Karl Edward Wagner „Kane. Bogowie w mroku”

 

Kane. Bogowie w mroku Karla Edwarda Wagnera to pierwszy z trzech zaplanowanych tomów poświęconych tej postaci, jakie mają ukazać się w serii Eony wydawnictwa Vesper. Znajdują się w nim: powieść Sploty mroku, opowiadania: Zaduma nad żalem w mym sercu, Zimne światło, Miraż oraz wiersz Cień Anioła Śmierci. Ponadto Marcin Pągowski przygotował dodatki pozwalające bliżej poznać ten świat.

Kane to modelowy wręcz przykład postaci splecionej nie z dobra i zła, ale z szarości. Zainspirowany postacią biblijnego Kaina, przyniósł światu przemoc, za którą został ukarany długowiecznością. Owszem, można go zabić, ale to niewdzięczne zadanie, ponieważ walczy doskonale i szybko się regeneruje. Tym niemniej, jest to możliwe. Ale Kane to także buntownik sprzeciwiający się szalonemu bóstwu, które stworzyło ludzi wyłącznie dla własnej rozrywki i przyjemności. To koncept, o którym wspominał H. P. Lovecraft w opowiadaniu W górach szaleństwa, zaczerpnięty z mitologii sumeryjskiej, która tak właśnie przedstawiała relację między bogami a ludźmi. Powieść Sploty mroku jest zresztą naszpikowana odniesieniami do prozy Cienia z Providence, pełno w niej przedwiecznych, szalonych bóstw, oślizgłych stworów z mackami i mrocznych kultów.

Kane jest obdarzony mądrością przeżytych wieków, postrzega świat w zupełnie innej perspektywie. Niejako stoi ponad dobrem i złem w takim znaczeniu, jak postrzegają je zwykli ludzie. Kane to erudyta, manipulant, wielbiciel luksusu, a nade wszystko siewca zamętu.  

Tak więc gdy nowe pokolenia przemierzały nieuniknioną ścieżkę od kołyski do grobu, Kane wciąż żył, błąkając się po ziemi. W cesarstwie jego mroczna postać stała się legendą, a legenda przepoczwarzyła się w mit – bardziej nieprawdopodobny niż jakikolwiek inny (Sploty mroku, s. 104-105).

W świecie Kane’a nie ma podziału na dobro i zło. To dark fantasy, w którym bohaterowie są niejednoznaczni i skupieni na osiągnięciu własnych celów. Nawet walczący rzekomo po stronie dobra, potrafią dopuścić się najohydniejszych zbrodni, stając się gorszą plagą niż zło, z którym walczą. Mniejsze zło jest tylko wygodną wymówką (Zimne światło).

Niespokojny duch Kane’a raz czyni go przywódcą potężnej rewolty, a innym razem ściganą zwierzyną, która musi kryć się w złowrogich wymiarach, co z pewnością nie jest korzystne dla jego umysłu. Często przebywa w miejscach odosobnionych, gdzie czają się potwory (Zaduma nad żalem w mym sercu, Miraż) lub przeklętych jak Demornte, umarła kraina (Zimne światło).  Przemoc, którą sprowadził do świat ludzi, idzie za nim krok w krok.

Wagner stworzył świat mroczny, pogrążony w przemocy, w którym nie można liczyć na szczęśliwe zakończenia. Przeplatają się w nim inspiracje z Biblii, mitologii i dzień innych twórców, tworząc świetną mieszankę. Taką klasykę gatunku czyta się z prawdziwą przyjemnością.

Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Vesper.  

Autor: Karl Edward Wagner

Tytuł: Kane. Bogowie w mroku

Tłumaczenie: Paweł Korombel   

Wydawnictwo: Vesper

Liczba stron: 615

Data wydania: 2024


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

W Rosharze pulsuje – „Rytm wojny” Brandon Sanderson

Obraz
Minął rok od czasu, gdy Wieczna Burza uderzyła w Roshar. Alethkar upadł, parshmeni porzucili swą potulną formę. Teraz zwą się pieśniarzami, a u ich boku walczą przywołani z przeszłości Stopieni, dysponujący niezwykłymi mocami. Koalicja ludzkich monarchów stworzona przez Dalinara Kholina, przy wsparciu Świetlistych Rycerzy, od roku toczy z nimi wojnę. Długą i wyniszczającą, w której żadna ze stron nie osiągnęła znaczącej przewagi. Jednak to może się zmienić dzięki wynalazkom Navani Kholin. Oczywiście wróg nie chce bezczynnie czekać i szykuje uderzenie w samo serce ludzkiej koalicji. Ma ukrytych sojuszników, a wśród nich realizującego własne plany Taravangiana. Rytm wojny (w Polsce podzielony przez wydawcę na dwie części) to czwarty tom sagi Archiwum Burzowego Światła Brandona Sandersona, po Drodze królów , Słowach światłości i Dawcy Przysięgi . I tak, to jest zdecydowanie książka na którą czekałam i na której się nie zawiodłam. Trochę marudziłam przy poprzednim tomie, ale tutaj nie...
Czytaj więcej

Pożegnanie z braćmi Winchester – recenzja 15 sezonu „Supernatural”

