Na nieznanych wodach – Sarah Bailey „Mroczne jezioro”

Smithson to urokliwe australijskie miasteczko leżące między dwoma łańcuchami górskimi. Tętni życiem i dynamicznie się rozwija dzięki temu, że wybudowano tu dużą fabrykę konserw. Ważnym punktem na mapie Smithson jest położone nieopodal liceum jezioro. I to właśnie w nim zostają znalezione zwłoki Rosalind Ryan – młodej, pięknej i powszechnie lubianej nauczycielki. Mieszkańcy są w szoku – ich miasteczko było dotąd spokojnym i bezpiecznym miejscem. Zagadkę morderstwa ma wyjaśnić detektyw Gemma Woodstock. By nikt inny nie przejął śledztwa, zataja, że dobrze znała ofiarę z czasów licealnych.

Szybko okazuje się, że Rosalind wcale nie była tak kryształową postacią, jak mogłoby się wydawać. Jej życie, relacje z rodziną, uczniami i innymi osobami kryją wiele tajemnic. Nie mniej ma ich sama Gemma, dla której to śledztwo okaże się bolesnym powrotem do spraw z przeszłości, o których wolałaby raz na zawsze zapomnieć.

Mroczne jezioro to debiutancka powieść Sarah Bailey i pierwszy tom serii o Gemmie Woodstock. Bardzo lubię takie historie, których akcja toczy się w małych miasteczkach i w trakcie śledztwa na jaw wychodzą kolejne mniejsze i większe tajemnice. Oprócz wątku związanego z wyjaśnieniem śmierci Rosalind, badaniem poszczególnych tropów, przeszłości ofiary i relacji z innymi, ogromną rolę w książce odgrywają osobiste perypetie Gemmy. Jest to bohaterka z niejedną skazą, dręczona traumami z przeszłości i niespecjalnie radząca sobie z życiem.

Mój głos jest pozbawiony wyrazu, jakbym stanęła na scenie i zapomniała swojej roli. Próbuje sobie przypomnieć, jak należy funkcjonować w rodzinie, jakie rekwizyty brać do ręki i jak lawirować pomiędzy meblami; jak powinnam się czuć w obecności tych osób (s. 351).

Trudno napisać o Gemmie, że to sympatyczna bohaterka, ale z pewnością jest interesująca. Nie wiem, czy Bailey zastosowała taki zabieg tylko w pierwszym tomie, ale wybranie na ofiarę koleżanki Gemmy z liceum, z którą łączyły ją bardzo niejasne relacje, sprawia, że kluczową sprawą w książce jest zagłębienie się w psychikę policjantki. Dlatego jeżeli ktoś woli kryminały z rozbudowanymi wątkami obyczajowymi niż skupione stricte na samym śledztwie, to Mroczne jezioro będzie w sam raz. Raz po raz wracamy do przeszłości Gemmy, do kluczowych wydarzeń z jej życia, które przy okazji uchylają nam rąbka tajemnicy na temat Rosalind, której także daleko do ideału. Obie te postaci są skomplikowane i niejednoznaczne. Obie wylądowały w rodzinnym miasteczku. Gemma jest znacznie lepiej i obszerniej przedstawiona, a Rosalind pozostaje tajemnicą, której wyjaśnienia możemy się doszukiwać tylko w relacjach innych osób.

Bycie policjantką w Smithson wiązało się z pewnymi wyzwaniami, ale w pewnym sensie nawet mi się to podobało. Dostałam coś trudnego i prawdziwego, z czym musiałam się zmierzyć. Żywą, oddychającą przeszkodę, którą musiałam pokonać, silnie kontrastującą z ponurą nicością głębokiej studni mojej rozpaczy (s.36).

Sama intryga kryminalna jest dobrze napisana, bez wydumania i nadmiernych komplikacji, ale bardzo emocjonalnie wybrzmiewa w finale.

Autorka dobrze panuje nad poszczególnymi wątkami, ładnie splata je w całość, a dla wielbicieli klasycznej literatury ma jeszcze jeden bonus – zestawienie historii przedstawionej w Mrocznym jeziorze z Romeo i Julią Szekspira. Ta sztuka nieprzypadkowo przewija się przez całą powieść i jest mocno (choć nie w sposób oczywisty) związana z postacią Rosalind. 

Mroczne jezioro Sarah Bailey to interesujące otwarcie cyklu o Gemmie Woodstock. Australijskie miasteczko przygotowuje się do świąt Bożego Narodzenia, w okolicy szaleją pożary, a policjantka musi uporać się nie tylko z rozwiązaniem zagadki śmierci Rosalind, ale i swoją traumatyczną przeszłością. Wszyscy mają swoje tajemnice – zarówno te związane z przeszłością, jak i teraźniejszością.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Editio.

Autor:  Sarah Bailey          

Tytuł: Mroczne jezioro

 Tytuł oryginalny: The Dark Lake

Cykl: Gemma Woodstock 

Tłumaczenie: Joanna Sugiero

Wydawnictwo: Editio

Liczba stron: 472

Data wydania: 2020