Starzy bohaterowie, nowe światy - Robert M. Wegner „Pamięć wszystkich słów. Opowieści z meekhańskiego pogranicza”


Zguby z poprzedniego tomu „Opowieści z meekhańskiego pogranicza” odnalazły się w czwartej części sagi i drugiej - po „Niebie ze stali” - powieści zatytułowanej „Pamięć wszystkich słów”. Czas przywitać się z Yatechem, Deaną i Altsinem – bohaterami znanymi z Północy i Zachodu.
         Yatech kontynuuje swoją służbę u tajemniczej Kanayoness. Jego siostra, Deana, także nie może zaznać spokoju. Konflikt z opętaną żądzą zemsty Lenganą h’Lenns skutkuje tym, że musi opuścić Issaram i udać się na pielgrzymkę. W drodze los styka ją z księciem Białego Konoweryn, który wywodzi się z linii awenderi Agara.
         Altsin udaje się na wyspę Amonerię, by odnaleźć sehijską wiedźmę. Chce, by spłaciła swój dług i pomogła mu w pozbyciu się okruchu awenderi boga – Bitewnej Pięści Reagwyra.
         W „Pamięci wszystkich słów” R. M. Wegner posługuje się starymi bohaterami, ale ponownie kreuje niezwykle ciekawe światy. Zapuszczamy się coraz dalej poza obrzeża imperium. Amoneria, wyspa Sehijczyków, to miejsce zżerane przez krwawe wojny klanowe, ale przede wszystkim siedziba jednego z pomniejszych bóstw, Ouma.
         Białe Konoweryn to pierwszy dwór, jaki pojawił się na kartach meekhańskich opowieści. I powiem jedno – strach pomyśleć, co będzie, gdy dotrzemy do stolicy Meekhanu, skoro jeden z położonych na uboczu dworów jest tak niebezpieczny i pełen jadowitych węży.
         W tym tomie, zgodnie z przewidywaniami, dominują wątki „boskie”. To zresztą kierunek, w którym będzie podążał cały cykl. Dostaliśmy bowiem bardzo wyraźną wskazówkę, do czego mogą prowadzić wszystkie wydarzenia. Zaznaczam, mogą, ale wcale nie muszą, bo autor może uraczyć nas jakąś zgrabną woltą. Tym niemniej wydaje się, że połączenie wątków w związku z Baelta’Mathran byłoby całkiem logiczne. Zresztą R. M. Wegner dobrze panuje nad zawiłościami fabularnymi. Spina całość jedną klamrą, przywołując w epilogu bohaterów z poprzedniego tomu. Widać, że wszystkie opowieści to gałązki z jednego pnia.
         Meekhański cykl trzyma poziom. „Pamięć wszystkich słów” podobała mi się nawet bardziej niż wcześniejszy tom. Nie dlatego, żeby „Niebo ze stali” było powieścią słabą, ale ciążyło bardziej ku wątkom militarnym. „Pamięć wszystkich słów” to kreacja nowych światów, rozbudowywanie wątków mitologicznych i popisy indywidualnych bohaterów – wszystko to, co bardzo lubię w fantasy. Yatech może potrzebuje głębszego oddechu (albo wyrwania spor kurateli Małej Kany), ale Deana i Altsin są znakomici.
         Męczy mnie tylko jedna myśl – kiedy kolejny tom? Mam nadzieję, że nie trzeba będzie czekać zbyt długo.
         Powieść „Pamięć wszystkich słów” otrzymała nominację do nagrody im. Janusza A. Zajdla. Życzę powodzenia, bo widać, że Meekhan jest zjawiskiem wyjątkowym w polskiej fantastyce.

Autor:  Robert M. Wegner    
Tytuł:  „Pamięć wszystkich słów. Opowieści z meekhańskiego pogranicza”
Cykl:  Opowieści z meekhańskiego pogranicza
Wydawnictwo: Powergraph
Liczba stron: 703
Data wydania: 2015 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Top 5 książek fantastycznych z motywem zimy

Obraz
Piękna, majestatyczna, magiczna, ale także groźna, przytłaczająca i śmiertelnie niebezpieczna. Zima ma bardzo bogatą symbolikę. W mitologiach, zgodnie z odwiecznym cyklem natury, postrzegano ją jako czas pustki, snu i śmierci. Martwa przyroda czekała uśpiona, by wiosną znów powrócić do życia. Krótkie dni, długie noce, zimno – te zagrożenia były jak najbardziej realne, ale ludzka wyobraźnia dodawała do tego dodatkowe strachy. Zimą lęgło się zło. W fantastyce motyw zimy pojawia się bardzo często. I nie chodzi tu tylko o porę roku, ale także o wykorzystanie jej symbolicznego znaczenia. Zapraszam na subiektywny wybór pięciu książek fantastycznych, w których motyw zimy odgrywa ważną rolę. C. S. Lewis Opowieści z Narnii. Lew, czarownica i stara szafa Gdy myślę o książkach związanych z zimą, pierwsze skojarzenie to pogrążona w zimowym śnie Narnia i Łucja podążająca za światłem latarni błyskającym w śnieżnym lesie. To także modelowe przedstawienie zimy jako czasu, gdy ziemią rządzi zło
Czytaj więcej

Pożegnanie z braćmi Winchester – recenzja 15 sezonu „Supernatural”

