Okienko – Wrzesień 2022

 

Wrzesień sprawił, że już dawno zapomniałam o lecie. Jest zimno i deszczowo. Ale ma to też plusy – to dobry czas na siedzenie pod kocykiem, czytanie książek i oglądanie seriali. Za ikonkę wpisu jak zwykle służy najpopularniejszy post z mojego bookstagrama z ostatniego miesiąca.

Przeczytałam pięć książek, a poziom był bardzo różnorodny. Najlepiej wypadło osobliwe i niepokojące Echo, ale bardzo podobało mi się też Wśród gwiazd i W ciemnym, mrocznym lesie. We wrześniu spotkało mnie też jedno książkowe rozczarowanie za sprawą Necrolotum. Serialowo to czas rewelacyjnego Sandmana, o którym musiałam napisać parę słów oraz dwóch produkcji fantasy oglądanych na bieżąco – Rodu Smoka i Pierścieni Władzy.

Książkowo:

1.  John Gardner Szalona pani

2. Thomas Olde Heuvelt Echo

3. Ruth Ware W ciemnym, mrocznym lesie

4. Jan Maszczyszyn Necrolotum 

Nie będę pisać zbyt wiele na temat tej książki, ponieważ planuję dłuższą recenzję. Opowieści dzielą się na te, które przyciągają historią lub bohaterami. W powieściach fantasy dodałabym jeszcze świat przedstawiony. I o ile Maszczyszyn ma wiele ciekawych światotwórczych pomysłów, to niestety nie idą one w parze z poprowadzeniem fabuły i kreacjami postaci. Szkoda.



5. Brandon Sanderson Wśród gwiazd

Drugi tom młodzieżowej trylogii science fiction o przygodach charakternej pilotki Spensy. Bohaterce udaje się wyrwać z planety na której ludzie są uwięzieni przez obcych zwanych Krellami. Zagłada jest blisko, jedyną szansą na przetrwanie jest ucieczka. Aby tak się jednak stało, trzeba zdobyć napęd międzygwiezdny, na który monopol mają Krelle. Rzucona w obcy świat Spensa nie tylko próbuje wykonać misję szpiegowską, ale wejdzie też w świat wielkiej polityki i pozna lepiej życie zwykłych Krelli i innych gatunków.

Nie wiem, jak Sanderson to robi, ale pomimo publikowania tak wielu książek, nigdy nie brakuje mu ciekawych pomysłów. Także i w tym cyklu, który z założenia ma nieco prostszą fabułę. Cały czas coś się dzieje, świat się rozrasta i nabiera odcieni szarości, a Spensa dojrzewa.

Czytajcie Sandersona.

Serialowo:

1. Sandman

A jak Wam minął wrzesień?

Komentarze

  1. Sylwka | unserious.pl8 października 2022 11:58

    Ja ze ślubnym Sandmana skończyłam po 3 odcinku. Nie mieliśmy natchnienia, a przy tym serialu trzeba się skupić. Co do Necrolotum, książka może rozczarowuje, ale okładka 😜

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zarzyczka8 października 2022 23:22

      Może jeszcze wrócisz do Sandmana, warto :)
      Okładka "Necrolotum" jest świetna.

      Usuń
  2. Dominika S.9 października 2022 10:07

    Mnie wrzesień jakoś uciekł, ciągle mam wrażenie, że jeszcze mamy końcówkę września, a tu już tydzień października minął. Muszę się ogarnąć :) Co do książek to udało mi się przeczytać trzy, ale za to sporo seriali oglądałam. Wymienione też przez Ciebie Pierścienie władzy i Ród smoka właśnie :) Sandmana widziałam wcześniej i podobał mi się. Nie znam komiksów, ale wersja serialowa bardzo spoko :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zarzyczka9 października 2022 20:56

      Ja już nawet nie piszę, że te miesiące tak jakoś podejrzanie szybko uciekają. Ani się człowiek obejrzy, a tu już następne podsumowanie do napisania ;)
      Też nie znam komiksów o "Sandmanie", ale w niczym nie psuje mi to zabawy przy oglądaniu serialu.

      Usuń
    2. Dominika S.11 października 2022 12:20

      Niestety czas pędzi nieubłaganie i też mam wrażenie, że co chwilę nadchodzi moment na pisanie podsumowania. Przez to moje ukazują się w połowie miesiąca :) Też tak uważam, może nawet lepiej, że nie znam komiksów. Wtedy nie porównuję, nie oczekuję, po prostu cieszę się tym, co oglądam.

      Usuń
    3. Zarzyczka11 października 2022 19:12

      A czasem jest tak, że znajomość oryginału to wręcz szkodzi ;)

      Usuń
    4. Dominika S.16 października 2022 14:52

      Czasem niestety tak :)

      Usuń
    5. Zarzyczka18 października 2022 21:05

      Oby jak narzadziej.

