Okienko – Wrzesień 2022

 

Wrzesień sprawił, że już dawno zapomniałam o lecie. Jest zimno i deszczowo. Ale ma to też plusy – to dobry czas na siedzenie pod kocykiem, czytanie książek i oglądanie seriali. Za ikonkę wpisu jak zwykle służy najpopularniejszy post z mojego bookstagrama z ostatniego miesiąca.

Przeczytałam pięć książek, a poziom był bardzo różnorodny. Najlepiej wypadło osobliwe i niepokojące Echo, ale bardzo podobało mi się też Wśród gwiazd i W ciemnym, mrocznym lesie. We wrześniu spotkało mnie też jedno książkowe rozczarowanie za sprawą Necrolotum. Serialowo to czas rewelacyjnego Sandmana, o którym musiałam napisać parę słów oraz dwóch produkcji fantasy oglądanych na bieżąco – Rodu Smoka i Pierścieni Władzy.

Książkowo:

1.  John Gardner Szalona pani

2. Thomas Olde Heuvelt Echo

3. Ruth Ware W ciemnym, mrocznym lesie

4. Jan Maszczyszyn Necrolotum 

Nie będę pisać zbyt wiele na temat tej książki, ponieważ planuję dłuższą recenzję. Opowieści dzielą się na te, które przyciągają historią lub bohaterami. W powieściach fantasy dodałabym jeszcze świat przedstawiony. I o ile Maszczyszyn ma wiele ciekawych światotwórczych pomysłów, to niestety nie idą one w parze z poprowadzeniem fabuły i kreacjami postaci. Szkoda.



5. Brandon Sanderson Wśród gwiazd

Drugi tom młodzieżowej trylogii science fiction o przygodach charakternej pilotki Spensy. Bohaterce udaje się wyrwać z planety na której ludzie są uwięzieni przez obcych zwanych Krellami. Zagłada jest blisko, jedyną szansą na przetrwanie jest ucieczka. Aby tak się jednak stało, trzeba zdobyć napęd międzygwiezdny, na który monopol mają Krelle. Rzucona w obcy świat Spensa nie tylko próbuje wykonać misję szpiegowską, ale wejdzie też w świat wielkiej polityki i pozna lepiej życie zwykłych Krelli i innych gatunków.

Nie wiem, jak Sanderson to robi, ale pomimo publikowania tak wielu książek, nigdy nie brakuje mu ciekawych pomysłów. Także i w tym cyklu, który z założenia ma nieco prostszą fabułę. Cały czas coś się dzieje, świat się rozrasta i nabiera odcieni szarości, a Spensa dojrzewa.

Czytajcie Sandersona.

Serialowo:

1. Sandman

A jak Wam minął wrzesień?

Komentarze

  1. Sylwka | unserious.pl8 października 2022 11:58

    Ja ze ślubnym Sandmana skończyłam po 3 odcinku. Nie mieliśmy natchnienia, a przy tym serialu trzeba się skupić. Co do Necrolotum, książka może rozczarowuje, ale okładka 😜

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zarzyczka8 października 2022 23:22

      Może jeszcze wrócisz do Sandmana, warto :)
      Okładka "Necrolotum" jest świetna.

      Usuń
  2. Dominika S.9 października 2022 10:07

    Mnie wrzesień jakoś uciekł, ciągle mam wrażenie, że jeszcze mamy końcówkę września, a tu już tydzień października minął. Muszę się ogarnąć :) Co do książek to udało mi się przeczytać trzy, ale za to sporo seriali oglądałam. Wymienione też przez Ciebie Pierścienie władzy i Ród smoka właśnie :) Sandmana widziałam wcześniej i podobał mi się. Nie znam komiksów, ale wersja serialowa bardzo spoko :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zarzyczka9 października 2022 20:56

      Ja już nawet nie piszę, że te miesiące tak jakoś podejrzanie szybko uciekają. Ani się człowiek obejrzy, a tu już następne podsumowanie do napisania ;)
      Też nie znam komiksów o "Sandmanie", ale w niczym nie psuje mi to zabawy przy oglądaniu serialu.

