Okienko – Sierpień 2018


Niby wciąż ciepło, nawet upalnie, ale w powietrzu czuć już jesień. Ranki i wieczory coraz chłodniejsze, pająki rozciągają swoje sieci – to w końcu wrzesień! A zatem najwyższy czas na podsumowanie tego, co działo się u mnie w sierpniu. Zaczynamy od zdjęcia z liściem paproci i starymi książkami, bo ono cieszyło się największą popularnością na Instagramie w minionym miesiącu.


Książkowo:
W sierpniu przeczytałam cztery książki, a recenzje dwóch z nich możecie przeczytać na blogu:
1. Margaret Atwood Grace i Grace
2. Amy Harmon Biegając boso
3. Hideo Yokoyama Sześć Cztery
Książka, która była dla mnie zagadką. Nigdy nie czytałam japońskiego kryminału, a widziałam sporo pozytywnych opinii, więc pomyślałam „dlaczego nie”? Sześć Cztery było dla mnie sporym zaskoczeniem, bo fabuła nie kręci się tylko wokół wyjaśnienia nierozwiązanej sprawy sprzed lat. Autor skupił się na przedstawieniu japońskiej policji, gier i gierek toczących się między poszczególnymi wydziałami oraz policją i mediami. Ale jest to napisane w taki sposób, że pochłaniałam strony jedna za drugą. Książka Hideo Yokoyamy przypadnie do gustu tym wszystkim, którzy szukają w kryminałach czegoś niebanalnego i oryginalnego.
4. Anna Kańtoch Tajemnica godziny trzynastej
Trzeci tom młodzieżowego cyklu polskiej pisarki podobnie jak poprzednie czaruje niesamowitym klimatem. Tym razem Nina rozwiązuje zagadkę Wilczych Dołów, opustoszałego miasteczka odciętego od świata przez zimę. Choć to książka skierowana do młodszego czytelnika, sprawiła mi dużo frajdy. Polecam.
Recenzję pierwszego tomu możecie przeczytać
Tajemnica Diabelskiego Kręgu

Najlepszą książką sierpnia uroczyście ogłaszam Grace i Grace Margaret Atwood. To powieść, która z jednej strony rekonstruuje prawdziwą historię nastoletniej morderczyni i wiernie oddaje ducha epoki – z jej klasowością, konwenansami oraz zainteresowaniem ludzką psychiką. Z drugiej autorka bawi się obecnymi od lat w literaturze kliszami na temat kobiecości – anioła i demona. 

Serialowo:
1. Poldark Sezon 4

2. Przygody Merlina (The Adventures of Merlin)

To nic, że na mojej liście seriali do obejrzenia jest milion pięćset sto dziewięćset tytułów. Zamiast nadrabiać, robię sobie powtórkę z Przygód Merlina i wiecie co? Świetnie się bawię! Ponieważ już pisałam o nim na blogu, planuję obejrzeć Camelot, do którego przymierzam się od dawna i porównać oba.

I Poldarka i Przygody Merlina gorąco polecam.

A jak Wam minął sierpień?

Komentarze

  1. Anna2 września 2018 20:53

    Hideo Yokoyamy jeszcze nie czytałam, ale też słyszałam sporo pozytywnych opinii, więc chciałabym po tę pozycję siegnąć. Za to Anna Kańtoch podbiła mnie pierwszą częścią przygód Niny, dlatego kolejne przeczytam na sto procent:)

    Co do serialowych powtórek, to bardzo je lubię. Człowiek może się przy nich rozluźnić o wiele lepiej niż przy nowościach. Ja najczęściej wracam do Criminal Minds, pierwsze parę sezonów widziałam już pewnie z dziesięć razy 😅

    Miłego, zaczytanego września życzę!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zarzyczka2 września 2018 20:59

      "Sześć Cztery" jest dość specyficzne, więc jestem ciekawa, czy tobie też się spodoba. Kańtoch - wiadomo, nic tylko czytać.

      "Zabójczych umysłów" nie oglądałam, ale nigdy nie wiadomo, co mi strzeli do głowy ;)

      Usuń
  2. ultramaryna5 września 2018 20:22

    Czytałam ostatnio kryminały od Anny Kańtoch i bardzo mi się podobały, może spróbuję z tą serią?
    Kiedyś zaczynałam "Camelot", ale jakoś... :/ A "Przygód Merlina" nie oglądałam. Czy to "Mgły Avalonu" Cię tak nastroiły? :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zarzyczka5 września 2018 22:49

      Myślę, że seria Kańtoch przypadnie ci do gustu :)

      Przejrzałaś mnie ;) Chcę się przekonać, czy "Camelot" rzeczywiście jest tak zły jak piszą. A jeżeli znajdziesz czas, to obejrzyj "Przygody Merlina". Polecam :)

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Karl Edward Wagner „Kane. Bogowie w mroku”

