Jodi Picoult „Przemiana”

Życie potrafi być okrutne i postawić człowieka przed naprawdę trudnym wyborem. Co ma bowiem zrobić matka, której dziecko umrze, jeżeli nie dostanie nowego serca, a jedynym potencjalnym dawcą jest morderca jej drugiej córki i męża? Czy powinna przyjąć ten swoisty „dar”, a tym samym pozwolić mordercy na uciszenie wyrzutów sumienia?
         Przed tak trudnym dylematem staje June Nealon, bohaterka powieści Jodi Picoult „Przemiana”. Morderca jej bliskich, Shay Bourne, po 11 latach ma zostać stracony. Nie kwestionuje wyroku, chce jednak oddać serce córce June, Claire. Dziewczynka, jeżeli go nie otrzyma, umrze.
         Tymczasem w więzieniu dochodzi do niewytłumaczalnych zjawisk. Z rur płynie wino zamiast wody, dochodzi do tajemniczych uzdrowień, ba, nawet wskrzeszeń. Cierpiący na rozmaite zaburzenia Shay cytuje mało znaną gnostycką Ewangelię. Kim zatem naprawdę jest więzień? Czy to Mesjasz?
         Historię skazanego na śmierć Bourne’a obserwujemy z punktu widzenia kilku osób. June Nealon, która przez niego straciła najbliższych, a teraz musi walczyć o życie córki. Michaela – członka ławy przysięgłych, która przed laty skazała Shay’a na śmierć, obecnie katolickiego księdza. Luciusa, mordercy odsiadującego wyrok w tym samym więzieniu co Shay oraz Maggie, zaangażowanej społecznie prawniczki walczącej także ze swoją tuszą. Co myśli sam główny bohater, tego nie wiemy. Obserwujemy go wyłącznie „z zewnątrz”.
         Sprawa Shay’a dla każdego z bohaterów otworzy nowy etap w ich życiu. To przede wszystkim historia o wierze i jej znaczeniu w życiu każdego człowieka. Jodi Picoult wybierając taki temat wkroczyła na dość grząski grunt i w moim odczuciu nie do końca sobie poradziła. Wybrała rozwiązanie najbardziej polubowne, nikogo nie szokujące i nie wywołujące oburzenia. Cała historia Shay’a okazuje się w pewnym sensie mistyfikacją. Jakimś wytłumaczeniem mogą być oczywiście słowa, które padają niemal na samym końcu książki:
Czasami widzimy to, co chcemy zobaczyć, a nie to, co naprawdę mamy przed oczami. A czasami nasze oczy zachodzą bielmem.
Ale dziwne rzeczy dziejące się wokół skazanego na śmierć więźnia nie zostają wyjaśnione i do mnie zakończenie nie przemawia. Jest po najmniejszej linii oporu.
Mimo to mogę powiedzieć, że książka mi się podobała. Nie jest może najwybitniejszym dziełem pisarki, ale czyta się ją jednym tchem. Mamy w niej i ulubiony dla autorki motyw procesu (choć mnie denerwuje wykorzystywanie przez Amerykanów do usprawiedliwienia wszystkiego Pierwszej Poprawki). Jodi Picoult jest pisarką, której książki sprzedają się w milionowych nakładach. Czytałam już kilka jej dzieł i stwierdzam, że akurat w jej przypadku jest to sława zasłużona.

Autor: Jodi Picoult  
Tytuł: „Przemiana”
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Liczba stron: 544
Data wydania: 2010

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Niech was Pustka pochłonie – „The Originals” sezon 4

Twórcy „The Originals” zaserwowali nam spory przeskok czasowy. Od wydarzeń przedstawionych w finale trzeciego sezonu minęło pięć lat. I nadchodzi to, co było formalnością – Mikaelsonowie zostają przebudzeni. Dobrze, że twórcy odhaczyli to szybko i bezboleśnie. Bo w to, że Mikaelsonowie powstaną, chyba nikt nie wątpił? Z tym, że nie mają już tak łatwo jak wcześniej. Zostali pokonani, a Marcel, nowy król Orleanu, może zabić ich bez trudu. To dla nich zupełnie nowa sytuacja.          Klaus chce nadrobić stracony czas i zbliżyć się do całkiem już sporej Hope. Tymczasem nadciąga poważne zagrożenie, plaga, która nęka Nowy Orlean od wielu lat. Za sprawą demona o imieniu The Hollow (Pustka) zaczynają znikać dzieci. W kręgu jego zainteresowań jest też Hope. A stary znajomy demona to kierujący obecnie sabatami Nowego Orleanu Vincent.          Czwarty sezon „The Originals” liczy tylko trzynaście odcinków i jest zbudowany wokół jednego głównego wątku – walki z Hollow. Sam pomysł twórców na t
Czytaj więcej

Pożegnanie z braćmi Winchester – recenzja 15 sezonu „Supernatural”