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Niech was Pustka pochłonie – „The Originals” sezon 4

Twórcy „The Originals” zaserwowali nam spory przeskok czasowy. Od wydarzeń przedstawionych w finale trzeciego sezonu minęło pięć lat. I nadchodzi to, co było formalnością – Mikaelsonowie zostają przebudzeni. Dobrze, że twórcy odhaczyli to szybko i bezboleśnie. Bo w to, że Mikaelsonowie powstaną, chyba nikt nie wątpił? Z tym, że nie mają już tak łatwo jak wcześniej. Zostali pokonani, a Marcel, nowy król Orleanu, może zabić ich bez trudu. To dla nich zupełnie nowa sytuacja.          Klaus chce nadrobić stracony czas i zbliżyć się do całkiem już sporej Hope. Tymczasem nadciąga poważne zagrożenie, plaga, która nęka Nowy Orlean od wielu lat. Za sprawą demona o imieniu The Hollow (Pustka) zaczynają znikać dzieci. W kręgu jego zainteresowań jest też Hope. A stary znajomy demona to kierujący obecnie sabatami Nowego Orleanu Vincent.          Czwarty sezon „The Originals” liczy tylko trzynaście odcinków i jest zbudowany wokół jednego głównego wątku – walki z Hollow. Sam pomysł twórców na t
Czytaj więcej

Kosmos już nigdy nie będzie taki sam – „The Expanse”

Ostatnie lata nie były łaskawe dla fanów serialowych produkcji science fiction. Po spektakularnych klapach twórcy niezbyt chętnie patrzyli na produkcję takich dzieł – bo nie dość, że drogie, to jeszcze nie spełniały oczekiwań widzów. Cóż więc pozostawało fanom gatunku? Chyba oglądanie tylko po raz kolejny znakomitego „Battlestar Galactica”. Na szczęście jednak każda zła passa kiedyś się kończy. „The Expanse”, serial wyprodukowany przez stację SyFy, udowadnia, że science fiction wciąż ma wiele do zaoferowania. Produkcję oparto na serii książek „Ekspansja” Jamesa S. A. Coreya. W Polsce wydano tylko pierwszy tom „Przebudzenie lewiatana” i to w dodatku rozbity na dwie części, co jak łatwo można się domyślić, nie przysporzyło książce popularności. Reszta tomów dostępna jest tylko w wersji oryginalnej. Jako ciekawostkę dorzucę fakt, że pod pseudonimem James S. A. Corey ukrywa się dwóch autorów – Daniel Abraham i Ty Franck. Obaj współpracowali z George’m R. R. Martinem. W 2010 r. ukazała
Czytaj więcej

Mrok w szarym człowieku – „Upadek” („The Fall”)

„Upadek” to rozpisana na trzy sezony historia jednego śledztwa. W Belfaście, w Irlandii Północnej, dochodzi do morderstw młodych, atrakcyjnych i robiących kariery kobiet. Przysłana z Londynu nadinspektor Stella Gibson (Gillian Anderson) ma skontrolować prawidłowość prowadzonych przez policję działań. Stella szybko dochodzi do wniosku, że śledztwa w sprawie morderstw należy połączyć, gdyż stoi za nimi seryjny morderca. Okazuje się nim Paul Spector (Jamie Dornan), przykładny mąż i ojciec, pracujący jako terapeuta. Między nim a Stellą szybko zaczyna się psychologiczna gra.          Wydaje się wam, że wcześniejszy akapit zawierał spoiler? Nie w tym przypadku. „Upadek” jest jednym z seriali kryminalnych, które nie mają na celu dochodzenie do tego, kto zabił. Rozwiązanie zagadki twórcy odkrywają na samym początku. I choć nie jest to już szokujące, podobne pomysły wykorzystywano, to „Upadek” idzie jeszcze dalej. W tym serialu spędzamy równie wielu czasu z mordercą, co próbującym go złap
Czytaj więcej

Przeznaczenie jest wszystkim – „Upadek królestwa”

A tak, znowu będzie o wikingach. Konkretnie o brytyjskiej produkcji „Upadek królestwa” („The Last Kingdom”), adaptacji książek Bernarda Cornwella, za które, przyznaję ze wstydem, zabieram się od kilku lat (mam na myśli „Trylogię arturiańską” i cykl „Wojny wikingów”), jednak bez powodzenia. Ale przynajmniej obejrzałam serial i wiecie co? To miało być takie moje pocieszenie po zakończeniu czwartego sezonu „Wikingów”. Jednak po obejrzeniu „Upadku królestwa” z czystym sumieniem stwierdzam, że jest to bardzo dobry serial. Czy lepszy od „Wikingów”? Pod pewnymi względami tak. Głównym bohaterem jest Uthred z Bebbanburga, sierota z rodu angielskich wielmożów, wychowany przez wikingów jak swój. Gdy jednak krwawa zemsta zabiera mu przybranych rodziców, Uthred staje się persona non grata wśród Danów. Wówczas zwraca się w stronę władcy Wesseksu, Alfreda, który opętany jest ideą stworzenia jednej wielkiej Anglii z małych, słabych królestw, które nie stawiają najazdom wikingów większego oporu. T
Czytaj więcej

Co poszło nie tak w serialu „Przeklęta” („Cursed”)

  Jeżeli czytacie mojego bloga, wiecie, że uwielbiam legendy arturiańskie i wszelkie wariacje na ich temat. Dlatego informację, że Netflix przygotowuje serial, którego główną bohaterką ma być Nimue i zaprezentuje odświeżoną wersję mitu, w której miecz wybiera królową, a nie króla, byłam zaintrygowana. Jednak po fali niepochlebnych recenzji, które pojawiły się tuż po premierze, mój zapał do oglądania znacznie osłabł. Ale że w grudniu nachodzi mnie na klimaty fantasy i baśniowe, a wybór nie jest aż tak duży, jak by się wydawało, postanowiłam dać szansę Przeklętej . Kim jest Nimue? Jak to zwykle w legendach arturiańskich bywa, odpowiedź na to pytanie nie jest ani prosta ani jednoznaczna. Najprościej byłoby odpowiedzieć, że różnie to bywa, ale najczęściej podkreślane są dwie rzeczy – związki z Merlinem i Excaliburem. Nimue bywa też nazywana Panią Jeziora albo Vivianą. Niekiedy przyjmuje się, że ona i Morgana to ta sama osoba. Niektórzy sugerują, że Pani Jeziora to nie imię, ale drui
Czytaj więcej