Darkling kontratakuje – Leigh Bardugo „Szturm i grom” („Siege and Storm”)

Alina wyrwała się spod władzy Darklinga i nałożonego jej siłą wzmacniacza Morozova. Wraz z Malem ucieka za Morze Prawdziwe, by zacząć nowe życie. Jednak Darkling nie zginął w Fałdzie Cienia. Wyszedł ze starcia jeszcze silniejszy, z nowymi mocami. I dalej realizuje swój plan, w którym Alina jest niezbędnym elementem.

Czy bohaterowie mogą liczyć na pomoc owianego złą sławą korsarza? Co czeka ich w Ravce? I jaką cenę przyjdzie Alinie zapłacić za igranie z mocami, których nie rozumie?
Tak w skrócie prezentuje się fabuła drugiej części trylogii Grisza Leigh Bardugo „Szturm i grom”.

Jeżeli chodzi o główną bohaterkę, w drugim tomie ma miejsce ta sama sytuacja, co w pierwszym. Alina jest przede wszystkim niezdecydowana i w czasie lektury niejednokrotnie miałam ochotę porządnie nią potrząsnąć. A mogło być znacznie lepiej. Bardugo poczyniła nieśmiałe kroki w kierunku uczynienia z niej postaci niejednoznacznej, ale wycofała się w połowie drogi. A można było docisnąć i wykreować naprawdę fascynującą osobę – na miarę Darklinga.

Przy swoim niezdecydowaniu i zapędach do męczeństwa ciekawe w Alinie są te chwile, gdy sobie uświadamia, że za nic nie oddałaby mocy, że chce jej więcej za wszelką cenę, że tęskni za Darklingiem.

„Podobne wzywa podobne”. Czułam to, kiedy „Koliber” wleciał na Niemorze, lecz za bardzo się bałam, by to zaakceptować. Tym razem nie opierałam się. Wyzwoliłam się z lęku, poczucia winy, wstydu. Tkwiła we mnie ciemność. On ją tam umieścił i dłużej nie będę się tego wypierać. Wilkry, nisztoje – wszystkie były moimi potworami. I on też był moim potworem.L. Bardugo, „Szturm i grom”, s. 442.

Nie spodziewalibyśmy się czegoś takiego po Świętej Alinie, prawda? Niestety, to tylko chwilowe przebłyski.
Ale i tak w rankingu najbardziej irytujących bohaterów trylogii Grisza zdecydowanie wygrywa Mal. Drugi męczennik na kartach powieści. Mal gdzieś tam jest, snuje się obok Aliny, czaruje wszystkich, tylko nie ją. Ech, te ich podchody nudne są. A czego nigdy nie wybaczam postaciom? Jednowymiarowości. A Mal właśnie taki jest. Wydaje się, że tylko nieszczęśliwa miłość do Aliny określa jego postać. I dziwię się, że wybiera ona właśnie jego, mając w polu widzenia Darklinga i Mikołaja.
No właśnie, Mikołaj. To jest dopiero postać, która robi różnicę. Postrach mórz, zainspirowany zapewne słynnym Jackiem Sparrowem. Mikołaj łga jak najęty, ma poczucie humoru, zmienia oblicza jak rękawiczki. A przy tym wszystkim to wizjoner, konstruktor, a także patriota, któremu zależy na ojczyźnie, Ravce, i mieszkających tam ludziach. Jak go nie kochać?

Prócz romansów w fabule sporo miejsca autorka poświęciła walce o władzę i spiskom na najwyższych szczeblach. Rozwinęła także wątek wzmacniaczy Morozova, który staje się jedną z najważniejszych (acz nieobecnych) postaci cyklu. Na szczęście akcja nie jest poprowadzona tak, że każdy tom kończy się znalezieniem jednego wzmacniacza.
Podoba mi się splecienie w jedno magii Griszów i religii. Najwyraźniej widać to w postaci samego Morozova. Z jednej strony, Grisza zwany Kowalem Kości i opętany obsesją stworzenia przeciwnych naturze dzieł. Z drugiej, św. Ilia, męczennik, utopiony przez zawistnych ludzi. Jedna i ta sama postać, dwie strony medalu.
Podobnie jest z Aliną. To panna borykająca się z własnymi słabościami, porywami serca i mrokiem. Ale to również święta czczona przez prosty lud, której szczątki sprzedawane są jak relikwie. Życie sobie, a mit i legenda sobie.