  Po trzęsieniu ziemi i znakomitym finałowym odcinku czternastej serii przed braćmi Winchester stanął najpotężniejszy antagonista ze wszystkich. Walczyli już z aniołami, demonami, sekretnymi organizacjami i potężnymi istotami, ale teraz ich przeciwnikiem jest Bóg. A właściwie Chuck, który obraził się na swoje ulubione zabawki, kiedy nie zgodziły się tańczyć tak jak im zagra. On już wymyślił swoje idealne zakończenie i chce je dostać, nie zważając na koszty. Na dobry początek zesłał na Sama i Deana wszystkie dusze znajdujące się w piekle. A że łowcy przez lata swej działalności wysłali tam wiele z nich, to pałają one żądzą zemsty. Sam i Dean są mocno wkurzeni na Chucka, gdy staje się jasne, że cały czas byli marionetkami w jego rękach. Wolna wola o którą tak zaciekle walczyli, ponosząc ogromne koszty, okazała się nic niewartą mrzonką. Jak jednak walczyć z istotą wszechmocną i wszechwiedzącą? Jeżeli chcą uniknąć wymarzonego zakończenia Chucka, Sam i Dean będą musieli rozwiązać ten para
Czytaj więcej

Co poszło nie tak w serialu „Przeklęta” („Cursed”)

  Jeżeli czytacie mojego bloga, wiecie, że uwielbiam legendy arturiańskie i wszelkie wariacje na ich temat. Dlatego informację, że Netflix przygotowuje serial, którego główną bohaterką ma być Nimue i zaprezentuje odświeżoną wersję mitu, w której miecz wybiera królową, a nie króla, byłam zaintrygowana. Jednak po fali niepochlebnych recenzji, które pojawiły się tuż po premierze, mój zapał do oglądania znacznie osłabł. Ale że w grudniu nachodzi mnie na klimaty fantasy i baśniowe, a wybór nie jest aż tak duży, jak by się wydawało, postanowiłam dać szansę Przeklętej . Kim jest Nimue? Jak to zwykle w legendach arturiańskich bywa, odpowiedź na to pytanie nie jest ani prosta ani jednoznaczna. Najprościej byłoby odpowiedzieć, że różnie to bywa, ale najczęściej podkreślane są dwie rzeczy – związki z Merlinem i Excaliburem. Nimue bywa też nazywana Panią Jeziora albo Vivianą. Niekiedy przyjmuje się, że ona i Morgana to ta sama osoba. Niektórzy sugerują, że Pani Jeziora to nie imię, ale drui
Czytaj więcej

Kosmos już nigdy nie będzie taki sam – „The Expanse”

Ostatnie lata nie były łaskawe dla fanów serialowych produkcji science fiction. Po spektakularnych klapach twórcy niezbyt chętnie patrzyli na produkcję takich dzieł – bo nie dość, że drogie, to jeszcze nie spełniały oczekiwań widzów. Cóż więc pozostawało fanom gatunku? Chyba oglądanie tylko po raz kolejny znakomitego „Battlestar Galactica”. Na szczęście jednak każda zła passa kiedyś się kończy. „The Expanse”, serial wyprodukowany przez stację SyFy, udowadnia, że science fiction wciąż ma wiele do zaoferowania. Produkcję oparto na serii książek „Ekspansja” Jamesa S. A. Coreya. W Polsce wydano tylko pierwszy tom „Przebudzenie lewiatana” i to w dodatku rozbity na dwie części, co jak łatwo można się domyślić, nie przysporzyło książce popularności. Reszta tomów dostępna jest tylko w wersji oryginalnej. Jako ciekawostkę dorzucę fakt, że pod pseudonimem James S. A. Corey ukrywa się dwóch autorów – Daniel Abraham i Ty Franck. Obaj współpracowali z George’m R. R. Martinem. W 2010 r. ukazała
Czytaj więcej

Mroczny świat elfów – Holly Black „Okrutny książę”

Obraz
Elysium to niezwykły świat elfów. Tak piękny, że ludzkiej istocie łatwo się w nim zatracić i zapomnieć, że z każdej strony czyhają na nią niebezpieczeństwa. Dla śmiertelnika w Elysium zagrożeniem jest wszystko – nawet jedzenie czy woda. Elfy co prawda nie potrafią kłamać, ale mają cały arsenał innych sztuczek. Mogą zakląć człowieka, by wykonywał wszystkie ich polecenia, porwać do niekończącego się tańca, czy zawrzeć na pozór korzystną umowę, w której zawsze znajdzie się paskudny haczyk. Jednak bliźniaczki Jude i Taryn czują się tu znacznie lepiej niż w świecie ludzi. Od dziesięciu lat żyją wśród elfów, w domu generała Najwyższego Króla, Madoka, który zamordował ich rodziców i wiedziony swoistym honorowym kodeksem, wziął dziewczynki pod swoją opiekę. Dlatego są wychowywane jak elfy wysokiego rodu i uczestniczą w lekcjach wraz z śmietanką tego świata. W tym z najmłodszym synem króla Eldreda, księciem Cardanem. Bliźniaczki są całkowicie inne. Taryn usiłuje nie rzucać się w ocz
Czytaj więcej