Czy należy zabić jedną osobę, aby uratować świat? – Feliks W. Kres „Tarcza Szerni” (recenzja)

 

Szerń podjęła walkę z Alerem, co ma ogromne znaczenie dla Szereru. Prawa Całości przestają działać, zmienia się natura Porzuconych Przedmiotów. Przyjęci mają świadomość, że zagrożeniem dla Tarczy Szerni jest Ridareta Riolata, nosząca w sobie moc Rubinu. Zniszczenie Tarczy będzie miało katastrofalny wpływ na świat. Śmierć jednej osoby nie wydaje się zatem zbyt wysoką ceną. Czy jednak aby na pewno?

Tarcza Szerni, dziewiąty tom Księgi Całości, Feliksa W. Kresa to powrót do kluczowych dla tego uniwersum wydarzeń i bohaterów znanych z poprzednich części. Wątki się zazębiają, czuć epickość historii i powolne zmierzanie do wielkiego finału. Dużo do powiedzenia mają piraci na czele z Raladanem i jego córką, ale także królowa Ezena i jej Perły. Przede wszystkim będąca teraz Przyjętą Kesa, ale także Hayna, którą czekają wyjątkowo ciężkie próby. Do tego dochodzi grupa mędrców Szerni – znani już Gotah i Kesa oraz dwóch matematyków, pracowity staruszek Yolmen i ambitny choć niezbyt sumienny Moldorn.

Tym jednak, co najbardziej zapada w pamięć jest kreacja Ridarety. Kres ponownie nie waha się przed kreśleniem bardzo drastycznych, pełnych przemocy scen. Bohaterka, jak sama mówi, musi nakarmić pożądający zniszczenia Przedmiot, a Rubin nie zadowala się byle czym. Autor dba jednak o to, by mocno akcentować dwoistość natury Ridarety. Z jednej strony jest to osoba bez mrugnięcia okiem dopuszczająca się potwornych czynów na sobie i innych, z drugiej ktoś jak dziecko pożądający stabilności, miłości, podziwu i akceptacji innych. To przedziwna, ale bardzo ciekawa i oryginalna konstrukcja. Nie znam postaci podobnej do Ridarety.

Jest ona  w Tarczy Szerni absolutnie kluczowa. Znajduje się nie tylko w centrum zawirowań dotyczących Potęgi, ale i kształtującej się na nowo geopolityki. Także królowa Ezena ma przecież dużo wspólnego z Pasmami jako ożywiony mit dawnej władczyni. A przybrany ojciec Ridarety, Raladan, dysponuje flotą, dla której mocarstwa są w stanie nie tylko przymknąć, ale całkowicie zamknąć oczy na zbrodnie popełniane przez piratów. Słabi zawsze cierpią, bo silni mogą ich krzywdzić nawet przez przypadek i nawet tego nie zauważając. W wielkie dzieje autor wplótł pozornie nieistotny wątek kupionej przez Gotaha niewolnicy, który jest ciekawym kontrapunktem dla dylematu związanego z zabijaniem jednej osoby dla ratowania wielu. W tym przypadku uratowanie jednej niewolnicy nie ma znaczenia dla świata. Ale dla małego świata, który każdy tworzy obok siebie, jest kluczowe. A że świat nie ma zazwyczaj sensu? Taka już jego natura.

Ta istota ma postać człowieka, starego i garbatego, noszącego dziwny instrument, który zawsze, wbrew staraniom grajka, wyda z siebie jakiś fałszywy dźwięk. W tej postaci Szerń zaklęła, oczywiście tylko symbolicznie, przyczyny… a właściwie Praprzyczynę wszystkiego. Jeśli pytasz: po co to wszystko, dokąd zmierza, do czego służy Szerń, a do czego rozum, po co stworzono wszelkie życie, odpowiedzi masz w tej postaci. Otóż przyczyna tego wszystkiego jest, panie, garbata, czyli ułomna, wieczna, groteskowa i fałszywie rzępoląca… Dziwaczna, niezrozumiała i niemająca sensu (s. 106).

Tarcza Szerni to kolejny wciągający tom Księgi Całości i zaliczam go do swoich ulubionych. Wielowątkowa opowieść, która zatacza coraz szersze kręgi i rysuje nowe relacje między bohaterami znanymi z poprzednich tomów, mocno zanurzona w rządzących tym uniwersum zasadach dotyczących Szerni i całkowicie zwyczajnych meandrach wielkiej polityki, która nie zna żadnych świętości.

Recenzje poprzednich tomów cyklu:

Grombelardzka legenda

Pani Dobrego Znaku

Porzucone królestwo

Żeglarze i jeźdźcy

Recenzje książki możecie też przeczytać na blogu:

Unserious.pl

Wpis w ramach wyzwania Sylwki z bloga Unserious.pl

– Polska fantastyka fajna jest. Szczegóły znajdziecie w zakładce Wyzwania.