„Szturm i grom” to ciekawa kontynuacja „Cienia i kości”. Mimo schematycznej fabuły, czyta się ją bardzo dobrze. Wielką zaletą są barwni bohaterowie drugiego planu – Darkling i Mikołaj – którzy zdecydowanie przyćmiewają Alinę (z wyjątkiem chwil, gdy dopada ją ciemność) i Mala. Autorka rozwija zaczęte w poprzednim tomie wątki, pogłębia obraz świata Griszów. Bardzo mi się podoba połączenie ich mocy z religią cerkwi – tak jak w postaci Morozova. Całość kończy się epicką katastrofą – pozostaje tylko czekać na zakończenie trylogii.

Wpis bierze udział w wyzwaniu „Czytam fantastykę V” z blogu „Magiczny świat książki”


Autor:  Leigh Bardugo           
Tytuł:  „Szturm i grom”
Cykl: Grisza
Tłumaczenie: Anna Pochłódka – Wątorek    
Wydawnictwo: Papierowy Księżyc  
Liczba stron: 464

Data wydania: 2014

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Top 5 książek fantastycznych z motywem zimy

Obraz
Piękna, majestatyczna, magiczna, ale także groźna, przytłaczająca i śmiertelnie niebezpieczna. Zima ma bardzo bogatą symbolikę. W mitologiach, zgodnie z odwiecznym cyklem natury, postrzegano ją jako czas pustki, snu i śmierci. Martwa przyroda czekała uśpiona, by wiosną znów powrócić do życia. Krótkie dni, długie noce, zimno – te zagrożenia były jak najbardziej realne, ale ludzka wyobraźnia dodawała do tego dodatkowe strachy. Zimą lęgło się zło. W fantastyce motyw zimy pojawia się bardzo często. I nie chodzi tu tylko o porę roku, ale także o wykorzystanie jej symbolicznego znaczenia. Zapraszam na subiektywny wybór pięciu książek fantastycznych, w których motyw zimy odgrywa ważną rolę. C. S. Lewis Opowieści z Narnii. Lew, czarownica i stara szafa Gdy myślę o książkach związanych z zimą, pierwsze skojarzenie to pogrążona w zimowym śnie Narnia i Łucja podążająca za światłem latarni błyskającym w śnieżnym lesie. To także modelowe przedstawienie zimy jako czasu, gdy ziemią rządzi zło
Czytaj więcej

Pożegnanie z braćmi Winchester – recenzja 15 sezonu „Supernatural”

  Po trzęsieniu ziemi i znakomitym finałowym odcinku czternastej serii przed braćmi Winchester stanął najpotężniejszy antagonista ze wszystkich. Walczyli już z aniołami, demonami, sekretnymi organizacjami i potężnymi istotami, ale teraz ich przeciwnikiem jest Bóg. A właściwie Chuck, który obraził się na swoje ulubione zabawki, kiedy nie zgodziły się tańczyć tak jak im zagra. On już wymyślił swoje idealne zakończenie i chce je dostać, nie zważając na koszty. Na dobry początek zesłał na Sama i Deana wszystkie dusze znajdujące się w piekle. A że łowcy przez lata swej działalności wysłali tam wiele z nich, to pałają one żądzą zemsty. Sam i Dean są mocno wkurzeni na Chucka, gdy staje się jasne, że cały czas byli marionetkami w jego rękach. Wolna wola o którą tak zaciekle walczyli, ponosząc ogromne koszty, okazała się nic niewartą mrzonką. Jak jednak walczyć z istotą wszechmocną i wszechwiedzącą? Jeżeli chcą uniknąć wymarzonego zakończenia Chucka, Sam i Dean będą musieli rozwiązać ten para
Czytaj więcej