Obraz
  Kane. Bogowie w mroku Karla Edwarda Wagnera to pierwszy z trzech zaplanowanych tomów poświęconych tej postaci, jakie mają ukazać się w serii Eony wydawnictwa Vesper. Znajdują się w nim: powieść Sploty mroku , opowiadania: Zaduma nad żalem w mym sercu , Zimne światło , Miraż oraz wiersz Cień Anioła Śmierci . Ponadto Marcin Pągowski przygotował dodatki pozwalające bliżej poznać ten świat. Kane to modelowy wręcz przykład postaci splecionej nie z dobra i zła, ale z szarości. Zainspirowany postacią biblijnego Kaina, przyniósł światu przemoc, za którą został ukarany długowiecznością. Owszem, można go zabić, ale to niewdzięczne zadanie, ponieważ walczy doskonale i szybko się regeneruje. Tym niemniej, jest to możliwe. Ale Kane to także buntownik sprzeciwiający się szalonemu bóstwu, które stworzyło ludzi wyłącznie dla własnej rozrywki i przyjemności. To koncept, o którym wspominał H. P. Lovecraft w opowiadaniu W górach szaleństwa , zaczerpnięty z mitologii sumeryjskiej, która tak właśni
Czytaj więcej

Niech was Pustka pochłonie – „The Originals” sezon 4

Twórcy „The Originals” zaserwowali nam spory przeskok czasowy. Od wydarzeń przedstawionych w finale trzeciego sezonu minęło pięć lat. I nadchodzi to, co było formalnością – Mikaelsonowie zostają przebudzeni. Dobrze, że twórcy odhaczyli to szybko i bezboleśnie. Bo w to, że Mikaelsonowie powstaną, chyba nikt nie wątpił? Z tym, że nie mają już tak łatwo jak wcześniej. Zostali pokonani, a Marcel, nowy król Orleanu, może zabić ich bez trudu. To dla nich zupełnie nowa sytuacja.          Klaus chce nadrobić stracony czas i zbliżyć się do całkiem już sporej Hope. Tymczasem nadciąga poważne zagrożenie, plaga, która nęka Nowy Orlean od wielu lat. Za sprawą demona o imieniu The Hollow (Pustka) zaczynają znikać dzieci. W kręgu jego zainteresowań jest też Hope. A stary znajomy demona to kierujący obecnie sabatami Nowego Orleanu Vincent.          Czwarty sezon „The Originals” liczy tylko trzynaście odcinków i jest zbudowany wokół jednego głównego wątku – walki z Hollow. Sam pomysł twórców na t
Czytaj więcej

Pożegnanie z braćmi Winchester – recenzja 15 sezonu „Supernatural”

  Po trzęsieniu ziemi i znakomitym finałowym odcinku czternastej serii przed braćmi Winchester stanął najpotężniejszy antagonista ze wszystkich. Walczyli już z aniołami, demonami, sekretnymi organizacjami i potężnymi istotami, ale teraz ich przeciwnikiem jest Bóg. A właściwie Chuck, który obraził się na swoje ulubione zabawki, kiedy nie zgodziły się tańczyć tak jak im zagra. On już wymyślił swoje idealne zakończenie i chce je dostać, nie zważając na koszty. Na dobry początek zesłał na Sama i Deana wszystkie dusze znajdujące się w piekle. A że łowcy przez lata swej działalności wysłali tam wiele z nich, to pałają one żądzą zemsty. Sam i Dean są mocno wkurzeni na Chucka, gdy staje się jasne, że cały czas byli marionetkami w jego rękach. Wolna wola o którą tak zaciekle walczyli, ponosząc ogromne koszty, okazała się nic niewartą mrzonką. Jak jednak walczyć z istotą wszechmocną i wszechwiedzącą? Jeżeli chcą uniknąć wymarzonego zakończenia Chucka, Sam i Dean będą musieli rozwiązać ten para
Czytaj więcej

…i do kotła wraca – Sarah J. Maas „Dwór mgieł i furii”

Obraz
Baśnie kończą się ślubem bohaterów, którzy żyją potem długo i szczęśliwie, i nie dotykają ich kłopoty dnia codziennego. Sarah J. Maas zostawiła bohaterów „Dworu cierni i róż” w takiej właśnie sytuacji. Główny czarny charakter, Amarantha, została pokonana, a Feyra znów wpadła w ramiona Tamlina. Wydaje się więc, że wszystko zmierza do szczęśliwego zakończenia. Jednak Feyra nie może zapomnieć o tym, co musiała zrobić pod Górą. Niezbyt dobrze odnajduje się w roli skrępowanej zasadami etykiety księżnej. Nie pomaga nowe, nieśmiertelne ciało, do którego wciąż nie może się przyzwyczaić. No i jest jeszcze Rhysand, książę Dworu Nocy, który nie zamierza zrezygnować z praw, wynikających z jego umowy z Feyrą.
Czytaj więcej

A zaczęło się od kotła – Sarah J. Maas „Dwór cierni i róż”

Obraz
„Dwór cierni i róż” Sarah J. Maas przeczytali już chyba wszyscy, więc i ja potrafiłam nadrobić zaległości. Jest to pierwsza książka tej autorki po jaką sięgnęłam, więc nie bardzo wiedziałam czego się spodziewać. Dziewiętnastoletnia Feyra mieszka z ojcem i dwójką starszych sióstr w nędznej chacie. Jest łowczynią, poluje, by wyżywić rodzinę. A zima tego roku jest wyjątkowo sroga. Toteż Feyra nie waha się przed zabiciem potężnego, szarego wilka. Niebawem w jej chacie zjawia się Tamlin i żąda, by dziewczyna zapłaciła za swój czyn. Wilk był mieszkańcem Prythianu, magicznej krainy z drugiej strony Muru. Zgodnie z zapisami pradawnego Traktatu Feyra musi odpokutować swoją winę, udając się na resztę życia do Prythianu.
Czytaj więcej