      Usuń
    2. Dominika S.11 października 2022 12:20

      Niestety czas pędzi nieubłaganie i też mam wrażenie, że co chwilę nadchodzi moment na pisanie podsumowania. Przez to moje ukazują się w połowie miesiąca :) Też tak uważam, może nawet lepiej, że nie znam komiksów. Wtedy nie porównuję, nie oczekuję, po prostu cieszę się tym, co oglądam.

      Usuń
    3. Zarzyczka11 października 2022 19:12

      A czasem jest tak, że znajomość oryginału to wręcz szkodzi ;)

      Usuń
    4. Dominika S.16 października 2022 14:52

      Czasem niestety tak :)

      Usuń
    5. Zarzyczka18 października 2022 21:05

      Oby jak narzadziej.

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Tylko marzyciele mogą uratować światy – Laini Taylor „Muza Koszmarów”

Obraz
  Życie Lazlo i Sarai nigdy już nie będzie takie samo. Oboje muszą odkryć siebie na nowo, poznać swoje dary i możliwości oraz dokonać trudnych wyborów. Lazlo znalazł się w sytuacji bez wyjścia. Będzie musiał zdecydować, co jest dla niego ważniejsze – życie ukochanej czy mieszkańców Szlochu? Oprócz wątków związanych ze Szlochem autorka wprowadza nową historię, opowiadającą o losach dwóch sióstr Kory i Novy, dorastających na peryferiach świata. Ich trudne życie wypełnione jest marzeniem o tym, że kiedyś, podobnie jak ich matka, zostaną wybrane do służby bojowej imperium. Marzenie o niezwykłej mocy, dzięki której można zasłużyć na ten zaszczyt, spełnia się, lecz nie w ten sposób, jakiego siostry oczekiwały. Muza Koszmarów Laini Taylor to drugi, po Marzycielu , tom dylogii Strange The Dreamer . I właściwie modelowy przykład, jak powinno się kontynuować fabułę. Pierwszy tom był wprowadzeniem do świata, pozwalał poznać bohaterów, drugi daje szerszą perspektywę i wypełnia luki w całe...
Czytaj więcej

Z bezmiaru eonów wypełzają – „Koszmary” H. P. Lovecraft, Hazel Heald

Obraz
Koszmary to zbiór pięciu opowiadań H. P. Lovecrafta napisanych we współpracy z Hazel Heald. Cień z Providence zajmował się nie tylko pisaniem własnych tekstów, ale i poprawianiem dzieł innych. Jedną z jego klientek w 1932 roku została Hazel Heald, a opowiadania zawarte w tym tomie są efektem ich współpracy. Tyle że H. P. Lovecraft tak przerobił teksty (a kto wie, może i napisał niemal w całości), iż nie wygląda na to, aby Heald miała na nie większy wpływ. O ile w opisywanym na blogu Kopcu (recenzję znajdziecie TUTAJ ) przynajmniej w jednym przypadku zastanawiałam się nad wpływem Zealii Bishop, tutaj gdybym nie wiedziała, że opowiadania powstały we współpracy z inną osobą, nie przyszłoby mi to do głowy. Zbiór zawiera pięć tekstów – Człowiek z kamienia , Koszmar w muzeum , Skrzydlata śmierć , Z bezmiaru eonów i Koszmar na cmentarzu . Są to opowiadania korzystające z typowych dla Lovecrafta środków wyrazu i chwytów fabularnych. Czyta się świetnie, mają ten typowy dla niego nastrój n...
Czytaj więcej

Królowa zrodzona z rycerskich marzeń – Feliks W. Kres „Pani Dobrego Znaku” (recenzja)