Strzeż się węża – H. P. Lovecraft, Zealia Bishop „Kopiec”

Obraz
Od jakiegoś czasu na polskim rynku pojawiają się coraz to nowe wydania dzieł H. P. Lovecrafta. I dobrze, bo to jeden z tych autorów, których bardzo lubię, więc mogę uzupełniać biblioteczkę. Kopiec wydany przez wydawnictwo C&T zawiera trzy opowiadania: tytułowy Kopiec (we wcześniejszych polskich tłumaczeniach – Wzgórze ), Klątwę Yiga oraz Sploty Meduzy . Wszystkie były efektem współpracy H. P. Lovecrafta z Zealią Bishop, która miała miejsce w latach 1927-1930. Cień z Providence miał poprawiać nadesłane przez autorkę teksty, skończyło się jednak na tym, że zmienił je tak gruntownie i obudował nawiązaniami do stworzonego przez siebie świata, iż sama Bishop uznała to za swoją pisarską porażkę. Bo w istocie trudno uznać, by cokolwiek w tych tekstach było jej pomysłem, są one tak bardzo lovecraftowskie . Wszystkie trzy teksty łączy jednak także coś innego – w każdym pojawia się motyw węża. Najmniej widoczny jest w Kopcu , ale absolutnie kluczowy dla pozostałych dwóch opowiadań.   Kl
Czytaj więcej

Życie ponad śmiercią. Siła ponad słabością. Podróż ponad celem. – Brandon Sanderson „Droga królów”

Obraz
Takich powieści jak „Droga królów” Brandona Sandersona dziś już się prawie nie wydaje. Pokaźna bryła, licząca niemal tysiąc stron i to w dodatku zadrukowanych dość drobną czcionką. Tak długie powieści (a nieraz i znacznie krótsze) wydawcy mają w zwyczaju dzielić na dwie części. Jednak nie w tym przypadku.          „Droga królów”, pierwszy tom cyklu „Archiwum Burzowego Światła” zaczyna się podwójnym prologiem. Rycerze postanawiają zdradzić jednego ze swoich braci, porzucić Ostrza i złamać przysięgę. 4500 lat później Szeth-syn-syn-Vallano, Kłamca z Shinovaru, zabija Gavilara Kholina, władcę Alethkaru. Z polecenia Parshendich, którzy właśnie zawarli z Gavilarem pokój. To nie mogło skończyć się inaczej, jak krwawą wojną. „Droga królów” koncentruje się na losach czterech postaci. Kaladin nosił niegdyś przydomek Burzą Błogosławiony. Zasłynął jako wojownik, choć ojciec pragnął, by przejął jego praktykę i został chirurgiem. Ale to dawne dzieje. Zdradzony i oszukany Kaladin jest ni
Czytaj więcej

Kosmos już nigdy nie będzie taki sam – „The Expanse”

Ostatnie lata nie były łaskawe dla fanów serialowych produkcji science fiction. Po spektakularnych klapach twórcy niezbyt chętnie patrzyli na produkcję takich dzieł – bo nie dość, że drogie, to jeszcze nie spełniały oczekiwań widzów. Cóż więc pozostawało fanom gatunku? Chyba oglądanie tylko po raz kolejny znakomitego „Battlestar Galactica”. Na szczęście jednak każda zła passa kiedyś się kończy. „The Expanse”, serial wyprodukowany przez stację SyFy, udowadnia, że science fiction wciąż ma wiele do zaoferowania. Produkcję oparto na serii książek „Ekspansja” Jamesa S. A. Coreya. W Polsce wydano tylko pierwszy tom „Przebudzenie lewiatana” i to w dodatku rozbity na dwie części, co jak łatwo można się domyślić, nie przysporzyło książce popularności. Reszta tomów dostępna jest tylko w wersji oryginalnej. Jako ciekawostkę dorzucę fakt, że pod pseudonimem James S. A. Corey ukrywa się dwóch autorów – Daniel Abraham i Ty Franck. Obaj współpracowali z George’m R. R. Martinem. W 2010 r. ukazała
Czytaj więcej