 

Autor: Feliks W. Kres    

Tytuł: Tarcza Szerni

Wydawnictwo: Fabryka Słów

Liczba stron: 811

Data wydania: 2022

Komentarze

  1. rodzinatestuje14 stycznia 2023 22:39

    Fantastyka nie należy do moich ulubionych gatunków, ale wiem komu mogę polecić tę książkę :)

    OdpowiedzUsuń
  2. książkowy-las 17 stycznia 2023 19:03

    Coraz bardziej czuję się przekonana do tej serii.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Karl Edward Wagner „Kane. Bogowie w mroku”

Obraz
  Kane. Bogowie w mroku Karla Edwarda Wagnera to pierwszy z trzech zaplanowanych tomów poświęconych tej postaci, jakie mają ukazać się w serii Eony wydawnictwa Vesper. Znajdują się w nim: powieść Sploty mroku , opowiadania: Zaduma nad żalem w mym sercu , Zimne światło , Miraż oraz wiersz Cień Anioła Śmierci . Ponadto Marcin Pągowski przygotował dodatki pozwalające bliżej poznać ten świat. Kane to modelowy wręcz przykład postaci splecionej nie z dobra i zła, ale z szarości. Zainspirowany postacią biblijnego Kaina, przyniósł światu przemoc, za którą został ukarany długowiecznością. Owszem, można go zabić, ale to niewdzięczne zadanie, ponieważ walczy doskonale i szybko się regeneruje. Tym niemniej, jest to możliwe. Ale Kane to także buntownik sprzeciwiający się szalonemu bóstwu, które stworzyło ludzi wyłącznie dla własnej rozrywki i przyjemności. To koncept, o którym wspominał H. P. Lovecraft w opowiadaniu W górach szaleństwa , zaczerpnięty z mitologii sumeryjskiej, która tak właśni
Czytaj więcej

Niech was Pustka pochłonie – „The Originals” sezon 4

Twórcy „The Originals” zaserwowali nam spory przeskok czasowy. Od wydarzeń przedstawionych w finale trzeciego sezonu minęło pięć lat. I nadchodzi to, co było formalnością – Mikaelsonowie zostają przebudzeni. Dobrze, że twórcy odhaczyli to szybko i bezboleśnie. Bo w to, że Mikaelsonowie powstaną, chyba nikt nie wątpił? Z tym, że nie mają już tak łatwo jak wcześniej. Zostali pokonani, a Marcel, nowy król Orleanu, może zabić ich bez trudu. To dla nich zupełnie nowa sytuacja.          Klaus chce nadrobić stracony czas i zbliżyć się do całkiem już sporej Hope. Tymczasem nadciąga poważne zagrożenie, plaga, która nęka Nowy Orlean od wielu lat. Za sprawą demona o imieniu The Hollow (Pustka) zaczynają znikać dzieci. W kręgu jego zainteresowań jest też Hope. A stary znajomy demona to kierujący obecnie sabatami Nowego Orleanu Vincent.          Czwarty sezon „The Originals” liczy tylko trzynaście odcinków i jest zbudowany wokół jednego głównego wątku – walki z Hollow. Sam pomysł twórców na t
Czytaj więcej

Pożegnanie z braćmi Winchester – recenzja 15 sezonu „Supernatural”

  Po trzęsieniu ziemi i znakomitym finałowym odcinku czternastej serii przed braćmi Winchester stanął najpotężniejszy antagonista ze wszystkich. Walczyli już z aniołami, demonami, sekretnymi organizacjami i potężnymi istotami, ale teraz ich przeciwnikiem jest Bóg. A właściwie Chuck, który obraził się na swoje ulubione zabawki, kiedy nie zgodziły się tańczyć tak jak im zagra. On już wymyślił swoje idealne zakończenie i chce je dostać, nie zważając na koszty. Na dobry początek zesłał na Sama i Deana wszystkie dusze znajdujące się w piekle. A że łowcy przez lata swej działalności wysłali tam wiele z nich, to pałają one żądzą zemsty. Sam i Dean są mocno wkurzeni na Chucka, gdy staje się jasne, że cały czas byli marionetkami w jego rękach. Wolna wola o którą tak zaciekle walczyli, ponosząc ogromne koszty, okazała się nic niewartą mrzonką. Jak jednak walczyć z istotą wszechmocną i wszechwiedzącą? Jeżeli chcą uniknąć wymarzonego zakończenia Chucka, Sam i Dean będą musieli rozwiązać ten para
Czytaj więcej

A zaczęło się od kotła – Sarah J. Maas „Dwór cierni i róż”

Obraz
„Dwór cierni i róż” Sarah J. Maas przeczytali już chyba wszyscy, więc i ja potrafiłam nadrobić zaległości. Jest to pierwsza książka tej autorki po jaką sięgnęłam, więc nie bardzo wiedziałam czego się spodziewać. Dziewiętnastoletnia Feyra mieszka z ojcem i dwójką starszych sióstr w nędznej chacie. Jest łowczynią, poluje, by wyżywić rodzinę. A zima tego roku jest wyjątkowo sroga. Toteż Feyra nie waha się przed zabiciem potężnego, szarego wilka. Niebawem w jej chacie zjawia się Tamlin i żąda, by dziewczyna zapłaciła za swój czyn. Wilk był mieszkańcem Prythianu, magicznej krainy z drugiej strony Muru. Zgodnie z zapisami pradawnego Traktatu Feyra musi odpokutować swoją winę, udając się na resztę życia do Prythianu.
Czytaj więcej

…i do kotła wraca – Sarah J. Maas „Dwór mgieł i furii”

Obraz
Baśnie kończą się ślubem bohaterów, którzy żyją potem długo i szczęśliwie, i nie dotykają ich kłopoty dnia codziennego. Sarah J. Maas zostawiła bohaterów „Dworu cierni i róż” w takiej właśnie sytuacji. Główny czarny charakter, Amarantha, została pokonana, a Feyra znów wpadła w ramiona Tamlina. Wydaje się więc, że wszystko zmierza do szczęśliwego zakończenia. Jednak Feyra nie może zapomnieć o tym, co musiała zrobić pod Górą. Niezbyt dobrze odnajduje się w roli skrępowanej zasadami etykiety księżnej. Nie pomaga nowe, nieśmiertelne ciało, do którego wciąż nie może się przyzwyczaić. No i jest jeszcze Rhysand, książę Dworu Nocy, który nie zamierza zrezygnować z praw, wynikających z jego umowy z Feyrą.
Czytaj więcej