  Po trzęsieniu ziemi i znakomitym finałowym odcinku czternastej serii przed braćmi Winchester stanął najpotężniejszy antagonista ze wszystkich. Walczyli już z aniołami, demonami, sekretnymi organizacjami i potężnymi istotami, ale teraz ich przeciwnikiem jest Bóg. A właściwie Chuck, który obraził się na swoje ulubione zabawki, kiedy nie zgodziły się tańczyć tak jak im zagra. On już wymyślił swoje idealne zakończenie i chce je dostać, nie zważając na koszty. Na dobry początek zesłał na Sama i Deana wszystkie dusze znajdujące się w piekle. A że łowcy przez lata swej działalności wysłali tam wiele z nich, to pałają one żądzą zemsty. Sam i Dean są mocno wkurzeni na Chucka, gdy staje się jasne, że cały czas byli marionetkami w jego rękach. Wolna wola o którą tak zaciekle walczyli, ponosząc ogromne koszty, okazała się nic niewartą mrzonką. Jak jednak walczyć z istotą wszechmocną i wszechwiedzącą? Jeżeli chcą uniknąć wymarzonego zakończenia Chucka, Sam i Dean będą musieli rozwiązać ten para
Czytaj więcej

Strzeż się węża – H. P. Lovecraft, Zealia Bishop „Kopiec”

Obraz
Od jakiegoś czasu na polskim rynku pojawiają się coraz to nowe wydania dzieł H. P. Lovecrafta. I dobrze, bo to jeden z tych autorów, których bardzo lubię, więc mogę uzupełniać biblioteczkę. Kopiec wydany przez wydawnictwo C&T zawiera trzy opowiadania: tytułowy Kopiec (we wcześniejszych polskich tłumaczeniach – Wzgórze ), Klątwę Yiga oraz Sploty Meduzy . Wszystkie były efektem współpracy H. P. Lovecrafta z Zealią Bishop, która miała miejsce w latach 1927-1930. Cień z Providence miał poprawiać nadesłane przez autorkę teksty, skończyło się jednak na tym, że zmienił je tak gruntownie i obudował nawiązaniami do stworzonego przez siebie świata, iż sama Bishop uznała to za swoją pisarską porażkę. Bo w istocie trudno uznać, by cokolwiek w tych tekstach było jej pomysłem, są one tak bardzo lovecraftowskie . Wszystkie trzy teksty łączy jednak także coś innego – w każdym pojawia się motyw węża. Najmniej widoczny jest w Kopcu , ale absolutnie kluczowy dla pozostałych dwóch opowiadań.   Kl
Czytaj więcej

Życie ponad śmiercią. Siła ponad słabością. Podróż ponad celem. – Brandon Sanderson „Droga królów”

Obraz
Takich powieści jak „Droga królów” Brandona Sandersona dziś już się prawie nie wydaje. Pokaźna bryła, licząca niemal tysiąc stron i to w dodatku zadrukowanych dość drobną czcionką. Tak długie powieści (a nieraz i znacznie krótsze) wydawcy mają w zwyczaju dzielić na dwie części. Jednak nie w tym przypadku.          „Droga królów”, pierwszy tom cyklu „Archiwum Burzowego Światła” zaczyna się podwójnym prologiem. Rycerze postanawiają zdradzić jednego ze swoich braci, porzucić Ostrza i złamać przysięgę. 4500 lat później Szeth-syn-syn-Vallano, Kłamca z Shinovaru, zabija Gavilara Kholina, władcę Alethkaru. Z polecenia Parshendich, którzy właśnie zawarli z Gavilarem pokój. To nie mogło skończyć się inaczej, jak krwawą wojną. „Droga królów” koncentruje się na losach czterech postaci. Kaladin nosił niegdyś przydomek Burzą Błogosławiony. Zasłynął jako wojownik, choć ojciec pragnął, by przejął jego praktykę i został chirurgiem. Ale to dawne dzieje. Zdradzony i oszukany Kaladin jest ni
Czytaj więcej

Kosmos już nigdy nie będzie taki sam – „The Expanse”

Ostatnie lata nie były łaskawe dla fanów serialowych produkcji science fiction. Po spektakularnych klapach twórcy niezbyt chętnie patrzyli na produkcję takich dzieł – bo nie dość, że drogie, to jeszcze nie spełniały oczekiwań widzów. Cóż więc pozostawało fanom gatunku? Chyba oglądanie tylko po raz kolejny znakomitego „Battlestar Galactica”. Na szczęście jednak każda zła passa kiedyś się kończy. „The Expanse”, serial wyprodukowany przez stację SyFy, udowadnia, że science fiction wciąż ma wiele do zaoferowania. Produkcję oparto na serii książek „Ekspansja” Jamesa S. A. Coreya. W Polsce wydano tylko pierwszy tom „Przebudzenie lewiatana” i to w dodatku rozbity na dwie części, co jak łatwo można się domyślić, nie przysporzyło książce popularności. Reszta tomów dostępna jest tylko w wersji oryginalnej. Jako ciekawostkę dorzucę fakt, że pod pseudonimem James S. A. Corey ukrywa się dwóch autorów – Daniel Abraham i Ty Franck. Obaj współpracowali z George’m R. R. Martinem. W 2010 r. ukazała
Czytaj więcej