których motyw zimy odgrywa ważną rolę. C. S. Lewis Opowieści z Narnii. Lew, czarownica i stara szafa Gdy myślę o książkach związanych z zimą, pierwsze skojarzenie to pogrążona w zimowym śnie Narnia i Łucja podążająca za światłem latarni błyskającym w śnieżnym lesie. To także modelowe przedstawienie zimy jako czasu, gdy ziemią rządzi zło
Czytaj więcej

Kosmos już nigdy nie będzie taki sam – „The Expanse”

Ostatnie lata nie były łaskawe dla fanów serialowych produkcji science fiction. Po spektakularnych klapach twórcy niezbyt chętnie patrzyli na produkcję takich dzieł – bo nie dość, że drogie, to jeszcze nie spełniały oczekiwań widzów. Cóż więc pozostawało fanom gatunku? Chyba oglądanie tylko po raz kolejny znakomitego „Battlestar Galactica”. Na szczęście jednak każda zła passa kiedyś się kończy. „The Expanse”, serial wyprodukowany przez stację SyFy, udowadnia, że science fiction wciąż ma wiele do zaoferowania. Produkcję oparto na serii książek „Ekspansja” Jamesa S. A. Coreya. W Polsce wydano tylko pierwszy tom „Przebudzenie lewiatana” i to w dodatku rozbity na dwie części, co jak łatwo można się domyślić, nie przysporzyło książce popularności. Reszta tomów dostępna jest tylko w wersji oryginalnej. Jako ciekawostkę dorzucę fakt, że pod pseudonimem James S. A. Corey ukrywa się dwóch autorów – Daniel Abraham i Ty Franck. Obaj współpracowali z George’m R. R. Martinem. W 2010 r. ukazała
Czytaj więcej

Strzeż się węża – H. P. Lovecraft, Zealia Bishop „Kopiec”

Obraz
Od jakiegoś czasu na polskim rynku pojawiają się coraz to nowe wydania dzieł H. P. Lovecrafta. I dobrze, bo to jeden z tych autorów, których bardzo lubię, więc mogę uzupełniać biblioteczkę. Kopiec wydany przez wydawnictwo C&T zawiera trzy opowiadania: tytułowy Kopiec (we wcześniejszych polskich tłumaczeniach – Wzgórze ), Klątwę Yiga oraz Sploty Meduzy . Wszystkie były efektem współpracy H. P. Lovecrafta z Zealią Bishop, która miała miejsce w latach 1927-1930. Cień z Providence miał poprawiać nadesłane przez autorkę teksty, skończyło się jednak na tym, że zmienił je tak gruntownie i obudował nawiązaniami do stworzonego przez siebie świata, iż sama Bishop uznała to za swoją pisarską porażkę. Bo w istocie trudno uznać, by cokolwiek w tych tekstach było jej pomysłem, są one tak bardzo lovecraftowskie . Wszystkie trzy teksty łączy jednak także coś innego – w każdym pojawia się motyw węża. Najmniej widoczny jest w Kopcu , ale absolutnie kluczowy dla pozostałych dwóch opowiadań.   Kl
Czytaj więcej

Pożegnanie z braćmi Winchester – recenzja 15 sezonu „Supernatural”

  Po trzęsieniu ziemi i znakomitym finałowym odcinku czternastej serii przed braćmi Winchester stanął najpotężniejszy antagonista ze wszystkich. Walczyli już z aniołami, demonami, sekretnymi organizacjami i potężnymi istotami, ale teraz ich przeciwnikiem jest Bóg. A właściwie Chuck, który obraził się na swoje ulubione zabawki, kiedy nie zgodziły się tańczyć tak jak im zagra. On już wymyślił swoje idealne zakończenie i chce je dostać, nie zważając na koszty. Na dobry początek zesłał na Sama i Deana wszystkie dusze znajdujące się w piekle. A że łowcy przez lata swej działalności wysłali tam wiele z nich, to pałają one żądzą zemsty. Sam i Dean są mocno wkurzeni na Chucka, gdy staje się jasne, że cały czas byli marionetkami w jego rękach. Wolna wola o którą tak zaciekle walczyli, ponosząc ogromne koszty, okazała się nic niewartą mrzonką. Jak jednak walczyć z istotą wszechmocną i wszechwiedzącą? Jeżeli chcą uniknąć wymarzonego zakończenia Chucka, Sam i Dean będą musieli rozwiązać ten para
Czytaj więcej

Co poszło nie tak w serialu „Przeklęta” („Cursed”)

  Jeżeli czytacie mojego bloga, wiecie, że uwielbiam legendy arturiańskie i wszelkie wariacje na ich temat. Dlatego informację, że Netflix przygotowuje serial, którego główną bohaterką ma być Nimue i zaprezentuje odświeżoną wersję mitu, w której miecz wybiera królową, a nie króla, byłam zaintrygowana. Jednak po fali niepochlebnych recenzji, które pojawiły się tuż po premierze, mój zapał do oglądania znacznie osłabł. Ale że w grudniu nachodzi mnie na klimaty fantasy i baśniowe, a wybór nie jest aż tak duży, jak by się wydawało, postanowiłam dać szansę Przeklętej . Kim jest Nimue? Jak to zwykle w legendach arturiańskich bywa, odpowiedź na to pytanie nie jest ani prosta ani jednoznaczna. Najprościej byłoby odpowiedzieć, że różnie to bywa, ale najczęściej podkreślane są dwie rzeczy – związki z Merlinem i Excaliburem. Nimue bywa też nazywana Panią Jeziora albo Vivianą. Niekiedy przyjmuje się, że ona i Morgana to ta sama osoba. Niektórzy sugerują, że Pani Jeziora to nie imię, ale drui
Czytaj więcej