Obraz
  Puszcza Bukowa to największa knieja Szereru i źródło gigantycznego bogactwa właścicieli wywodzących się ze starożytnego książęcego rodu K.B.I.. Po śmierci bezdzietnego księcia wybucha skandal, ponieważ okazuje się, że dziedziczką fortuny ma być niewolnica Ezena, którą kaprys pana podniósł do godności małżonki. Na domiar złego nie należy ona do gigantycznie drogich Pereł, lecz była wcześniej praczką. No i jest półkrwi Armektanką. Czegoś takiego Dartan z pewnością nie zniesie, a inne gałęzie rodu K.B.I. już szykują pozwy procesowe. Ezena, była niewolnica, nie ma szans na zwycięstwo w sądzie. Jej cel jest jednak zupełnie inny i odmieni oblicze Szereru. W umyśle – ludzkim, bo już nie kocim – tkwiła jakaś potrzeba cudowności. Gotah wiele razy się zastanawiał, dlaczego człowiek nie jest w stanie przyjąć świata takiego, jakim był: rządzącego się swoimi własnymi prawami, dość przecież cudownego, nawet bez latających kamieni i innych dziwów ( Pani Dobrego Znaku. Wieczne Cesarstwo , s. 5...
Czytaj więcej

Tylko metal ocali świat – Grady Hendrix „Sprzedaliśmy dusze” („We Sold Our Souls ”)

Obraz
Kris Pulaski ma czterdzieści siedem lat i poczucie, że jej życie już się skończyło. Nędzną pracę udało jej się zdobyć tylko dzięki znajomościom brata. A przecież miało być zupełnie inaczej. Kiedyś Kris grała w metalowym zespole Dürt Würk, który stał u progu wielkiej kariery. I to właśnie w noc podpisywania kontraktu mającego wynieść ich na szczyt, wszystko się posypało. Kris niewiele pamięta z tamtych wydarzeń. Pogodziła się z losem, chodzi na terapię i łyka tabletki. Jednak gdy pewnego dnia zauważa plakaty reklamujące trasę koncertową jedynego członka Dürt Würk, który zrobił oszałamiającą karierę, Terry’ego Hunta, budzi się w niej gniew. Porzuca dotychczasowe życie, by odwiedzić pozostałych członków zespołu i dowiedzieć się, co tak naprawdę wydarzyło się przed laty. Sprzedaliśmy dusze Grady’ego Hendrixa to książka, która łączy w sobie elementy grozy z powieścią społeczno-psychologiczną. Autor stara się sportretować stan amerykańskiego społeczeństwa. Postawiona przez niego diagnoza ...
Czytaj więcej

Los jest nieubłagany – Bernard Cornwell „Excalibur”

Obraz
Nadeszło lato krwi i zemsty. Zdrada Lancelota i Ginewry boleśnie dotknęła Artura, który bezwzględnie stłumił rebelię fałszywego przyjaciela i uwięził niewierną żonę. Nie ma jednak czasu na rozpamiętywanie przeszłości, gdyż saksońscy wodzowie postanowili zakopać topór wojenny i wspólnie zaatakować Brytów. Dawni sojusznicy Artura, obecnie wyznający chrześcijaństwo, nie chcą udzielić pomocy poganom. Tymczasem Merlin i Nimue realizują własny plan. Zgromadzili wszystkie Skarby Brytanii i zamierzają przeprowadzić rytuał przywołania bogów, nie oglądając się na koszty. Stopniowo zaczyna się uwidaczniać rozdźwięk między nimi. Nimue coraz bardziej pogrąża się w szaleństwie i żadna cena nie wydaje się jej zbyt wysoka do zapłacenia. Excalibur to trzecia i ostatnia część Trylogii arturiańskiej Bernarda Cornwella, utrzymana w stylu, jaki znamy z poprzednich tomów. Narratorem jest zbliżający się do kresu życia mnich Derfel, który kiedyś był rycerzem walczącym u boku Artura . Pozwoliło to...
Czytaj więcej