  Po trzęsieniu ziemi i znakomitym finałowym odcinku czternastej serii przed braćmi Winchester stanął najpotężniejszy antagonista ze wszystkich. Walczyli już z aniołami, demonami, sekretnymi organizacjami i potężnymi istotami, ale teraz ich przeciwnikiem jest Bóg. A właściwie Chuck, który obraził się na swoje ulubione zabawki, kiedy nie zgodziły się tańczyć tak jak im zagra. On już wymyślił swoje idealne zakończenie i chce je dostać, nie zważając na koszty. Na dobry początek zesłał na Sama i Deana wszystkie dusze znajdujące się w piekle. A że łowcy przez lata swej działalności wysłali tam wiele z nich, to pałają one żądzą zemsty. Sam i Dean są mocno wkurzeni na Chucka, gdy staje się jasne, że cały czas byli marionetkami w jego rękach. Wolna wola o którą tak zaciekle walczyli, ponosząc ogromne koszty, okazała się nic niewartą mrzonką. Jak jednak walczyć z istotą wszechmocną i wszechwiedzącą? Jeżeli chcą uniknąć wymarzonego zakończenia Chucka, Sam i Dean będą musieli rozwiązać ten ...
Czytaj więcej

Okienko – Maj 2019

Obraz
Z lekkim poślizgiem, ale nadszedł czas na podsumowanie maja. W tym roku był to wyjątkowo zimny maj, a do tego mocno deszczowy. Choć gdy piszę te słowa, w upale przekraczającym trzydzieści stopni, to jednak myślę, że lekki chłód wcale nie był taki zły. Maj 2019 roku to miesiąc, który już zawsze będzie mi się kojarzył z zakończeniem Gry o tron . Moim zdaniem, najważniejszego serialu dekady, którego nowych odcinków wypatrywałam niecierpliwie od kilku lat. Jednocześnie był to serial z całą dodatkową otoczką – wyczekiwaniem na kolejne odcinki, śledzeniem spoilerów i fanowskich teorii… Naprawdę szkoda, że to już koniec. Ciekawa jestem, jak wypadną seriale osadzone w świecie Gry o tron . Ale to dopiero melodia przyszłości.   Książkowo: W maju przeczytałam cztery książki. Tym razem tylko i wyłącznie mój ukochany gatunek, czyli fantastyka. 1. Holly Black Okrutny książę 2. Katherine Arden Dziewczyna z wieży 3. George R. R. Martin Ogień i krew część II Nie chciałam zbyt ...
Czytaj więcej

Co poszło nie tak w serialu „Przeklęta” („Cursed”)

  Jeżeli czytacie mojego bloga, wiecie, że uwielbiam legendy arturiańskie i wszelkie wariacje na ich temat. Dlatego informację, że Netflix przygotowuje serial, którego główną bohaterką ma być Nimue i zaprezentuje odświeżoną wersję mitu, w której miecz wybiera królową, a nie króla, byłam zaintrygowana. Jednak po fali niepochlebnych recenzji, które pojawiły się tuż po premierze, mój zapał do oglądania znacznie osłabł. Ale że w grudniu nachodzi mnie na klimaty fantasy i baśniowe, a wybór nie jest aż tak duży, jak by się wydawało, postanowiłam dać szansę Przeklętej . Kim jest Nimue? Jak to zwykle w legendach arturiańskich bywa, odpowiedź na to pytanie nie jest ani prosta ani jednoznaczna. Najprościej byłoby odpowiedzieć, że różnie to bywa, ale najczęściej podkreślane są dwie rzeczy – związki z Merlinem i Excaliburem. Nimue bywa też nazywana Panią Jeziora albo Vivianą. Niekiedy przyjmuje się, że ona i Morgana to ta sama osoba. Niektórzy sugerują, że Pani Jeziora to nie imię, ale ...
Czytaj więcej

Okienko – Czerwiec 2019

Obraz
Generalnie czas biegnie mi bardzo szybko i kolejne miesiące mijają jak z bicza strzelił, ale czerwiec pobił w tym względzie wszelkie rekordy. Ani się obejrzałam, a już minął. Do tego było niesamowicie gorąco, a ja do trzydziestu stopni jeszcze jakoś funkcjonuję, ale gdy temperatura jest wyższa, to mam poważne trudności. Nie tylko zresztą ją. Także kwiaty, w tym jedne z moich ulubionych, piwonie, w tym roku nie chciały kwitnąć, tylko marniały w upale. Co widać na załączonej fotografii. Książkowo: Wcale nie było tak źle, jak można by się spodziewać po powyższych narzekaniach. Bo przeczytałam sporo, zwłaszcza biorąc pod uwagę ilość stron ( Oko świata to pokaźne tomiszcze, ma prawie tysiąc stron). Gatunkowo w czerwcu królowała u mnie fantastyka. 1. Agnieszka Fulińska, Aleksandra Klęczar Mysia Wieża Tę książkę planowałam przeczytać, bo jedną z autorek jest blogerka, na której stronę zaglądam od kilku lat i byłam pewna, że spod jej pióra wyjdzie coś ciekawego. I nie zawiod...
Czytaj więcej